Het voordeel van sites van EU-laven is dat je dingen tegenkomt die de Nederlandse MSM wijselijk verzwijgen. Zoals sociale vijfjarenplannen uit Brussel.

Natuurlijk schrijven ook zij dat nèt even anders op – ook de Nederlandse deugmens herkent bepaalde woorden als onwenselijk. Ditmaal is de term die vanuit Brussel tot ons komt “het winterpakket van het Europees Semester”. Maar laten we vooral eens kijken wat dat in houdt.

De Europese Commissie heeft vandaag het winterpakket van het Europees Semester gepresenteerd, met analyses van de sociaaleconomische situatie in alle EU-lidstaten. De focus in de landverslagen ligt op concurrerende duurzaamheid, gericht op de verwezenlijking van een economie die werkt voor de mensen en op de uitvoering van de Europese pijler van sociale rechten.

Of de regeringen van de lidstaten zich eventjes wat beter willen concentreren op concurrerende duurzaamheid, gericht op de verwezenlijking van een economie die werkt voor de mensen en op de uitvoering van de Europese pijler van sociale rechten. Natuurlijk wel onder de benevolente leiding van de beterweters uit Brussel. Het is de pretentie van sociaaleconomische overzichten met behulp van werken aan de gewenste sociale situatie. In de praktijk is de economische betekenis volstrekt minimaal:

Overeenkomstig de jaarlijkse strategie voor duurzame groei voor 2020, die de Commissie in december 2019 presenteerde, staan in de landverslagen vier dimensies centraal: milieu, productiviteit, stabiliteit en rechtvaardigheid. In het kader van deze groeistrategie, worden de landen ook beoordeeld op de Sustainable Development Goals van de VN. Daarnaast wordt voor elk land geanalyseerd wat de gevolgen zullen zijn van de klimaat- en energietransitie die de Commissie beoogt. Daarbij kijkt de Commissie ook of landen recht hebben op steun uit het Just Transition Fund.

Dat worden regeringen geacht te doen op basis van aandacht voor milieu, productiviteit, stabiliteit en rechtvaardigheid? Juist. Maar goed genoeg gaat het nog niet (nooit!), het moet beter.

Eén van de conclusies uit de landverslagen is dat werkloosheidscijfers in de EU nog sterk uiteenlopen en ook productiviteitsgroei blijft een uitdaging. Bovendien is de overheidsschuld in de EU gemiddeld opnieuw aan het stijgen. Wat hervormingen betreft, hebben de lidstaten de aanbevelingen uit 2019 op het gebied van financiële diensten en arbeidsmarktbeleid goed opgevolgd, in tegenstelling tot de aanbevelingen op gebieden als concurrentie in de dienstensector en houdbaarheid van overheidsfinanciën.

Maar hoewel er nog veel te wensen blijft, volgt de kudde de directieven van haar meesters in Brussel vrij aardig: Wat hervormingen betreft, hebben de lidstaten de aanbevelingen uit 2019 op het gebied van financiële diensten en arbeidsmarktbeleid goed opgevolgd.

In de landverslagen zijn ook evaluaties opgenomen over macro-economische onevenwichtigheden in de lidstaten. Hieruit blijkt dat Nederland, als een van twaalf lidstaten, nog te maken heeft met macro-economische evenwichtigheden.

Dat laatste zal wel een typefoutje zijn; de context suggereert dat het gaat om onevenwichtigheden. Vanuit economisch perspectief voor ons land overigens een volstrekt bespottelijke notie. Wat hier eigenlijk staat is dat de eenheidsworst nog niet voldoende homogeen van samenstelling is. Een deel van onze tuinbouw naar Polen, een deel van de functie van Amsterdam als secundair financieel centrum naar Albanië? Maar natuurlijk. Oh ja, en bij ons moet er méér werkloosheid komen – dat is wel zo eerlijk tegenover Griekenland en andere sociaaleconomische rampverhalen, waar de EU er nog steeds meer van onder haar vleugels poogt te nemen..

Zoals gebruikelijk gaat dit geleuter derhalve echt hé-le-maal nergens over, maar bereidt u niettegenstaande dat voor op consequenties die niet waren voorzien. Beleidsstukken zonder begrijpelijke inhoud worden over het algemeen met bewonderenswaardige virtuositeit omgezet in onprettige verrassingen die u niet fijn zult vinden.

Dat de EU er van uit gaat dat haar Green Deal een belangrijke aanjager van de EUconomie zal worden is wat dat betreft een teken aan de wand. Je moet wel een heel gelovig eurocraat zijn om te denken dat het verbranden van geld genoeg warmte oplevert om er aan het eind van de rit collectief warmpjes bij te zitten.

Sociale vijfjarenplannen oververhitten alleen de hersenpan van mensen die wijzer zijn.

---

Zie voor meer commentaar op zaken als sociale vijfjarenplannen en vergelijkbare gekte ook onze regelmatige EU-Roundup.