Onder de titel “Duurzaam verbinden, samen organiseren” kwam de ChristenUnie Alphen aan den Rijn vorige week met een nieuwsbrief (niet online) met het oog op de Tweede-Kamerverkiezingen én de raadsverkiezingen.

Niet dat veel mensen nu aan de GR2018 denken, maar die lokale stembusgang maakt Nederland volgend jaar alweer… In de aanloop naar beide verkiezingen, zo constateert CU Alphen,

klinkt een steeds harder geluid. Politici nemen hun stellingen in en zetten hun hakken in het zand. In debatten overschreeuwen zij elkaar, zonder te luisteren naar wat de ander zegt. Te midden van dat politieke gekrakeel breekt de ChristenUnie een lans voor de verbinding en de nuance. Om tot duurzame, gedragen oplossingen te komen, heb je elkaar immers nodig. Dus waarom uitsluiten als je ook kunt samenwerken?

Fractievoorzitter, wethouder en bestuurslid lieten zich interviewen. Eerlijk is eerlijk, dat levert een paar positieve citaten op, gericht op bestuurlijke constructiviteit, waar meestal niets op tegen is — integendeel. Maar de Alphense CU legt wel errug veel nadruk op “verbinden”. Dat zal in de plaatselijke politiek waarschijnlijk ook meer voor de hand liggend zijn dan nationaal. Bovendien lijkt Team 0172 over het hoofd te zien dat er debatten aan de gang zijn, die niet alleen kunnen zijn — maar dat ook moet zijn. Want debat.

De volgende tekst stemt overeen met een reactie die ik verstuurde en waarop tot nu toe geen antwoord kwam. (Dat hoeft ook niet per se, maar nu publiceer ik) Overigens is de partij nog steeds van mening dat Turkije nooit EU-lid mag worden.

In de landelijke campagne heeft het woord “verbinden” op mij een averechts effect. Je kunt niet verbinden wat echt niet te verbinden valt. Laat ik het anders zeggen: de burger, de christen houdt voor zover het van hem afhangt, vrede met alle mensen, … opdat wij een stil en rustig leven mogen leiden. Er is ook die andere wang. Dat gaat ver. De Bergrede, ik wil er geen woord vanaf doen.

Van de overheid moet wél iets anders verwacht worden, dus ook van politieke partijen die de overheid vormgeven. Wanneer inwoners, na ettelijke waarschuwingen en pogingen om ze te helpen, niet willen verbinden, geen enkel idee hebben van wederkerigheid, van de plichtstaat die de rechtsstaat ook is, ja, onze rechtsstaat zelfs hartgrondig verachten en een agenda hebben om die te vervangen door een schrikbewind, dan houdt het op. Waar Paulus schrijft dat de overheid het zwaard niet tevergeefs draagt, is het geen ketterij om voor zwaard ook het UWV-wapen (uitkering intrekken) in te vullen. Of het onderwijswapen. Of diverse sociale hulpverlening (in het uiterste geval de stekker eruit; zeker geen neomarxistische politiek van woning, wijf en werk).

Een leefbare samenleving betekent voor iedereen iets anders,

lees ik van de wethouder. Dat is maar op tot op zekere hoogte waar en kan gelezen worden als een steek onder water naar politieke tegenstanders die momenteel sterk en heel simpel het thema (wij willen) “Nederland” (terug) centraal stellen in deze campagne. Dat thema past inderdaad op een postzegel; een A4’tje is zelfs al te groot.

In die zin ben ik het oneens met dit citaat. Ik weet niet of de ChristenUnie een of meer brieven heeft gelezen van burgers die Geert Wilders hebben geschreven. Hij plaatste ze vorige week maandag in de Telegraaf, toen hij hoofdredacteur mocht zijn voor een deel van de krant. Ik vind ze hartverscheurend. Het zijn brieven van autochtone Nederlanders zoals jij en ik. Onleefbaarheid kent in ieder geval een duidelijke ondergrens. Plassen en poepen in het portiek, plus nog veel erger, doen wij in Nederland niet. Punt.

Het is glashelder dat veel wijken of concrete woongebouwen in ons land niet meer leefbaar zijn, al jarenlang niet meer, en door wie dat vooral komt. De politie bellen heeft weinig zin, want die neemt het maar al te vaak op voor daders. (Oef. Overheid. Zwaard.) En nee, er zijn heel beslist ook overlastgevers en criminelen onder de kaaskoppen. Geen weldenkend mens beweert dat je die moet laten lopen.

Hoe dan ook, bewoners zijn wanhopig. Dit zijn feiten, waarover ik geen statistieken heb, helaas, en die onze gemeente misschien zelfs wel voorbij gaan; laat Alphen zich gelukkig prijzen. Maar het zijn feiten. Het is geen nepnieuws. Ervaringen liegen niet. Deze mensen kunnen een verdere verlenging van veertig jaar mislukte integratie niet meer aan. En nogmaals, ook van hooliganisme hebben ze last. Vast wel te vaak ook.

Ik ga niet stemmen als inwoner van het relatief rustige Alphen aan den Rijn, of uitsluitend door mijn portemonnee. Ik wil Nederland terug. Heel Nederland. Ik eis ook van Amsterdam dat het ophoudt on-Nederlands te zijn. Dat zou toch ook de ChristenUnie moeten aanspreken, samen met de SGP. Iedereen die van Nederland houdt en er iets van wil maken (wil maken; kunnen is niet allereerst het issue) reiken wij de hand. Ik vind het erg moeilijk om te merken dat onze partij na 15 maart vermoedelijk niet zal gaan samenwerken met juist die partijen — bestaande en nieuwkomers — die de gevestigde orde een trap onder haar achterste willen geven, waarvan de PVV de grootste zal worden. Niet omdat een trap als zodanig goed voelt, maar omdat de klassieke partijen nog steeds zitten te slapen en geen verhaal meer hebben. Ze zijn uitgeregeerd. Ik denk daarbij uiteraard met name aan Paars Plus: VVD, PvdA, D66 en GroenLinks.

Als dit anders ligt, hoor ik het graag. En in dat geval kunnen we de Tweede Kamer (en de Eerste Kamer) misschien afschaffen en het bestuur aan Brussel overlaten. Dat is wel zo eerlijk. Schrik hier niet te erg van alstublieft: lokaal bestuur zal altijd wel blijven bestaan. 🙂