De Apple Store overval gisteren in Amsterdam was een doodordinaire bankoverval. Dat zijn we zo niet meer gewend, maar dat was het, en niets anders.

Het gezeur over gijzelaar en gijzelnemer ontstond bij gebrek aan meer begrip van wat er gebeurde: het is lang geleden dat we in Nederland een echte ouderwetse bankoverval mee maakten. Want, hoe ging dat ook alweer?

Iemand loopt – meestal gemaskerd – een bank binnen, toont een wapen en eist geld, onderwijl de andere klanten bedreigend. Als aan zijn eis wordt voldaan, vertrekt de bankrover vervolgens zo snel mogelijk.

Hoe ging het nu? Feitelijk hetzelfde:

De man die dinsdagavond tientallen mensen gijzelde in een Apple Store op het Leidseplein in Amsterdam eiste 200 miljoen euro aan cryptovaluta. Toen agenten naar de winkel kwamen voor wat eerst een overval leek, schoot hij direct vier keer op de politie. Er zijn geen agenten gewond geraakt.

Hoe zou dat in een normale bank zijn gegaan? Niet wezenlijk anders, behalve dat men dáár zeker geen cryptovaluta beschikbaar heeft. Bovendien zijn banken tegenwoordig zo beveiligd, dat er weinig contanten beschikbaar zijn, die een overvaller eenvoudig met zich mee slepen kan. Wat dat betreft is de keuze voor een Applestore geen slecht idee, ook al is wat men verkoopt handelswaar voor geestelijke paupers, die denken er mee vóór te lopen op de rest van de bevolking.

Bij het uitkomen van een nieuwe versie ligt het Leidseplein voor de deur vol met mensen die de nieuwste iPhone willen hebben. Toezichthouders probeerden tijdens Corona koopbeluste bezoekers in de rij te dwingen de juiste soort mondkap te dragen, en de juiste afstand te houden. Heel storend om tijdens het passeren duidelijk te moeten maken dat je met Apple niets te maken hebben wilt.

Het einde van wat de media ‘de gijzeling’ noemen was ook al karakteristiek: de dader besefte niet wat hij precies aan het doen was, en nadat zijn primaire gegijzelde er te voet van door ging, draafde hij er stompzinnig achterheen om hem terug te halen.  En werd door de politie van zijn sokken gereden. Zo onverwacht! Terwijl er feitelijk op zo’n moment maar twee opties zijn: schieten, of laten lopen, en in ieder geval een nieuwe begunstigde voor zijn aandacht selecteren.

Alles overziende lijkt het mij dat als hij werkelijk verwachtte geld te kunnen ophalen, hij beter was begonnen met het vermoorden van een paar medebezoekers. Het selecteren van een bekend bestuurder of politicus was ook slim geweest – daar hebben ze er in Amsterdam toch al te veel van. Hadden we gelijk geweten hoeveel het leven van Femke Halsema de overheid waard is.