SP-Kamerlid Harry van Bommel heeft zijn partijvoorzitter Jan Marijnissen zowel persoonlijk als in het openbaar op de vingers getikt omdat die de mensenrechtenschendingen in China onderschatte.

Je blijft lachen.

Op zich was het verwijt natuurlijk helemaal terecht. Marijnissen had zich totaal niet druk gemaakt over wat er de laatste tijd weer met Chinese dissidenten gebeurt. Er om heen lezen is ook een kunst, zullen we maar zeggen.

Wat ik me afvroeg, of dit voorval in de beste socialistische traditie de inleiding wordt tot een koningsdrama van jewelste, waarin de voormalige leider wenend van berouw in een groots opgezet schijnproces zijn falen van toen en nu zou bekennen aan inquisiteur Van Bommel?

Eigenlijk dien je die aan te duiden met Van B. Want ja… zoiets als dit heeft iets van pot en ketel, en in dit deel van het jaar is het politiek misschien niet correct om een beetje zwart te zien, maar logisch is het wel.

Harry van B., bij medeterroristen ook bekend staand als Harry Hamas, heeft natuurlijk een Europese boterberg op het kalende hoofd, als het gaat verwijten over een blind vlekje voor de wandaden bedreven door een specifieke groep.

Of, mogen we in het kader van de Internationale Schuldbekentenisdagen, binnenkort de riposte van Jan Marijnissen over de manier waarop Harry Hamas om gaat met de Palestijnse zaak verwachten?

Als dat dan maar komt vóór 5 december. Want na die datum begrijpen nog maar weinig Nederlanders waarom mensen elkaar wijzen op het zwart achter elkaars oren.

---

Eerder verschenen op Artikel7.nu