De beloften voor trouwe gelovigen
Als je kijkt welke beloften godsdiensten hun gelovigen doen, ga je je pas echt realiseren hoe groot de verschillen tussen islam en de rest zijn.
Wat ik in mijn inleiding bedoelde, maar dan met andere woorden gezegd: wat is de basisboodschap van een geloof, en hoe vertaalt die zich in de marketing?
Het jodendom – als stamgodsdienst van de Abrahamitische geloven, heeft een heel wettische benadering. Goed naleven van de joodse wet is essentieel, dan komt het allemaal wel goed.
Het christendom predikt liefde voor god èn medemens, en wie zich daar op toelegt kan de hemel eigenlijk niet ontgaan.
De islam belooft een hemel die men bereiken kan door zich ook al te houden aan Allahs wet zoals door Mohammed genoteerd. Maar de kenmerken van die hemel en hoe er te komen zijn opvallend afwijkend van beide andere religies: moord en doodslag, met een hemel waarin dat wordt weerspiegeld, zijn de basis voor succes bij het bereiken van het islamitische Paradijs.
Daarin komt ook het verschil tussen man en vrouw tot uitdrukking: de kansen van de strijdbare man zijn veel en veel groter dan die van de goed doende vrouw, van wie je zelfs betwisten kunt of die volgens de orthodoxie wel tot dat Paradijs zal worden toegelaten – anders dan als onderdeel van een roedel van 72 maagden.
Het perspectief van de islam op het leven na de dood is dus op zijn best ànders. Voor wie geboren wordt binnen de islam is het een moeilijk te bevatten gedachte, die opvatting binnen het christendom dat goed zijn en doen voldoende kunnen zijn het hemelse Paradijs te bereiken; de islam stelt andere eisen, maar biedt ook andere zaken.
Kenmerkend is dat mannelijke bekeerlingen tot de islam in het westen vooral voordeel zien in de nieuwe positie die ze bekleden gaan. Voor vrouwen is het maar al te vaak een volgen van hun mohammedaanse man in diens geloof, met de gedachte dat de islam ook weer niet heel veel afwijkt van het christendom. De onderwerping aan hun man is een voor vrouwen doorslaggevend argument, iets dat men zich weinig realiseren wil, maar dat in lijn is met het feit dat de meeste mohammedanen die van het geloof van hun voorouders af vallen vrouw zijn.
Bekeerlingen vanuit de islam tot het christendom kenmerken zich door de zucht naar een beloning na dit leven zoals die door het christendom in het vooruitzicht wordt gesteld.
Deze gigantische verschillen in perspectief worden te weinig meegewogen bij de beoordeling van beide geloven en hun compatibiliteit in sociale zin.
Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven.
Het is niet eenvoudig alle essentiele verschillen tussen islam en christendom kort weer te geven. Dat is dan ook niet gelukt in het bovenstaande artikel. Wel interessant is de stelling dat de meeste afvalligen vanuit de islam vrouw zijn. Mannen hebben er geen enkel belang bij. Ik zou willen toevoegen over het hemel- dan wel paradijsgebeuren dat de islam expliciet is in het schetsen van de ‘vleselijke’ genoegens die een man daar te wachten staat, terwijl het christendom dat helemaal niet is. Datzelfde geldt voor de hel. Je zou je kunnen afvragen of alle ideeen die over de christelijke hel en hemel bestaan niet in aangepaste vorm zijn overgenomen uit de griekse of hellenistische geloofswereld. De islamitische hel is zeer expliciet met veel gruwelijke details. Dante in zijn Goddelijke Komedie heeft islamitische ideeen overgenomen. Het is duidelijk dat hel en paradijs in de islam worden gebruikt voor indoctrinatie en dwang. Ze spelen een belangrijke rol in de non-integratie en het kalifatisme om over terrorisme nog maar te zwijgen. Maar die liggen allemaal in het verlengde van elkaar.
Voor islamieten is de hel echt, het geloof in de hel bestaat daar nog steeds, een islamiet is er doodsbang voor.
Vandaar dat islamitische jongens die zich overgeven aan de westerse levensstijl en het er goed van nemen, zich ineens kunnen realiseren dat dit de weg naar de hel is, en dat soort radicaliseert heel snel, met dramatische gevolgen.
De hel wordt voor het grootste gedeelte bewoond door vrouwen zo gelooft men, net als de islamitische hel op aarde dat is.
De koran is niet duidelijk hoe de hel te vermijden, er zijn echter wel een aantal fasttracks met de zekerheid van een enkeltje paradijs, doden of gedood worden in de naam van allah, jihad dus, en de hijrah, het verhuizen naar het land van de ongelovigen, en dat in bezit nemen, de zogenaamde vluchteling dus.
Je weet nooit wanneer een zogenaamde gematigde islamiet, iemand die er dus niet zoveel aan doet, radicaliseert.
Feit is dat die angst voor de hel plotseling tot stand kan komen, een existentiële angst, het Sudden jihad Syndrome, SjS.
Voorspellen kun je het niet, het kan zelfs gaan om een goede bekende.
De islam behoort niet in het westen.
Ik heb net het boek binnengekregen van Robert R. Reilly, The Closing of The Muslim Mind. How Intellectual Suicide Created the Modern Islamist Crisis. Ergens in de 12e eeuw hebben de moslims het geloof in de Rede en de redelijkheid van de werkelijkheid opgegeven en ingeruild voor de idee dat heel het bestaan puur afhankelijk is van de wil van Allah. Dat betekent dat filosofie en wetenschap verdacht zijn en worden opgegeven. Sindsdien is de islamitische wereld terecht gekomen in een intellectuele stilstand die gedomineerd wordt door irrationeel fanatisme en gewelddadige intolerantie jegens andersdenkenden. Interessant is daarbij het contrast met wat in dezelfde periode ongeveer gebeurt in Europa. Thomas van Aquino adviseert een synthese van geloof en rede, en dit werkt stimulerend op de ontwikkeling van filosofie, wetenschap en techniek, en algemeen de moderniteit. Ondertussen hebben we die islamitische irrationaliteit geïmporteerd, en zien we alom dat de problemen steeds groter worden. Reilly hoopt op een Verlichting voor de islam, een injectie van redelijkheid, rationaliteit en openheid voor wetenschap en humaniteit. In ook de islamitische wereld zijn er denkers die die kant op willen, maar zij zijn gering in aantal en moeten beducht zijn voor het alom aanwezige geweld jegens mensen met afwijkende ideeën.
@Benedict Broere 16 augustus 2019 om 17:47
Voor de 12e eeuw waren er al enorme slachtpartijen. Vanaf het allereerste begin, natuurlijk. Thomas van Aquino was een grootheid, maar veel van zijn ideeen dateren van eerder eeuwen. In ‘inventing the individual’ legt Siedentop uit hoe dat ongeveer in elkaar steekt. Tot voor kort stond zijn telderslezing daarover op youtube.
Ik geloof dat niet genoeg mensen geloven dat hun persoonlijke geloof in principe altijd bijgeloof voor een ander mens is en vica versa.
Dat moet toch makkelijk te begrijpen zijn maar makkelijk is het blijkbaar niet.
Ieder geloof is er op gebouwd haar volgelingen angst aan te jagen. Die angst hebben de uitvinders van geloof ooit bedacht om anderen hun wil te kunnen opleggen. Ik groeide op in een protestants nest en daar was het precies zo. Dit en dat niet doen want dan ga je naar de hel. Op zondag ijs kopen? Oei, oei, oei! Ik was een jaar of 10 toen ik het allemaal in twijfel ging trekken. Dat gaf strijdt thuis. Uiteindelijk lieten mijn ouders het los, maar ze hebben het me nooit vergeven. Dat bleek zo af en toe uit opmerkingen als: ‘We vinden dit zo jammer’ of; ‘Ik hoop dat je de weg weer terug vind’. (toen was ik inmiddels al 65 of zo)
Inmiddels ben ik 80 en ben van mening dat het niet hebben van een geloof pas echte geestelijke vrijheid is. Geloof is een kwalijk dwaalspoor, uitgezet door mensen die macht en geld nastreefden. Dat was toen zo en zal altijd zo blijven.
Heel belangrijk artikel. Goed duidelijk gebracht.
@ Benendict Broere : In de 11e eeuw, sprak Al-Ghazali uit, dat “het geloof”
[ de islam ] boven alle kennis en wetenschap uitgaat. Dat is nooit herroepen,
en officieel hanteert de Al-Azhar U. in Cairo, dat nog altijd.
De islam verwerpt in principe, nog steeds elke natuur-wetenschappelijke kennis.
@Begrens Europa ! wijst er terecht op, dat onder de islam, sinds de 7e eeuw,
de grootste slachtpartijen gepleegd werden. Tot in Indiase continent aan toe :
de bloedigste periode in de geschiedenis.
@Erik geeft, mijns inziens, de volledig juiste diagnose !
Zo zit het in elkaar.
Mijn standpunten zijn al lange tijd :
– de islam is door hun eigen definitie : onveranderlijk :
het claimt de hele mensheid,. En op elke afwijking staat de doodstraf.
Het kan nooit anders zijn, dan : jihad + sharia + wereld-kalifaat.
Jihad houdt alles in : van innerlijke onderwerping aan de K. en aan A.,
via liegen, tot aan onbeperkt geweld en massa-moorden.
– De joods-christelijke religie, heet het verantwoordelijke, sociale individu
voortgebracht.
– Na de Babylonische en Perzische culturen, heeft het Griekse denken,
de natuur-wetenschappelijke analyse voortgebracht.
– ‘Godsdiensten’ zijn gecorrumpeerde instellingen.
‘Religie’ hoort een individuele overtuiging te zijn.
Het christendom predikt vooral Jezus en zijn ‘plaatsvervangend lijden’. Er is dus óók een enorm verschil tussen het christendom aan de ene kant en de beide andere monotheïstische godsdiensten anderzijds. De mens kan zichzelf niet redden en niks toevoegen aan z’n eigen behoud (lees: toegang tot de hemel).
Verder wat Erik zegt, sic(k).