In de gemeente Hellevoetsluis is afgelopen jaar maar één boete uitgedeeld vanwege het niet opruimen van hondenpoep. Dat moet beter, vindt de lokale politiek.

Volgens De Telegraaf kregen wel 400 mensen een waarschuwing. Maar de stadswachten van Hellevoetsluis worden kennelijk door de gemeente betaald, en die wenst daarvoor ook geld terug te zien, zo lijkt de conclusie die je trekken kunt uit de berichtgeving:

Daarom wil lokale coalitiepartij VVD dat de handhavers verplicht gaan snuffelen bij hun collega’s in Rotterdam. Anders mogen ze op zoek naar een andere baan is de mening van de partij. De gemeente Hellevoetsluis zegt dat ze bezig zijn met nieuw beleid waarin er meer bekeuringen geïnd zullen worden.

Boetes? Van mij mag het, meer is ook prima. Maar de gedachte dat meer boetes ook effectiever beleid betekenen lijkt me op zijn minst getuigen van een beperkte visie op de wereld. Het tegendeel is waar: als er meer boetes worden uitgedeeld, trekken mensen zich minder aan van de regelgeving. En dat is uiteindelijk waar het om zou moeten gaan als je regels opstelt en gaat handhaven.

Het is de makke van mensen die niet begrijpen dat je effectiviteit van beleid niet kunt afmeten aan de hoeveelheid boetes die je hebt uitgedeeld. Als het beleid werkelijk effectief zou zijn, moet dat inhouden dat na een eerste piek het aantal uitgedeelde boetes gestaag daalt. een stagnatie betekent dat je moet kijken of je tevreden bent met het niveau waarop het beleid effectief is – dan kun je daarna overwegen meer handhavers in te zetten of hogere boetes in te stellen.

En dat beleid bedoeld is om boetes te kunnen uitdelen teneinde de gemeente kas te spekken is een gevaarlijk soort beleid dat feitelijk nogal schandalig is. De snelheidscontroles die de landelijke overheid geautomatiseerd toepast zijn er een bijzonder bedroevend voorbeeld van. Wie dat niet begrijpt hort eigenlijk niet in een gemeenteraad of College van Burgemeester en wethouders thuis.