Politiek is een vies bedrijf, en wie met pek om gaat ziet er na enige tijd uit als Zwarte Piet. Stas Van Dam wordt PvdA-regent bij de NPO.

Martijn van Dam als staatssecretaris van Economische Zaken vond ik destijds al een heel opmerkelijke stap, en inderdaad hebben we op die positie niet veel van hem kunnen vernemen. Nu stapt Van Dam dus over naar de NPO, begraafplaats van veel politieke ambities.

Het heeft er alles van weg dat Van Dam als bestuurder veel van zijn voorheen militante redenaties is kwijtgeraakt – het is alleen jammer dat bij socialisten het verstand pas komt als men enige tijd besturen moet op een plek waar verstand noodzakelijk wordt geacht. Economische Zaken is klaarblijkelijk zo’n plek. Jammer dat het te duur is om ze er allemaal heen te sturen.

De vraag blijft wat van Dam als PvdA-regent bij de NPO hoopt te bereiken – afgezien van zijn eigen economische onafhankelijkheid van het electoraat. Wellicht een soort reserve-leider van de PvdA in de marge worden? Niet voor niets heeft hij al eerder een gooi naar het partijleiderschap gedaan – en had daarmee even weinig succes als met zijn Kamercampagnes. Het aantal voorkeursstemmen voor Van Dam is nooit groot of overtuigend geweest, eerder aan de magere kant.

Dat na 15 maart de grote uittocht begon van PvdA’ers met een recent CV waarop enige bestuurservaring prijkt was onvermijdelijk. Dat dat zou gaan naar de reservaten die men al lang voor zichzelf gereserveerd had eveneens. Van Rijn gaat naar een ziekenhuisbestuur, maar dat baantje is voor hem al zo zeker dat hij het pas aanvaardt als hij formeel wordt afgelost.

Wat zijn de kwalificaties? Nooit wat gevraagd werd, wat opnieuw bewijst dat een visitekaartje met daarop stas-PvdA nog steeds de deuren bij de gelovigen opent. De ironie wil dat Van Dam als Kamerlid ooit een voorstel deed voor een keurmerk voor actualiteitenrubrieken die in zijn ogen niet objectief waren. Uit zijn Wikipedia-lemma:

In maart 2011 deed Van Dam het voorstel om een journalistiek ‘keurmerk’ in te stellen voor tv-actualiteitenrubrieken die in zijn ogen niet altijd objectief zijn. Van Dam wilde de programma’s toetsen aan journalistieke basiscriteria, zoals objectiviteit.

En waar aan dacht Van Dam als hij het had over de gebrekkige objectiviteit van actualiteitenprogramma’s? Aan een programma van WNL, dat toen werd gepresenteerd door Joost Eerdmans. De Volkskrant zette boven het artikel waarin men er kond van deed een foto van Knevel en Van den Brink. Het is bijna grappig.

Dat dit tegelijkertijd zijn enige kwalificatie voor de NPO is stemt droevig. Mager is het woord niet: als alle varkens zo waren werd er geen varkensspek verkocht. Ook is het ietwat onrustbarend, want ik heb het bestuur van de NPO een stuk minder hoog zitten als het gaat om dresseren van idiotarians dan de top van Economische Zaken. We moeten maar hopen dat deze laatsten hun werk beter hebben gedaan dan je vooraf zou verwachten.

Wel lijkt het punt genaderd dat je zou willen pleiten voor het benoemen van regenten bij de NPO namens hun partij. Want in de praktijk is dat nu al zo, maar het formele etiket ontbreekt. Wie het kartel af wil schaffen dient eerst kristalhelder te maken waarom ze er allemaal uit moeten, en waarom de NPO te verrot is om nog te hervormen.

Waarom?

Omdat als verschillend partijen hun eigen zetel mochten bezetten binnen de NPO, vliegt er morgen een groep PvdA/D66-types uit wegens overtalligheid, en overtolligheid.