Als gepamperde burgers van de moderne verzorgingsstaat zijn we opgegroeid met de gedachte, dat het leven ordelijk georganiseerd is. De overheid zorgt voor ons als we het moeilijk hebben, en beschermt ons tegen gevaren dia vanachter de dijken op ons loeren. Ons geld stalden we op de bank, want veiliger bestond er niet, immers? Zó veilig was de bank in de optiek van velen, dat de uitbetaling van lonen vrijwel verplicht via de bank loopt. Fijn voor de staat (controle) en gegarandeerd beter dan de oude sok, die door kwaadwillenden van allerlei slag kon worden geplunderd in een moment van onoplettendheid van de eigenaar.

Tot zover de theorie.

De werkelijkheid van de afgelopen 50 jaar heeft ons wat betreft de overheid wijzer gemaakt, en we wantrouwen haar met verve. De opkomst van partijen als SP en PVV hangt daar nauw mee samen. Van de PVV is dat besef algemeen, maar ook rond de SP hangt een groot wantrouwen jegens de Nederlandse machthebbers. In ieder geval de huidige, wat ook de reden is dat deze partij bij haar linkse broeders zeer slecht ligt.

Het vertrouwen in de banken kregen ook een klap een paar jaar terug, tijdens de bankencrisis van 2008. Dat we buitenlandse (internet)banken als Icesave voortaan links lieten liggen vind de Nederlandse overheid niet erg, en door de eenwording van de EU zijn ook veel belastingparadijzen op het eerste gezicht minder aantrekkelijk geworden.

Bovenstaand beeld zie je niet terug in een land als Griekenland. De Griekse elite bankiert via het buitenland, en als men zich heel Grieks voelt via Cyprus, al staat dat eiland er financieel bijna net zo slecht voor als Griekenland. Hun eigen overheid vertrouwen? Je zou wel gek zijn.

En vorige week werd in financiële kringen bekend, dat de Griekse overheid haar ware gezicht ook aan de gewone man had getoond. Merk overigens op, dat u hierover in de Nederlandse media niets gelezen heeft. De verwevenheid van onze landelijke media met de overheid begint spreekwoordelijk te worden, en de stilte over deze kwestie illustreert dat maar weer eens.

Bankroof

Tijdens de onderhandelingen voor de tweede bail-out moest vóór 9 maart Griekenland nog een gat opvullen van circa 1,4 miljard euro. Daarbij ging het om het betalen van houders van staatschuldpapieren die niet akkoord gingen met de voorgestelde haircut. Die moesten worden afgekocht om te voorkomen dat Griekenland alsnog officieel failliet ging.

Alleen, dat geld was er niet.

De regering in Athene schraapt en draait al maanden, laat rekeningen zoveel mogelijk onbetaald, en gedraagt zich in het algemeen als een alcoholistische vader die de eigen behoeften vóór die van zijn gezin stelt. Dus wat deed men? Diep in de nacht van 7 maart werden de depositorekeningen van allerhande Griekse instellingen bij de bank van Griekenland voor circa 70% leeggehaald.

Het ging hier om rekeningen van ziekenhuizen, universiteiten en ander publieke instellingen die formeel weliswaar onder de overheid vallen, maar financieel volledig autonoom zijn. Dat dachten ze althans.

Een en ander kwam aan het licht toen een aantal instellingen grote aankopen moest afrekenen, en hun cheques ongedekt bleken. Griekse bronnen meldden dat de rekeningen geplunderd waren na kantooruren, zodat er geen twijfel aan was waar de oorzaak moest worden gezocht: de overheid.

Ondertussen beweert de Bank van Griekenland van niets te weten.

Het was al wat langer bekend, dat de Griekse ziekenfondsen het uitbetalen van claims van artsen en ziekenhuizen steeds verder uitstellen. Speciaal voor apothekers is dat een probleem, en zij zijn er intussen toe over gegaan medicijnen slechts contant te willen afrekenen. Het is maar dat u het weet als U plannen had om op vakantie naar Griekenland te gaan.

Wat de bokkensprongen van de Griekse overheid betreft: volgende week zijn er verkiezingen. Daarover wellicht binnenkort meer.

En het is niet dat we in Nederland ook maar in de buurt van de Griekse ellende komen, maar zou onze eigen overheid zoveel betrouwbaarder zijn als puntje bij paaltje komt? Ik zeg maar: kwartje van Kok. En mag ik u in herinnering brengen dat de Nederlandse overheid een aantal jaren terug een greep in de kas van de sociale zekerheid deed, want die zat toch te vol? We staan er misschien beter voor, maar beter af zijn we beslist niet.

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.