Het verschijnen van het Corona-virus kwam economisch gezien al op een ongelukkig moment – de onstuimige groei van China nam herkenbaar af.

Aanvankelijk was het Corona-virus niet veel meer dan een ziekte in een ver land. Dat er wat toeristen door in quarantaine terecht kwamen was hoogst ongelukkig. Dat er enige inboorlingen in dat verre land aan bezweken was al even onfortuinlijk, maar voor paniek in de westerse wereld blijkt het nog steeds te vroeg.

In verband met onze eigen medische veiligheid, althans.

Want dat we economisch een crisis tegemoet gaan staat al vast. Slechts de verschepingstijd van onderdelen vanuit hun Chinese fabrieken heeft die economische crash die China nu beleeft voor ons vertraagd. Die vertraging van drie tot zes weken loopt nu zachtjesaan ten einde, en de westerse wereld gaat nu ook de economische gevolgen van de Corona-crisis ervaren. Dit is het derde deel van een serie over de economische gevolgen van de Corona-crisis, waarin we een kijkje nemen naar de directe economische gevolgen voor de rest van de wereld, met de nadruk op westerse landen uit de EU en Noord-Amerika.

Voor de wereld economie is een ineenstorting van de Chinese economie uitermate slecht nieuws. Desalniettemin heeft her er veel van weg dat we dat nu voor onze ogen zien plaatsvinden. De vrijwel volledige stop van de Chinese industriële productie laat weinig over aan de fantasie.

Dat analisten waarschuwen dat de handel op de beurzen nog steeds een te optimistisch beeld heeft van wat in China plaatsvindt s ook een deprimerend bericht:

“We believe markets might underestimate the scale of the current growth slump. Due to a slower-than-expected rate of business resumption, we have cut our year-on-year Q1 real GDP growth forecast to 3.0% and expect Beijing to ramp up policy easing measures in coming months. That said, the likelihood of another round of massive stimulus appears low as policy space remains limited.”

En de financiering van de Chinese maatschappij is nu vooral een kwestie van de PBOC geworden:

… but as McElligott concludes, “the negligible decline in the 5Y rate shows that authorities remain concerned about easing property policy and that, for now, they are attempting to maneuver within “conventional” policy.”

In other words, while the market remains convinced that Beijing with unleash even more stimulus to force the V-shaped rebound that has been priced in for Q2 and onward, also explaining the relentless bid for risk assets, this appears unlikely to happen any time soon, especially while China is still battling to contain the coronavirus, because as Jefferies strategist Sean Darby warned, “markets have taken a step back because the authorities won’t do any major stimulus until they are completely sure the virus has stopped, because there’s no point in doing it when people are sitting at home.”

Veel Chinese bedrijven zijn nu al niet meer in staat hun personeel normaal te betalen.

Het idee dat in het tweede kwartaal de Chinese economie weer op gang zal komen om de opgelopen achterstand in te halen, negeert het feit dat die economie al ietwat aan het afkoelen was. Dat impliceert dat het niet erg in de lijn der verwachting kan liggen dat het herstel volledig zal zijn. Hoeveel het verlies ten opzichte van december 2019 zal worden valt nu niet te voorspellen, maar dat het fors zal zijn moet worden ingecalculeerd.

Heel de westerse wereld – maar de USA speciaal – zal de komende tijd te lijden hebben van onvoldoende aanvoer van noodzakelijke onderdelen. De Chinese uitvoer is aan het crashen. Het Britse Jaguar maakte eerder al bekend dat het binnen enkele weken zonder onderdelen komt te zitten.

De EU blijkt nog het minst getroffen te zullen worden door de breuk in de supply chains:

The biggest takeaway from the report is that, surprisingly, the European Union is less directly exposed to a China supply-chain shock than the US, Canada, Japan, and all the major Asian countries (i.e., India, South Korea, Indonesia, Malaysia, Vietnam).
It was determined that in the first wave of supply chain disruptions that “euro-area countries are somewhat less directly dependent on China for intermediate inputs than other major economies in the rest of the world.”

Dat relatief gunstige resultaat is echter maar tijdelijk:

..since China is highly integrated into the global economy, and a supply chain shock would be felt across the world. The second round of disruptions would result in lower world trade growth that would eventually filter back into the European economy.

Maar ontegenzeglijk komt de zwaarste klap voor rekening van de Pacific Rim:

Dat verschil ziet er zo uit:

Aandelen wereldwijd beginnen eindelijk te reageren:

…for the second day in a row shares across the world and US equity futures fell – set for their worst week in four – as investors dumped riskier assets for the safety of bonds and gold, with coronavirus cases in China rebounding and soaring in South Korea.

Dit effect is ook monetair goed merkbaar:

“It was too soon to write off the yen as a safe haven,” said Mayank Mishra, an FX strategist at Standard Chartered in Singapore. “I think the yen is reasserting its status as a safe haven.”
Another casualty of its close trade ties with China was the Australian dollar, which plumbed 11-years lows

De aanvankelijke opmars van de dollar zal daar uiteindelijk ook weer van te lijden hebben.

Amerikaanse bedrijven als Apple hebben geld genoeg, maar hun personeel loopt weg uit angst voor besmetting. En Apple is niet het enige westerse bedrijf dat dat probleem heeft. Vorige week werd al de belangrijkste elektronica vakbeurs ter wereld afgeblazen uit angst voor bemettingsgevaar:

Contagion fears led a roster of tech and telecom companies, many of them non-Chinese, to announce they will be steering clear of the event, scheduled to take place in Barcelona on Feb 24-27. After dozens had pulled out, the event was canceled

Nederland
Nederland neemt nu al maatregelen voor werktijdverkorting en attendeert ondernemers op de mogelijkheid gebruik te maken van bestaande regelingen.  KLM/Air France schat het verlies door het uitbreken van het Corona-virus voorlopig op 150 miljoen.

Recessie?
Vorige week nog was de vraag of de uitbraak van het Corona-virus in China zou leiden tot een wereldwijde recessie.

It is as if an economic tsunami is rolling over the global economy. China’s economy was 18 % of world GDP in 2019.  For most S & P 100 corporations, the Asian giant is their fastest growing market at 20 – 30 % per year.  Even more critical, China has become the hub of world manufacturing after entering the World Trade Organization in 2000. Over the past two decades, U.S. corporations have relocated manufacturing to China to leverage an inexpensive labor force and modern business infrastructure.

Alles overziend lijkt me dat die vraag ondertussen al wel bevestigend is beantwoord.

Mogelijk het meest interessant aan deze crisis is hoe zal worden omgegaan met de vraag of de wereldwijde integratie van de economische productie eigenlijk wel zo’n goed idee was. Zoals het nu staat krijgen we een paar maanden om daarover na te denken.

---

Meer over het Corona-virus en haar economische gevolgen (waaronder ook de toekomstige andere delen van deze korte serie) vindt u hier op Veren of Lood.