Morgen is naast het vierjaarlijkse koekverdelen voor lokale politici ook het sleepwetreferendum. Als ik niet thuis was geweest had ik ook niemand voor me gemachtigd om de lokale democratie mede te bepalen, maar voor dat referendum over de sleepwet had ik toch zeker een stempas aangevraagd. Omdat ik er mordicus tegen ben.

Daar heb ik als belangrijkste redenen voor dat ik van nature recalcitrant ben, en me niet graag beliegen laat. Op een politicus waarvan ik zeker ben dat hij of zij me beliegt zal ik nooit meer stemmen. Niet een keertje niet, maar nooit meer. En mutatis mutandis geldt dat ook voor de partij die weigert die persoon er subiet uit te flikkeren als dat duidelijk wordt. Lees: VVD en D66 kunnen het tot hun opheffing wat mij betreft schudden, en PvdA en CDA waren uit de aard der zaak op voorhand al een dubieuze kwestie.

Laat ik daar nog wel aan toevoegen dat de gebruikelijke campagneleugentjes te doorzichtig zijn om in deze categorie te vallen, anders kan ik net zo goed direct bij aankomst mijn stemoproep met peper en zout aan de kat voeren. Het gaat me dus om structureel en nodeloos liegen, omdat hen dat persoonlijk zoveel beter uitkomt. Pechtold en de leugenpremier blinken in dit soort zaken uit en verder nergens in, dus redenen om op hen te stemmen zijn toch niet aan de orde. Maar we zouden het over de sleepwet hebben.

Het gelieg en gedraai van Rutte over de sleepwet is hem zo ingebakken dat je door gewenning aan zijn normale leugens de achterliggende redenen niet direct ontwaren zult, maar soms is verlichting via omwegen verkrijgbaar. Zoals ik gisteren tot mijn tevredenheid vaststelde, toen ik een berichtje langs zag komen dat de Nederlandse overheid bij lange na niet de middelen heeft om alle met de sleepwet verkregen informatie zelf te verwerken. Dat verklaarde ineens een heleboel.

Onderdeel van de nieuwe WIV – om meneer Kees V. van die andere schijnbaar liberale liegpartij eer aan te doen – is namelijk de voorziening dat het de Nederlandse staat in de toekomst ook is toegestaan ongefilterde informatie over te dragen aan niet-Nederlandse intelligence diensten. Die, zo mag je aannemen, wèl over de mensen en middelen beschikken om die overgedragen data te raffineren. Dit verklaart direct waarom men niet zal luisteren als de uitslag van dit referendum negatief voor onze regering blijkt: dan zijn zowel de EU als onze Amerikaanse bondgenoten diep teleurgesteld over het gemak dat onze leugenpremier hen zou hebben onthouden, en staat zijn volgende baantje op de tocht.

Die hele sleepwet is er vanuit dat perspectief op ingesteld om de data van onze eigen burgers door buitenlandse intelligence te laten controleren, en nergens anders om. Want eigenlijk zijn we te gierig om het zelf te doen. Zoals we ook te gierig zijn om een degelijke eigen defensie te betalen, maar hey presto: dan betalen we onze defensieverplichting af via medewerking aan het afluisteren van onszelf door onze bondgenoten. Twee strontvliegen in één klap.

Het is geen wonder dat je steeds vaker het gevoel krijgt in de oude DDR te leven: je wordt niet alleen bespioneerd, maar je leeft ook nog eens in een vooruitgeschoven wingewest van een grootmacht. Alleen wens ik daar aan niet medeplichtig te worden. Dat we een regering zonder principes of eergevoel hebben betekent niet dat wij hen daarin moeten navolgen.

Ik doe eigenlijk nooit aan stemadviezen, maar stem woensdag toch maar liever tegen die sleepwet. Tenzij u het prettig vindt te worden belogen en bedrogen door mensen met al te blauwe ogen.