De angst die veel mensen, en dus ook politici, hebben voor Corona is ruïneus voor onze vrijheid en democratie.

Afbreken is meestal simpeler dan opbouwen, zoals de afgelopen decennia over duidelijk bleek als westerse landen de rest van de wereld onze Verlichtingsideeën wilden bij brengen.

Nieuwe politieke partijen
In Nederland is het gebruikelijk dat in het jaar voor de Tweede Kamer verkiezingen allerlei nieuwe politieke partijen worden opgericht: soms zijn het zittende Kamerleden die zich hebben afgesplitst van de partij waarvoor ze waren gekozen, zoals Wilders’ PVV in 2006, soms zijn het fusies van bestaande politieke partijen zoals het CDA in 1980 en GroenLinks in 1990, soms zijn het actievelingen in al lang bestaande belangenverenigingen die de politiek in gaan, zoals bij 50+, maar het vaakst gaat het om nieuwe groeperingen rond een ideologisch thema, die het bovendien moeten hebben van een charismatische voortrekker zoals Van Mierlo’s D’66 en Baudet’s FvD. Nieuwe partijen die succesvol zijn, zijn bovendien gebaseerd op zorgvuldig opgebouwde intermenselijke contacten: partijbijeenkomsten op lokaal-, regionaal- en nationaal niveau waar kader en/of leden elkaar leren kennen en de zaken bespreken. Maar door het huidige Corona-beleid zijn die bijeenkomsten niet mogelijk. Dat is een aanslag op onze democratie. Het is mooi dat er tegenwoordig telefoon en internet bestaan, maar dat is een extraatje rondom de gewone normale menselijke contacten.

Partijkartel
Die essentiële nestwarmte die nodig is om een succesvolle nieuwe partij op poten te zetten, wordt ons nu door de Corona-maatregelen afgenomen. Dit impliceert dus vier lange jaren een extra voorsprong voor de huidige in ons Parlement vertegenwoordigde politieke partijen, die de laatste decennia toch al steeds minder een afspiegeling zijn van wat er in onze Nederlandse samenleving leeft. Kortom een ernstige verschraling van onze toch al steeds verder afkalvende democratie vanwege de alsmaar door denderende Eu machinerie, steeds meer diep ingrijpende internationale verdragen en de politiek bedrijvende buitenlandse rechters in Luxemburg en Straatsburg.

Nexit
Ook burgers die al lid zijn van een politieke partij en die dus helemaal geen  nieuwe politieke partij willen oprichten, maar via hun inbreng in ledenvergaderingen de visie van hun actiegroep of denktank willen uitdragen worden momenteel door het regeringsbeleid nagenoeg totaal verhinderd om normaal democratisch bezig te zijn. Dat overkomt momenteel dus bv de Nexit Denktank.

Briefstemmen impliceert fraude
Over vijf maanden zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer gepland, tenzij de regering eerder valt. Aangezien veel mensen lijden aan Corona-angst en omdat de Overheid de opgelegde regels wil handhaven, wordt er door de minister c.q. haar ambtenaren nagedacht over stemmen per brief. Dat zou b.v. kunnen gelden voor de 3 miljoen bejaarden die een kwart van ons electoraat uitmaken.

Over dit soort ideeën hoeft een weldenkend mens niet na te denken: het resultaat zal fraude, extra wantrouwen jegens de overheid en dozijnen rechtszaken opleveren, zeker als de uitkomst afwijkt van de peilingen, of als de berekening van de (rest)zetelverdeling mini marges oplevert.

Maar briefstemmen is ook in strijd met art. 53 van de Grondwet: verkiezingen zijn geheim en vrij. Geheim wil zeggen dat de overheid niet kan weten wat u stemt, en vrij wil zeggen, zonder dat andere burgers ervan op de hoogte zijn en zonder dwang; daarom mag u zelfs niemand meenemen in het stemhokje, en mag u geen foto maken van uw stembiljet om het te tonen aan uw man, huisbaas, werkgever, moskeebestuur etc. die u wellicht daarvoor een (financiële) beloning geven.

Buitenland
Weliswaar mogen Nederlanders die in het buitenland wonen momenteel wel per brief stemmen, maar dat is natuurlijk geen reden om een foute procedure verder te gaan uitrollen. In tegendeel: dat briefstemmen vanuit het buitenland dient snel  te worden afgeschaft. Het is van de zotte dat men kan stemmen over de gang van zaken in Nederland, terwijl er voor zo’n buitenslands gevestigde stemmer geen enkele repercussie zal zijn van diens stemkeuze; hij of zij speelt dictatortje over gewone Nederlanders in Nederland die mede op grond van zo’n stem uit het buitenland ineens bv. meer collegegeld moeten betalen.

En wat te denken van dubbele paspoorthouders die bijvoorbeeld in Turkije zijn geworteld en per brief hun stem uitbrengen op hun nationaliteitsgenoten? En wie controleert of al die buitenlandse stemmers überhaupt nog in leven zijn? Het ontvangen van WAO of AOW is geen garantie! Overigens heeft de Turkse overheid het stemmen door hun eigen expats wel prima georganiseerd: gewoon in persona op het eigen Consulaat.

Corona Spoedwet
Dit jaar is gebleken hoezeer de hobby van veel Nederlandse politici en journalisten de hele wereld de les te lezen over mensenrechten, slechts een versteende litanie is, want de slechts marginaal op ons democratisch systeem geschoeide anti-Corona-maatregelen, zoals het ongelimiteerd inperken van onze bewegingsvrijheid, het micro-management van ons privéleven het rücksichtslos sluiten van bedrijven, het verbieden van onderwijs en het aanvankelijke ontwerp van de Corona spoedwet die de minister van Volksgezondheid de macht gaf om zomaar artikelen van de Grondwet buiten werking te stellen, bevielen veel parlementariërs en journalisten prima. Politici blijken steeds meer de mening te hebben dat wij burgers bij de vierjaarlijkse verkiezingen ons vrijwillig onder politieke curatele laten stellen, zoals sommige mensen vroeger con animo aan de leiband liepen van dominee of pastoor.

Falende juristen
Een extra probleem is de achteruitgang van de juridische kwaliteit, zoals blijkt bij veel wetgeving zoals b.v. de vorige Grondwetsherziening. Wat is er tegenwoordig toch aan de hand met onze juristen? Worden ze wellicht te veel beïnvloed door al die buitenlandse studenten uit autocratische en dictatoriale landen? Of snappen ze de leerstof niet meer omdat die in brabbel-Engels wordt opgediend? Of duurt de rechtenstudie tegenwoordig gewoon veel te kort vanwege allerlei gezellige stages en zo’n Erasmiaans pretjaar in een buitenland, zodat democratische beginselen niet voldoende tijd hebben om uit te kunnen rijpen in de hoofden der studenten? Gelukkig zijn er momenteel nog wel een paar wakkere staatsrechtgeleerden.

Eerste Kamer
Inmiddels blijkt dat de door de Tweede Kamer ruim geamendeerde Spoedwet niet alleen de legitimatie blijft voor vrijheid beperkende maatregelen die ernstiger zijn dan voor een tot een enkelband veroordeelde crimineel, maar dat die Spoedwet ook impliceert dat de helft van de Staten Generaal nl. de Eerste Kamer, buiten spel dreigt te worden gezet.

Raad van State
Het Corona-jaar 2020 is het jaar dat de Eerste Kamer zelfs de hulp moet inroepen van de Raad van State om niet te belanden op het hellend vlak dat leidt tot stiekeme afschaffing. Helaas voor de democratie hebben de Staatsraden niet aan de verwachtingen beantwoord. Het enige dat de Senatoren nog rest, is de hele Corona wet te verwerpen.

---

Meer over het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak van Corona en haar sociale en economische gevolgen vindt u hier.

---

Dit artikel verscheen eerder op Polderland. 

Nicolette Geveke is correspondent EU/Brussel voor Veren of Lood.