Dat gemeenten via gedwongen opvang moeten deelnemen in de opvangcrisis van asielmigranten is een crisis op zichzelf. Wat nog ontbreekt is het besef dat de rek er uit is, en de poort op slot moet.Dat het kabinet nu bestuurlijk gemeenten gaat dwingen kan alleen maar leiden tot ongelukken. Het beleid dat nu wordt gevolgd is herkenbaar niet gebaseerd op geschiktheid, maar op vierkante meters:

Het demissionaire kabinet heeft nog eens drie gebieden aangewezen waar “acute noodopvanglocaties” komen voor de opvang van asielzoekers. Het gaat om Venray, Alkmaar en de regio Rotterdam. Eerder was al bekend dat Gorinchem en Enschede door het kabinet waren aangewezen als opvanglocatie. In Alkmaar wordt met spoed een pand van het Rijk omgebouwd voor asielopvang.

De situatie ontstond nadat men in Ter Apel uit zijn voegen barstte, maar veel meer dan een gevolg van een bestaande ontwikkeling is dit niet. Wat men in politiek Den Haag weigert te beseffen is dat er een grens is aan wat opgevangen kan worden. Puur een fysieke grens, derhalve. Vol is vol, en zo. We gooien de grens dicht, en wie ongevraagd binnendringt gooien we weer terug naar de plek van herkomst. En dat kondigen we ook aan.

Stel u dat eens voor? Een kudde politici krijgt dan acuut een rolberoerte, maar het is hoognodig dat het eens gebeurt. En wie het er niet mee eens is mag dat best zeggen, maar wordt dan direct uit zijn eigen huis gezet om de benodigde ruimte te maken. Het gejank met als gevolg dat anderen de morele dilemma’s van progressieve politici moeten oplossen moet maar eens een logisch vervolg krijgen.

---

Meer over (de omgang met) asielmigranten vindt u hier.