Interessant berichtje in De Telegraaf vanmiddag. In Griekenland wordt de beroepscommissie die moest oordelen over het terugsturen naar Turkije van asielmigranten compleet vervangen.

ik moet bekennen dat ik in eerste instantie in dubio stond waarover ik me het meest boos maakte, de kennelijke inmenging van de EU in de manier waarop Griekenland asielaanvragen behandelt, of de manier waarop Griekenland meende zo’n commissie te moeten bemensen.

Om met de EU te beginnen: er ontstond een probleem doordat de Griekse commissie standaard weigerde om mensen terug te sturen naar Turkije, een land dat door Griekenland om historische redenen als per se onveilig wordt beschouwd. Dat doorkruist natuurlijk het befaamde verdrag van Merkel met Turkije, waarbij Erdogan c.s. standaard de kneuzen doorsturen naar de EU, en de mensen waarvan hij vermoedt er ooit nog profijt van te hebben binnen de Turkse grenzen houdt. Daardoor stokte heel die ongelukkig bedachte ruilhandel, en dat was tegen het gevoelsgevoel van Merkel en andere goedbedoelende hysterici. De gekozen aanpak is dan wel weer geheel EU: plaatselijke regels bijbuigen naar wat men wenselijk acht, en gaan met die banaan.

Dat brengt ons op de Grieken. Die beroepscommissie werd gevuld vanuit (drumroll): het bestand vertegenwoordigers van hulporganisaties. Nu worden deze mensen voor het grootste deel vervangen door rechters.

Je vraagt je werkelijk wel eens af hoe mensen denken dat een commissie louter bestaand uit professionele hulpverleners ooit een objectief oordeel zou kunnen vellen? Niet alleen zijn vluchtelingen hun brood en boter, maar ook als ze dat niet waren zijn het professionele huilebalken en experts in meevoelendheid. Daar kun je geen objectief redelijk oordeel van verwachten, en de praktijk bewees het gelijk van dit vooroordeel.

Blij en gelukkig is de EU-machinerie nu zinnens de eerste kneuzen waaraan Turkije niet verwacht ooit iets te hebben te mogen opvangen. Weer een probleem opgelost!!