Campagne messenverbod is zinloos en stap te ver
Een campagne messenverbod wordt door diverse burgemeesters ondersteund. Maar wat anders betekent het dan een gebrek aan gezag?
De hysterie die nu los komt schijnt rationeel denkwerk te bemoeilijken. Eerder
pleitte burgemeester Jan Rijpstra van de gemeente Smallingerland, waarin Drachten ligt, ook al voor een landelijk messenverbod. Vervolgens bleek uit een rondgang dat een meerderheid van de Tweede Kamer bereid was te kijken hoe de regels ten aanzien van steekwapens konden worden aangescherpt.
Deze burgemeesters zijn betrokken en heel emotioneel, maar competent?
Afgelopen weekeinde liep de Zoetermeerse burgemeester Charlie Aptroot een nacht mee met de politie in zijn stad. Hij zag met eigen ogen hoe een 15-jarige jongen met mes op zak werd opgepakt. “Ouders, waar zijn jullie? Ga opvoeden”, schreef hij vervolgens in hoofdletters op Twitter.
Dat opvoeden van Aptroot was de juiste gedachte, die echter aan de verkeerde mensen wordt overgebracht. En aangezien Aptroot oud genoeg is om de Westside story gezien te hebben, zou hij zich ook dienen te realiseren dat het gebruik van messen als wapen een vorm van culturele import is. Heel divers, en zo. Maar dat zijn echt niet de mensen die de tweets van Charlie Aptroot lezen.
De reactie van minister Grapperhaus was indertijd adequater dan de burgemeesters willen beseffen. Die hebben last van huilende ouders die hen uit de slaap houden.
Justitieminister Grapperhaus liet toen in een reactie weten dat verbieden volgens hem “niet de oplossing” was. “Je kunt ook met een aardappelmesje de straat oplopen en heel verkeerd gedrag vertonen en iemand neersteken. Je moet ook kijken: hoe kun je bepaalde gevaarlijke situaties in gebieden voorkomen”, zei hij.
Waar Grapperhaus hiermee aan refereerde[1] zal de meeste mensen wel ontgaan zijn, maar hij heeft een uitstekend punt. Bovendien geldt eeuwig en altijd: niet de messen steken, maar de mensen die ze vasthouden. Maar die burgemeesters willen vooral iets doen/gedaan hebben?
“Als er een betere oplossing is dan ons pleidooi, houd ik me natuurlijk aanbevolen. Maar er lopen nu kinderen van 13 jaar met een mes op straat. Er is geen weldenkend mens die dat normaal vindt. Laat dat dan ook blijken uit de wet, want de wet is toch de spiegel van wat wij als maatschappij vinden.”
Een mes op zak om te steken? Natuurlijk is dat niet normaal. Niettegenstaande dat was het een normaal bezit in tijden dat half Nederland nog naar de padvinderij ging of er heen wilde. En daarmee komen we op de kwestie waarom het gaat: het perspectief.
Waarom hebben mensen een mes op zak? Ik heb al ruim dertig jaar minimaal één mes op zak. Als gereedschap. Er waren tijden dat ik dat meerdere malen per dag gebruikte, en de gewoonte het mee te nemen is gebleven. Zou ik het uit mijn zak halen als ik aangevallen werd? Dat kan ik me moeilijk voorstellen.
Het verbod in Nederland op messen die als gevaarlijk worden beschouwd is al vrij strikt, maar als het ergens aan schort is het de handhaving, de controle en de bestraffing van overtreders. En dat behoort tot het takenpakket van de burgemeesters. Behalve die bestraffing van overtreders. Maar burgemeesters voelen er niet voor om met 300 (totaal zijn er in Nederland nog circa 340 burgemeesters) man te gaan protesteren voor het gebouw van de Hoge Raad of dat van de Raad voor de Rechtspraak.
Terwijl dat de instanties zijn waar beslist wordt over hun probleem. Al het andere op dit gebied is niet meer dan een afleidingsmanoeuvre van de constatering dat de integratie van veel groepen migranten niet alleen mislukt is, maar de betreffende groepen steeds verder dreigen te ontsporen.
Want wat Aptroot zei over opvoeding was in zoverre raak, dat in de opvoeding ook reflexmatig ontzag voor de politie en het gerecht dient te zijn opgenomen. Uit moreel besef of vanwege welbegrepen eigenbelang – veel ter zake doet het niet. Maar het moet er wel zijn – gejank dat dat zielig dan wel kindermishandeling is, betekent ook meer kinderen blootstellen aan messen onder hun kin als ze op straat onenigheid krijgen.
Een messenverbod is niet meer dan de erkenning van eigen falen. Een campagne er voor is een erkenning van de eigen incompetentie.
- Het ging hier om een aardappelschilmes
Al mijn hele leven loop ik met een mes op zak (inderdaad begonnen bij de padvinderij). Mijn man ook. Mijn kinderen ook. De kleinkinderen krijgen er een vanaf hun achtste ongeveer. Touwtje doorsnijden, stekken snijden, (timmermans)potlood slijpen, onderweg een broodje doorsnijden en besmeren, een geknoopt touw dat niet meer losgaat doorsnijden, buiten een appel schillen, bij gebrek aan een schroevendraaier een schroef losdraaien enz. enz. Ik geloof niet dat het in een van onze hoofden opkomt om er een mens mee te steken, al weet je natuurlijk nooit wat je gaat doen als je leven wordt bedreigd.
Het gaat inderdaad om de instelling van de drager van het mes. Misschien moet het op dit moment wel verboden worden gezien de enorme toename van ‘steekincidenten’. Ik zou het jammer vinden. Weer een nederlaag voor de beschaving en het fatsoen.
Zolang het echte probleem van de immigranten niet onderkend wordt, zijn dergelijke maatregelen inderdaad zinloos.
Bovendien kunnen ze nooit gehandhaafd worden, dan moet de politie iedere wandelaar in een winkelcentrum preventief gaan fouilleren. Dat zie ik nog niet gebeuren. En een schroevendraaier kan ook een wapen zijn in handen van iemand die kwaad wil.
En weer komt er een onzinnig ‘technisch’ voorstel om een probleem op te lossen. Wat boffen wij toch met zoveel bestuurlijke intelligentie.
Die poule van 30.000 politieke vriendjes waar in Nederland uit geput wordt voor politieke en bestuurlijke functies is niet in staat de echte problemen te detecteren, laat staan, op te lossen.
Daarvoor zijn intelligente mensen nodig i.p.v. de non-gekwalificeerden uit het ons-kent-ons circuit.
Zeer terecht stelt Hannibal:
Het verbod in Nederland op messen die als gevaarlijk worden beschouwd is al vrij strikt, maar als het ergens aan schort is het de handhaving, de controle en de bestraffing van overtreders.
Handhaven is een dingetje in Nederland. Ga handhaven, burgemeesters!
@Raymond Peil.
Handhaven wordt door de ouders van deze groep jongeren als ethnisch profileren uitgelegd. Deugmensen mengen zich meteen in het koor van discriminatiekrijsers en dat was dan het handhaven.
Ik ben het beslist met je eens, maar die burgemeesters krijgen onvoldoende mandaat om te handhaven, dat zullen ze aan hun water wel aanvoelen.
Overigens is de reactie van de burgemeesters amateuristisch; ze kunnen tenminste het probleem in zijn volle omvang benoemen. Waaruit blijkt dat er andere maatregelen nodig zijn dan een messenverbod.
Het koeltoer plundervolk dat onze grenzen overschrijdt met 100 duizenden per jaar heeft nog een appeltje te schillen met de .NL ongelovigen.Die 350 burgemeesters zijn maar een peuleschilletje ,en dat weet je suis Charlie aptroot ook.
Vroeger had iedere padvinder, nu scouting, een dolk.
Nooit werd er iemand neergestoken, het is een cultureel gegeven, de import van geweldadige culturen in een land met een gepacificeerde bevolking, dat gaat niet goed.
Ook de wekelijkse haat oproepen tegen ongelovigen en het westen dragen bij aan een steeds gewelddadiger milieu.
Een mes is gewoon een stuk gereedschap.
En een ordinaire schroevendraaier, nog zo’n gewoon stuk gereedschap, is véél effectiever als je mensen dood wilt steken.
Gaan we nu alle gereedschap verbieden?
Of gaan we gewoon optreden tegen diegenen die gereedschap voor illegale bezigheden gebruiken?
De eerste optie houd in dat onze maatschappij tot stilstand komt.
De tweede optie houd in dat onze maatschappij er een eind aangenamer op wordt.
Niet echt “rocket science” dacht ik zo, maar toch nog te moeilijk voor de gemiddelde politicus blijkbaar.
@Raymond Peil
WAANZIN! Het zijn niet messen die steken, maar mensen.
Kom eens een keer langs en ik laat wel even zien dat een autosleutel ook levensgevaarlijk is. Of een aantal manieren om iemand levensgevaarlijk te verwonden met een balpen of zelfs een potlood. Dus mogen die ook niet meer? Trouwens, een hamer is ook gevaarlijk, ook maar verbieden dan? Nagelvijltje? Nagelschaartje? Vijl? En niet vergeten, kettingsloten. En de sleutels ervan. Of gewoon een riem. Sok met zand of kleingeld. En zo kan ik nog een uur doorgaan. ALLES kan een wapen zijn.
Als men wil vindt men wel wat om iemand kwaad mee te doen. Alles verbieden en iedereen in zn blote gat laten lopen dan maar?
Het gaat om de intentie. En de olifant in de kamer is dat het onder de asielparasieten vrij normaal is om geweld te gebruiken bij conflicten of zelfs maar ingebeelde beledigingen.
Ik wil best geloven dat autochtone jongeren nu vaker bewust een mes meedragen, maar dat is als reactie op wat er gebeurt. 15 jaar terug was een steekincident voorpagina nieuws. 10 jaar terug nog steeds nieuws. Nu is het zo normaal dat het nauwelijks meer nieuws is tenzij er meerdere slachtoffers zijn.
De eenvoudigste manier om ouders er toe te brengen hun kinderen een goede opvoeding te geven is om hen volledig wettelijk en crimineel aansprakelijk te maken voor hun kroost onder de 18. Kid steekt met mes? Niet de jongen/het meisje komt voor de rechter en krijgt de consequentiële straf, maar de ouders die daarvoor berecht worden als volwassene en alsof zijzelf dat gedaan hadden. Gegarandeerd dat er heel gauw verandering komt. Maar dat strookt natuurlijk niet met de tegenwoordige rechts(?)filosofie.
@Ed: Het heeft me altijd verbaasd dat dit niet gebeurde: de ouders laten opdraaien voor de wandaden van hun kinderen. En vooral ook voor de materiele schade. Dat heeft denk ik nog het meeste effect. Tot je 15e zijn je ouders volkomen aansprakelijk voor jouw overtredingen of schade/letsel aan anderen toegebracht. Wat mij betreft mag dat nog wel verhoogd tot 18 jaar, al heeft dat natuurlijk ook geen zin wanneer er niet naar wordt gehandeld. Begin eens de wetten toe te passen!