Beurs – Emissie standaarden zijn Economy Killers
Op de beurs is men het er over eens dat dat de emissiestandaarden waarmee regeringen schermen de doodsteek voor de economie zullen zijn.
Mr. Margin the nemesis of the Fed.
Publicatie 8 december
Als je, bijvoorbeeld, miljarden propt in een afgeronde kans van 0% verbetering in het wensdenk doemscenario van een groepje geradicaliseerde beterweters, blind voor de realiteit, neerkijkend op een ieder die hun eenhoorn en hypocriete wijze van denken niet volgt, de noden van een toenemend verarmend deel van de bevolking wegwuift, dan ben je simpelweg bezig om ieder vermogen dat je hebt om daadwerkelijk significant verschil te maken bij voorbaat pootje te haken. Zonder een bloeiende economie waar een ieder die daar positief aan bijdraagt niet mede van profiteert, rest slechts de ondergang, want een geradicaliseerde ideologische/socialistische samenleving werkt slechts tot het geld van anderen op is. Dergelijke geïndoctrineerde lieden (een toenemend aandeel van hen kan niet eens hoofdrekenen) in een positie van macht houden is economisch dodelijk. Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral. Als je basis levensbehoeften als “maakbare samenleving” ziet, dan stuur je aan op revolutie. Iets met cake en brood. En Nederland is slechts een mug in deze wereld waar het al die gemaakte beleidscrisissen betreft.
Blackrock, Vanguard, met hun SDG eisen die slechts duiden op het verzamelen van stokken om mee te slaan teneinde bedrijven waar zij (in)direct grootaandeelhouder van zijn verder te knechten richting geldstromen waar zijzelf maximaal van afromen. Greed is not good. Vraag het Afrika, dat decennia lang, en nog steeds, uitgebuit werd en wordt. Vraag het de wapenindustrie, die iedere oorlog bejubeld, ongeacht alle verwoestingen, waaronder talloze burgerslachtoffers. Bezie het nagenoeg totale negeren van een half miljard moslims afgeslacht door andere moslims, alsmede vele andere wrede oorlogen mondiaal. Soedan iemand? Armenië?
Het gehele westen is een wingebied geworden voor enkelen. De prijs zal zijn dat, met name BRICS landen, ons op allerlei terreinen voorbij gaan streven. Zij hebben namelijk wel gigantische voorraden aan grondstoffen, goedkope en betrouwbare energievoorziening, en bijbehorend arbeidskapitaal, een uitgesproken weerstand tegen woke en letterbak types (gedraag je of anders, en blijf met je poten van onze kinderen en vrouwen af), snappen dat je parasieten stevig onder de duim moet houden, snappen dat recidivisten de knoet verdienen in plaats van sympathie, dat jongvolwassenen een betaalbaar en haalbaar toekomstperspectief dienen te hebben indien je wilt dat zij zichzelf vermenigvuldigen, dat je “experts” en “wetenschappers” die niet zo onafhankelijk blijken te zijn of niet objectief genoeg zijn de wacht aangezet dienen te worden, dat als je nagenoeg ongeletterde “migranten” massaal binnenhaalt die ook een woning en zorg (vergt ook dokters, zusters, die ook allemaal een huis willen, enzovoorts; toevallig bekend met het cascade effect?) en noem maar op willen, en nog heel veel meer.
Zeker de laatste jaren is significant zichtbaar dat met name het afromen van (nieuwe) geldstromen alles bepalend is in welk daadwerkelijk “beleid” dan ook, en dat onze zogenaamde volksvertegenwoordigers daar voornamelijk faciliterend in zijn. Met als extra onderstreping daarvan dat zij voor zichzelf uitzonderingsposities inbouwen in het “beleid” dat zij anderen opleggen (verplichting voor QR codes, iemand?), om maar te zwijgen van het absoluut weren uit hun eigen buurt wat zij zo noodzakelijk achten voor de rest.
Die emissie standaarden, en al die andere met rammelende modellen die leugenachtige statistiek “verklaren” door instanties die vaker incorrect dan correct achteraf worden geduid, met daar bovenop censurering en regelrechte propaganda jegens hen die ervaren vakbekwaam hun vinger opheffen, wijst op slechts één ding: er wordt een zelfverrijkingsspel gespeeld ten koste van velen.
De mars door de instituties nadert haar hoogtepunt, er rest enkel nog hen die nog snel even hun buit willen binnenhalen, voordat de bijl valt, wegens de wal die het schip keert na al die tijd onder het bevel te hebben gestaan van de dronken kapitein.
Realiteit heeft een vervelende eigenschap, zij laat zich niet verloochenen. En velen die zich toestonden zichzelf te laten misleiden zullen wellicht wat rancune ervaren. De kans dat die zich dan nog zullen scharen achter een “leider” die het ene zegt maar het andere doet, zal zich voor vele jaren laten gelden. Daden spreken namelijk luider dan woorden. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Diverse landen op deze aarde hebben al laten blijken wat er kan gebeuren als het volk het vertrouwen (eigenlijk het schouderophalende “het gaat mij goed” neiging) verliest. Eenmaal zelf gebeten door het negeren van overduidelijke signalen kan er zomaar een lampje gaan branden. Eentje die niet zomaar dooft. Dergelijk verraad is niet zomaar terug te winnen.
U zult maar afhankelijk zijn van in een positie verkeren die enkel en alleen maar, voor nu, wordt getolereerd door een groot deel van de bevolking. Enig benul wat de geschiedenis der mensheid ons daarover leert? Vergevend staat ergens onderaan, vergeldend ergens bovenaan. Pakken wat je pakken kan werkt meerdere kanten op.
Ver voor de middeleeuwen zochten mensen al zondebokken voor het onheil wat hun was overkomen (in nagenoeg alle gevallen veroorzaakt door beter wetende “bestuurders” die meende de waarheid in pacht te hebben; hoe verdwaast ze ook waren). In deze digitale maatschappij gaat het erg moeilijk worden om het narratief te kunnen blijven sturen.
Verhinder genoeg mensen, of hun kinderen, de voorgespiegelde toekomst die ze menen te verdienen vanuit voorgespiegeld maatschappelijk en sociaal oogpunt, terwijl de praktijk uitwijst dat zijzelf worden achtergesteld ten bate van geldverslindende vreemden (die niet eens willen integreren; eerder ageren) en de wal gaat het schip keren. Een kortzichtige manier om middels verdeel en heers nog even meer geld af te romen, maar dat kan geen stand houden, want op een gegeven moment is de koek op, wanneer het water over de dijken klotst, wegens voortdurend wanbeleid. Zij die tussen wal en schip zitten, de helpers, … wel… u kent uw geschiedenis, toch? Geschiedkundig gezien is daar niets menselijk vreemd aan. Die helpers, die willens en wetens blijven doen wat ze opgedragen wordt, wat ze blijven denken dat ideologisch “juist” is, geïndoctrineerd of onrealistisch ideologisch, daarbij negerend wat een toenemend aandeel van de bevolking geheel anders ervaart, wat gaat daar uit voortkomen? Blijven negeren, blijven ontkennen, blijven weigeren gelijkwaardig te debatteren over wat er leeft onder de bevolking, hoe zeker wil je hebben dat het tot schermutselingen gaat komen? Zie je niet dat je gespeeld wordt door hen die geen donder om je geven? Hoe inclusief ben je werkelijk? Hoeveel (groepen) mensen vind je onbeduidend omwille van hun persoonlijke overtuigingen, hun huidige situatie (bijvoorbeeld een jong gezin dat dakloos is geworden omdat ze de huur niet meer konden betalen?), waar ze op stemmen, wat hun normen en waarden zijn? Dat je het niet in je hoofd moet halen om jouw ideologie hun kinderen op te dringen? En dan nog in het geniep ook via ideologische gecomprimeerde leerkrachten die achter de rug van ouders om menen boven de wet te staan? Dat een twaalf jarige het recht zou hebben om zichzelf levenslang te mutileren, maar nog steeds geen stemrecht heeft, geen auto mag rijden, geen alcohol mag drinken, niet opgeroepen mag worden voor militaire dienst op een slagveld ergens, geen seks mag hebben met meerderjarigen (tenzij ze moslim zijn), noem maar op. Wie heeft jullie de beterweters gemaakt? En belangrijker nog, wat als wij jullie kinderen onze ideologie opdringen, achter je rug om, zonder inspraak, zonder tegenspraak, hoe zou je dat vinden? Niet huilen dan, toen je zelf de vrijheid daarvoor kreeg vond je het prima, hetgeen betekent dat als een ander diezelfde vrijheid krijgt je dat ook prima gaat vinden. Toch? Of is eenzijdigheid jouw troef? Democratie is het hoogste zolang dat het met mij eens is, anders dient het bestreden te worden. Werkelijk? Zo hypocriet ben je?
Heb je enige notie hoe verkeerd dat kan uitpakken voor jezelf en de jouwen?
Heb je niets geleerd vanuit de geschiedenis? Dat wat anderen nu wordt aangedaan jou en de jouwen net zo makkelijk aangedaan kan worden, wanneer het machtsbelang wijzigt?
Kortzichtig en idealistisch als je bent heb je simpelweg geen enkele voorstelling van zaken? Er is maar één manier en dat is jouw kortzichtige, ideologische, eenhoorn wensdenken manier van opstelling? Waar, wanneer en hoe heb jij met zekerheid vastgesteld dat je niet gemanipuleerd bent? Dat je niet het klappen van de zweep volgt van hen die hier enkel inzitten voor persoonlijk gewin? Jouw drievoudige master degree in whatever socialogische wetenschap is iets waar het overgrote deel van de wereld de kont aan afveegt. Wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe, heeft jou het idee gegeven dat jouw indoctrinatie opleiding ook maar wat voor positieve bijdrage gaat brengen aan de gehele wereld? Jouw BLM indoctrinatie (wat een scam bleek)? Jouw totale ontkenning van het criminele Floyd verleden en dat hij zoveel drugs in zich had dat hij hoe dan ook zou sterven? Dat jouw bejubeling van een internationale bejubeling van een terroristische organisatie zoals Hamas, die haar eigen bevolking slachtoffert voor zelfgewin niet iets anders aantoont dan je eigen totale verwerping van feiten? Kinderen gaan dood in Gaza omdat de plaatselijke overheid (Hamas; sinds 2006; geen Jood sinds 2005), omdat ze de plaatselijke waterleidingen ombouwen tot raketten. Waarom steun je een doodscultuur die niets geeft om eigen mensen, laat staan buitenstanders?
Wie heeft je zo gehersenspoeld dat zogenaamd wetenschappelijk denkend mensen totaal niet in staat zijn om echt wetenschappelijk te denken, enkel ideologisch, en dan nog geïndoctrineerd ook?
Was het je professor? Jouw ideologische professor die iedereen faalde die niet naar die wil boog? Die mede leraren, die anders denken, uit hun professie heeft gejaagd? Die samenwerking zocht bij gelijk denkenden om een ieder die, in hun ogen, ongewenst dacht uit te sluiten en uit te bannen? Die vrijheid van meningsuiting zo belangrijk vindt dat het niet opgenomen mag worden als die professor geradicaliseerde mening uit (kortom, die professor weet donders goed dat die te ver gaat). Dat als je stage liep en je sprak niet de gewenste woorden uit, dat je dan gefaald werd, dus geen diploma? Dat iedere student die daar zat drommels goed doorhad dat je enkel kon slagen als je de ideologie van je professor bekrachtende? Dat je daardoor een immer toenemende macht binnen de machtige instituties voortbracht die gelijkgeschakeld was, totaal niet democratisch in welk opzicht dan ook? Slechts voornamelijk ideologisch gedreven, hoe onrealistisch ook (maar zijzelf merken daar de gevolgen niet van)? Doe je wat ik denk en zeg, en je mag naar een hogere positie, doe je iets anders, dan blokkeer ik dat, genoeg van dat soort racistische uitsluiting (immers, uitsluiting op basis van politieke voorkeur) en je verkrijgt een machtsblok die van alles kan torpederen wat ze niet welgevallig is. Simpelweg blokkeren, dwarsbomen, frustreren, en dan nog steeds het lef hebben om dat democratie te noemen.
Als er iets hypocriet is, dan is het wel het linkse machtsblok. Overal zitten deze parasieten, de waarlijke democratie uitzuigend voor eigen gewin. Niets vinden zij bovenwettig, nergens respect voor behalve hun eigen idealen (de gevolgen daarvan ver buiten hun eigen buurt gehouden). Tijd dat de bezem er doorheen gaat, voordat menselijke geschiedenis zich laat gelden. Nu kan het nog.
En daarnaast nog de “puppet masters” die voor eigengewin aan touwtjes trekken die verre van ons allerlei belang in ogenschouw hebben. Zoals gezegd, wij zijn een wingewest geworden, met krankzinnig “beleid” dat ons eerder tot minder in staat stelt, dan meer. Uitgeknepen gelijk citroenen, om daarna weggeworpen te worden.
Type foutje.
“Als je basis levensbehoeften als “maakbare samenleving” ziet, dan stuur je aan op revolutie.”
Moet zijn:
“Als je basis levensbehoeften niet als “maakbare samenleving” ziet, dan stuur je aan op revolutie.”
Denk aan: toekomst voor je kinderen, een warm huis, sociale verzekeringen, een betaalbaar dak boven je hoofd, veiligheid op straat, het vermogen om onbedreigd kortgerokt ’s nachts rond te fietsen, het vermogen om je kinderen zonder armoede op te voeden, tot een zover als mogelijk hoog opgeleid niveau, maar zelfs zonder dat nog steeds zelfredzaam, en zoveel meer.
Ooit hadden we dat, ruimschoots, een eenverdiener kom dat allemaal bekostigen, in de meest simpelste jobs, wie heeft wat veranderd dat dat niet meer mogelijk werd?
November ’90 klein berichtje in krant “VVD vindt emanciptie een feit!”. Hmm . . wat zou daar achter zitten – dacht ik. Vergrijzingsproblematiek/arbeidstekort lopgelost. Belastingen zo verhoogd en verdeeld dat man en vrouw zich eerst tot zweet werken om een huis te bouwen [Hypotheek!! Hypotheek!! riepen banken} en dan pas aan kinderen begonnen. Het werd een luxe of duur betaalde keuze omals moeder je eigen kinder(en) te verzorgen en op te voeden.
Dus een excuus om veel extra’s te importeren, maar in realiteit slechts een nieuw verdienmodel om uit te melken. De negatieve gevolgen daarvan af te wentelen op de rest van de bevolking, want de negatieve gevolgen daarvan kun je ook weer in eigengewin omzetten. Waarom aansprakelijk zijn voor de lange termijn gevolgen van een gast die je inmiddels zelf uitgekotst hebt, want niet langer rendabel voor jezelf? Laat de rest het maar oplossen,
Wel de baten, niet de lasten. Ideaal, toch?
Feit is, zodra ze er zelf last van krijgen is het binnen een paar dagen klaar. Geen seconde eerder.