D66 is gewoon de nieuwe PvdA – VVD en SP bukken braaf
De Amsterdamse gemeentepolitiek kon na de val van de PvdA-dominantie in 2014 een jaar lang de illusie koesteren dat er iets zou veranderen in de stad. Maar afgelopen woensdag bleek eens te meer, dat dat een illusie is die in de politiek maar zelden bewaarheid wordt. Daarvoor moet meer gebeuren dan het rollen van een paar spreekwoordelijke hoofden.
Het ‘goede’ voorbeeld van jarenlang regentesk-eigendomsgedrag had D66 zichzelf duidelijk goed ingeprent, en afgelopen woensdag kon de partij dat in de raad dan ook perfect imiteren. Diep door het stof ging de wethouder die niet alleen informatie bewust had achtergehouden voor de raad, maar die wel met haar politiek leider had gedeeld. Desondanks steunde de coalitie haar om een motie van wantrouwen van de volledige oppositie te overleven.
Nu is Simone Kukenheim dus wat je noemt vleugellam. Het verdienen van bestuurlijk vertrouwen bleek uiteindelijk te moeilijk, slechts het vertrouwen van coalitiegenoten dat ze zaken met hen bedisselen wil toonde ze zich waardig. Het is geen fraaie manier van besturen, en niet hoe men met elkaar om dient te gaan. Want er was in dit verband niets anders aan de hand, dan dat ze probeerde haar eigen ongelijk zo lang mogelijk verborgen te houden. Ten koste van succesvol beleid. Dat dat succesvolle beleid ooit was ingezet door de PvdA, bleek belangrijker dan het continueren er van.
Pijnlijk, als dat het niveau is waarop politici functioneren.
Was Simone Kukenheim dan politiek onmisbaar? Meh. Natuurlijk niet, voor haar tien anderen, die staan te dringen bij de partijburelen met hun vers gestempelde partijkaart. Dat de coalitie goed werk doet en nog te doen heeft om de oude PvdA-dominantie in Amsterdam naar het verleden te verwijzen staat buiten kijf. Maar Paternotte c.s. doen er geen goed aan zich de wijze van handelen van talloze PvdA-regenten die hen voorgingen eigen te maken. Want het zou heel terecht zijn als de kiezer hen bij de eerstvolgende gelegenheid terug stuurt waar zij thuis horen.
Macht is nog steeds verslavend, D66’ers blijven enorme amateurs.
Ik heb al even geconcludeerd dat het in Amsterdam trekken is aan een dood paard als je politieke verandering wilt. D66, VVD en PvdA is in de stad een pot nat en dus ook uitruilbaar voor carrieretijgers. Via de spreekbuis AT5 en verdeling van subsidies over stemvee wordt de eenpartijstaat Amsterdam krampachtig in stand gehouden. Teveel belanghebbenden en teveel onbenul verander je niet binnen een generatie. Wellicht dat mensen met een roeping en geen leven er heil in zien om daarin tijd, kapitaal en gezondheid te blijven investeren. Gelukkig zijn er opties als niet meedoen met de voorgekauwde verhalen, mijden van door de politiek gekaapte mani(e)festaties en bewerking van eigen parallelsamenlevinkjes in buurtjes om het leven in zulke gebieden leefbaar te houden.