Actie is min-reactie, zo leerden wij bij natuurkunde. Actie en tegenactie zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden. Geen tegenactie zonder dat er niet eerst een actie plaatsvond. Het anti-Zwarte Piet-gebeuren ondervond dat zaterdag op weg naar Dokkum.

En het leek zo makkelijk en vrolijk te beginnen voor de feestverstoorders. Even een bus bestellen, en in Dokkum lag al een apart vak voor de protesterenden klaar. Hetgeen overigens het meest hilarische beeld van deze middag opleverde: beter dab met een leeg demonstrantenvak is de actie van deze actiegroep niet te karakteriseren.

Maar toen was daar dus plotseling die vrij spontaan ontstane actie van Friezin Jenny Douwes om de bussen met demonstranten te blokkeren. Je zou dat een ludieke actie moeten noemen, als het geen schok door het land heen zou hebben opgeleverd. Alom instemming, vanwege dit veel authentieker protest dan dat van de gesubsidieerde amokmakers uit Amsterdam, voor wie het toch nooit goed is.

Dat het dit jaar toch al niet zo vlotten wilde met het anti-Zwarte Pietgedoe beschreef ik al eerder. Nederland is het moe, is deze actievoerders en hun morele zelfingenomenheid moe. Dat er spontaan hulp wordt aangeboden eventuele juridische acties wegens het blokkeren van de wegen te ondervangen is een mooi gebaar. Dat er zelfs een crowdfunding lijkt te zijn opgezet om eventuele boetes te betalen is ook al een signaal van de brede ontevredenheid over de ongebreidelde tolerantie voor de treiterijtjes uit Amsterdam.

En de mate waarin het succes van de blokkades wordt gevierd is al helemaal iets waarbij politiek Nederland zich eens achter de oren zou moeten krabben. Want al was dit geen politieke actie, het heeft de potentie het wel te worden als men dit maar door laat rotten. Het zou niet de eerste maal zijn dat in Nederland uit iets als dit politieke gevolgen zouden voortkomen. Soms moet je tijdig beseffen dat iets mooi is geweest. En de wijze waarop veel ‘opinieleiders’ zich de afgelopen jaren achter de anti-Zwarte Piet hysterie hebben opgesteld, is een aardige maatstaf van hun opiniërend leiderschap. Nul-nul.

Sporthallen in Friesland bieden aan om 'Overwinningfeesten' te organiseren voor de opwerpers van de blokkades tegen de anti-Piet activisten.

— Wierd Duk (@wierdduk) November 19, 2017

Hoef ik niet te lezen. Ik zal het dan, omdat het zondag is, even uitleggen:
Jenny is een held voor al die mensen die vinden dat een kinderfeest niet verpest mag worden door wie dan ook. Zij heeft dat mogelijk gemaakt door een actie op te zetten. Punt.

— Cindy Laura Albers (@Cindekel) November 19, 2017

Nadeel van deze geslaagde tegenactie is dat het de verbetenheid bij de anti-Zwarte Pietbrigades zal versterken. Dat het wegsterven ging was vorige week al duidelijk aan het worden, maar een directe nederlaag voor het oog van de natie verdraagt het deuggilde niet. Het zou eens meer mensen op de gedachte kunnen brengen dat er iets terug te veroveren valt op het zelfingenomen gajes dat het leven van alledag versjteert. De zelfbenoemde opiniegidsen van links zullen er de komende dagen van alles aan doen om hun nederlaag in een overwinning te doen verkeren. Hoe dat gaat moet nog blijken, maar dat men er de zinnen op zetten zal is niet moeilijk te voorzien.

Ondertussen werkt de anti-zwartepietlobby vlijtig aan haar eigen ondergang. Deze clubjes zijn alleen te porren voor een middagje risicoloos etteren als er een apart vak voor hen beschikbaar is. Ongetwijfeld zal het een politiek-correct relletje geven als de politie er ergens de lange lat over legt bij een niet-aangekondigde actie, maar het zou ook direct het einde van het gemekker betekenen. Deze mensen zijn mooiweer-activisten, en voor een aantal van hen is het een verdienmodel. Treuriger wordt het niet. Zelfs de islamitische obstructie was dit jaar intelligenter aan de steel gestoken dan dat van de Quincy-discipelen.