Tussen 2012 en 2019 lichtte hij als rijksambtenaar zijn eigen werkgever op voor miljoenen euro’s. Het grootste deel daarvan loodste hij door naar, volgens hemzelf, ‘kwetsbare vrouwen’ in nood. De van grootschalige fraude en oplichting verdachte Drutenaar presenteerde zich voor de Zutphense rechter vooral als slachtoffer van zijn eigen barmhartigheid.

Geen seks, al kan het best eens gebeurd zijn.

,,Misschien heb ik een enkele keer seks gehad met zo’n vrouw, maar dat was niet mijn hoofddoel. Ik had in die tijd een slecht huwelijk. Ik was op zoek naar complimenten en positieve aandacht. Zelf heb ik er nooit beter van willen worden”, zo gaf hij de rechters te kennen.

Meneer wilde complimentjes. “Gerrit wat heb jij een grote creditcard, vandaag!!” Zelf vindt hij dat hij nu gestraft wordt voor zijn eigen goedheid. Ik herhaal nog maar eens: als hij dat structureel  als doel had, was hij wel voor GroenLinks ergens een gemeenteraad in gegaan.zit er daarom een half jaar voorwaardelijk in de eis ingebakken? Gezien de strapatsen bij Oxfam Novib is dat zo gek niet inderdaad

Het OM lijkt hier niet in te trappen, zodat we bij het filosoferen over de achtergrond van deze man de inclusiviteitsproblemen waar BIJ1 in grossiert over kunnen slaan. Dan had het AD er nooit een groot artikel aan gewijd, waarin wordt gehamerd op het bedrog van de vroegere werkgever (de overheid, U en ik dus).

Wat je je wel afvraagt is hoe er door de door hem beklante vrouwen naar hem gekeken werd. Anderzijds, ik heb geen plannen ooit voor Rijkswaterstaat te willen werken, en ik heb de pest aan creditcards. Dus wie kan het wat schelen?