De aanslag in Canada – officieel nu gekwalificeerd als een opzettelijke  aanrijding – drukt ons met de neus op een andere kant van de eeuwige MSM-stilte om elke moslimaanslag dood te zwijgen en zo lang mogelijk het T-woord en het daarmee verbonden i-woord te vermijden.

Die andere kant is dat iedereen weet dat een terreuraanslag over het algemeen door moslims wordt gepleegd. En zelfs veel terreuraanslagen worden onder die kwalificatie niet gerubriceerd. Het zou die arme moslims maar maatschappelijk brandmerken. De enkele uitzondering waarbij geen moslims waren betrokken gaat al snel de vergetelheid in – mits er geen Breivik-verhaal achter school. Èn niet bij de apologeten van alles wat moslim is – overigens geen onaanzienlijk deel van de bevolking.

Gisteren in Canada lijkt zo’n enkele uitzondering te zijn geweest: een Canadees die bij ontstentenis van een beschikbaar vuurwapen zoals in de USA, een wit bestelbusje huurde en ergens de stoep schoon veegt. Dat dit een argument is tegen striktere wapenwetgeving zult u in de MSM niet horen, maar wie eens heeft gezien hoe men in Israël om gaat met terrorisme in actie weet dat het dragen van wapens in een gevaarlijke omgeving de veiligheid vergroot. Dan hadden omstanders de chauffeur vlot doodgeschoten.

Sssst: mogen we niet zeggen, mogen we niet weten, mogen we niet zo over denken. Dat het zo is? Tja! Onze politici zijn te bang zelf Pim Fortuyn achterna te gaan, en ik kan het niet eens vreemd vinden.

Het kostte me moeite vandaag aan het idee te wennen dat het ditmaal géén moslimaanslag was, gisteren. Pijnlijk, maar echt niets om een schuldgevoel aan over te houden. Vind ik. De usual suspects zijn niet voor niets gelabeld met de term usual suspects – ze zijn ook maar al te vaak de schuldigen.

Dat men in de MSM zowel het T-woord voor terreur, als het i-woord voor islam probeert te vermijden, maakt nu dus dat we bij elke gek als gisteren eerst aan moslims denken. De radicale imams kunnen tevreden zijn: niet alleen is de angst er al diep ingehamerd, maar de gedachtereflex verbindt alle gewelddadige ellende eerst met de moslims. Die ook nog eens vragen om een wettelijk verbod op islamofobie.

Alle krampachtigheid in de media over de binding tussen terrorisme en de islam heeft er toe geleid dat iedereen zich nu bij wat voor geweld ook eerst af vraagt in hoeverre moslims er ditmaal bij betrokken zijn. Fijn is anders. Indirect zijn media èn overheden hier aan schuldig door hun mislukte camouflage van veel feiten. En de usual suspects zelf, natuurlijk.