DE WERELD NU

De Club van 100

Het is weer de tijd van de geheime genootschappen. Het internationaal op ons toeziende Bilderberg-genootschap vergadert onder het goedkeurend oog van Hare Majesteit Onze Koningin in een luxe resort in de USA. Intussen kijken de politieke partijen in Nederland met enige zorgen naar elk politiek geïnteresseerd jongmens dat zich thans aanmeldt als lid. Het zou immers wel eens iemand van de G500-padvinders van Sywert kunnen zijn. En dan is er nu ook vanaf volgende week de oprichting van de Club van 100, in De Balie in Amsterdam.

Hoezeer allerhande mensen zich nu ook uitermate bezorgd maken om de invloed die dergelijke clubs op ons aller leven zouden kunnen uitoefenen, persoonlijk kan ik er niet wakker van liggen. Niet omdat het aluminiumfolie bij de Blokker was uitverkocht (Als ik om me heen kijk heeft onze economie deze week aldus weer een stevige opkikker gekregen), toen ik materiaal zocht om mijn hoedje mee te bekleden, maar omdat ik niet geloof in grote conferenties met als doel ergens de macht te grijpen. Netwerkgelegenheden dienen vanzelfsprekend wel een doel, en er zal ongetwijfeld in Chantilly, Virginia enig handjeklap aangaande toekomstige baantjes van belang plaatsvinden. Maar grote samenzweringen? Spaar me.

Samenzweren
Samenzweren doe je met kleine groepjes mensen, het liefst zelfs één op één. Dat maakte ook dat ik de aankondiging van het clubje kinderen genaamd de G500 prompt classificeerde als een zielige vertoning. Jongeheer Sywert zocht 499 andere machtshongerige leeftijdgenoten om tezamen de politieke partijen van binnenuit over te nemen, teneinde zo de politieke richting van het land mede door de jeugd te kunnen laten bepalen. Ik wens hen veel sterkte, tegen de tijd dat ze zover zijn, kunnen ze mogelijk nog net de AOW in ere herstellen om hun eigen oude dag wat aangenamer te maken.

Voor Bilderberg geldt iets dergelijks, met dien verstande, dat je daar pas bij wordt uitgenodigd als je al lang en breed arrivé bent, zodat het potentieel veel en veel groter is. Niettegenstaande dat, is het naar mijn idee weinig meer dan een plek waar men kennis kan maken. Ze worden pas gevaarlijk als ze door die kennismaking gestimuleerd wat vaker met elkaar ergens een vorkje gaan prikken. Bilderberg is een club die drempels verlaagt, en daarom niet onbelangrijk. Maar er lopen op zo’n bijeenkomst veel te veel grote ego’s rond om de beschuldiging van wereldcomplot reëel te maken. Het zijn vrijwel allemaal mensen die voor wat, hoort wat, tot levensmotto hebben verheven, en wie ziet hoeveel moeite het bij allerhande internationale onderhandelingen kost ergens zonder uitgebreid vooroverleg tot overeenstemming te komen, moet beseffen dat bijeenkomsten in een verband als dit weinig anders zullen zijn. Net zoals de Wijzen van Zion en de Grote Samenzwering van de Vrijmetselaars is het niet meer dan een naam, een angst voor een apocriefe bedreiging. Er komt nooit iets van terecht, als het dus al wordt geprobeerd.

De Club van 100
Volgende week wordt in De Balie de Club van 100 opgericht. Hierbij gaat het om een groep opiniemakers en net-niet arrivé’s, die zich grote zorgen maken over de polarisatie in de samenleving. En het grote gemeenschappelijke woord dat voor deze groep op het etiket moet worden gezet, is Vrijzinnigheid. Ze gebruiken het niet, want dat woord is te zeer verbonden met ruimdenkende progressieve geesten (vooral binnen de PvdA) om niet alom nekharen overeind te doen komen.

Desalniettemin is er een ambiteus programma, wellicht zelfs de opmaat naar een Handvest van Ruimdenkendheid. Ik wil er niet al te spottend over doen, aangezien de mensen die zich met het initiatief bezig houden, oprecht zijn in hun doel richtpunten te formuleren voor een prettiger samenleving. En aangezien ik er een aantal op Twitter volg, en soms een glimp opvang van de loop die hun gedachten nemen, kan ik alleen maar zeggen dat ik het initiatief in essentie respecteer.

Maar niet veel meer dan dat. Een groep van 87  mensen die tezamen werken aan een manifest dat in ruwe vorm al meer dan 50 punten verdeeld over zes hoofdcategorieën telt, en op de website meldt dat men niet van zins is een politieke partij op te richten, maar het ook niet uitsluit, doet me heel erg denken aan het voortraject dat eindigde met de oprichting van D66. En inderdaad zijn er onder de genodigden voor de eerste bijeenkomst op 10 juni een behoorlijk aantal leden van D66, alsmede intellectueel acceptabele PvdA’ers. Emancipatoir denkende mensen, die vinden dat geloof achter de voordeur hoort, en zich zorgen maken over de groeiende kloof tussen hoog en laag opgeleid in de Nederlandse samenleving.

En dus …
Hoe ontstaat zoiets blijkbaar? Als opiniemakers (het gros van deze mensen) komt men elkaar geregeld tegen in praatprogramma’s, men leest elkanders artikelen, en als het klikt gaat men met een aantal tegelijk ergens wat eten. En dan is het onbevredigend om daarna te besluiten, dat met elkaar een hand te geven en te wuiven als men elkaar op straat passeert, het boek eigenlijk gesloten is. Als weldenkende mensen zie je dan in de spiegel iemand die met gelijkgestemden een prettig gesprek heeft gevoerd aan de borreltafel van een restaurant waar het goed toeven was. En de makke van de moderne tijd is dan, dat je je bijna verplicht voelt om een clubje te starten teneinde de wereld te verbeteren, te beginnen in Nederland. Progressief en weldenkend.

Leest u de goede voornemens hier eens door, kijkt u hier eens naar de lijst van namen van de mensen die toegezegd hebben op 10 juni te zullen verschijnen, en u zult moeten toegeven: prima mensen over het algemeen. Maar ook dit gaat het hem niet worden. Want er is maar één ding dat op dit moment wordt gevraagd van de politieke voorhoede van het land, en dat is: het goede voorbeeld geven, in alle oprechtheid. Dit is geen tijd van manifesten vol weloverwogen goede bedoelingen. Daarvan hebben we er de afgelopen 150 jaar sinds de publicatie van het Communistisch Manifest van de heer K. Marx al veel te veel gezien. Het is misschien inderdaad tijd voor iets nieuws, maar één D66 is al teveel, en manifesten vol goede bedoelingen zijn oude koek.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.