Er zijn in Nederland veel mensen die vinden dat moslims ons wel dankbaar zouden mogen zijn voor onze meelevendheid tijdens de ramadanmaand. Hier zit opnieuw een enorme lacune in onze kennis van de islam.

Vanzelfsprekend is het feit dat wij vinden dat anderen ons dankbaar moeten zij niet zo’n mooi karaktertrekje. Het is net zoiets als een kind vragen of het blij is met zijn nieuwe fiets als het cadeau niet helemaal lijkt te bevallen: de gever zou er zelf heel blij mee zijn geweest als kind, en vindt dat de jonge ontvanger tenminste dezelfde emotie zou moeten hebben. Het is een soort projectie die ietwat egocentrisch is, en daarom eigenlijk iets dat je af zou moeten leren. Hoe moeilijk dat ook is. Want iets geven omdat je dankbaarheid verwacht suggereert dat de gift vooral bedoeld was om jezelf beter te voelen, niet om iemand die gift cadeau te doen.

Maar dat is niet waar het me hier om gaat.

Die dankbaarheid van moslims, die is er niet. En ook al begrijpen wij dat als niet-moslims niet, daar is wel degelijk een goede geloofsreden voor. Onderstaande cartoon, hoe grappig en scherp ook, is daarom tevens een uiting van hetzelfde misverstand.

Moslims hebben vanuit hun geloof namelijk meegekregen dat er niets is om de belijders van andere geloven dankbaar voor te zijn. De islam leert dat de hele wereld de islam toebehoort, en haar gelovigen. Ergo, alles wat u als uw eigen bezit beschouwt, zien moslims als diefstal – van henzelf. Daarom hebben ze ook geen enkel moreel probleem met kleine straatcriminelen die kafirs beroven – de jochies pakken immers alleen terug wat eigenlijk al van hen (of andere moslims, maar wie het eerst komt, eerst maalt) is? Er bestaat daarom ook geen enkel moreel probleem met berovingen van anderen, maar zijn dit eigenlijk strijders voor het eigen geloof en de ummah – ook al is het op kleine schaal.

Moslims die hier een uitkering komen halen, dat is hetzelfde verhaal. Het is de schatting die zij innen komen. Eigenlijk is het een schande dat we hen die niet komen brengen, maar in ieder geval vinden ze dat ze er recht op hebben. En waarop je recht hebt, daarvoor hoef je niet dankbaar te zijn als je het uiteindelijk te pakken krijgt.

Evenzo zijn de goede daden die moslims tijdens de ramadan bedrijven alleen bedoeld voor geloofsgenoten die het wat minder getroffen hebben. Het ontbreekt er nog maar aan dat een van de goede giften zou bestaan uit de adressen van ouden van dagen en andere zwakken in de (westerse) samenleving die zich niet goed verdedigen kunnen tegen de roofzucht die door Allah is toegestaan om de kafirs te helpen overtuigen zich tot de islam te bekeren. Want tot je je bekeerd hebt, is alles dat je bezit eigenlijk gestolen van de moslims. En anders dan in een rechtssysteem als het onze is het terugpakken van gestolen goederen voor moslims logisch en terecht. Zeker zolang niemand je tegenhouden kan, heb je daar als moslim vanuit dat perspectief verder geen justitiële rechtvaardiging voor nodig.