Angela Merkel – net terug uit China van een G20-top – lijkt besloten te hebben tegen de ‘populisten’ van de AfD in het geweer te komen. Ze moet wel, wil ze politiek overleven.

De nederlaag in Mecklenburg-VoorPommeren was ernstig genoeg, maar die dingen gebeuren nu eenmaal. Het oude Oost-Duitsland staat al dertig jaar garant voor de vreemdste politieke uitslagen (MVB is ooit door Die Linke geregeerd). Maar wat Mutti Merkel echt verontrusten zal, is de opmars van de AfD over de volle breedte van Duitsland. 15% (afgelopen week een groei van weer 0,5%) is waarop de AfD nu staat, en het eind van de groei lijkt geenszins in zicht. En om nu te zeggen dat er heel veel ruimte en instemming wordt gegeven vanuit de Duitse regentenklasse aan Frauke Petry c.s is bijna een grap: men gaat er steeds meer met gestrekt been in, want de Duitse regenten beginnen te beseffen dat dit iets anders is dan onfrisse partijtjes als de NPD of de Republikäner. De AfD is een opstand van het volk tegen de regerende elites.

Net als overal, overigens.

De trend voor Merkels CDU is ook nog eens dalend, dus dat belooft alles tezamen weinig goeds voor Angela Merkels politieke toekomst. Want dan mag ze nog zoveel gezag hebben binnen de CDU, ooit had Helmut Kohl dat eveneens. Helmut wie? Precies! Haar voorganger als partijleider is al zo goed als vergeten. Als je de binding met de werkelijkheid verliest kan het heel snel gaan.

Merkel heeft nu besloten tot de vlucht naar voren:

“De Alternatieve für Deutschland is niet alleen een uitdaging voor de CDU, maar voor iedereen in de politiek”, zei Merkel tijdens een toespraak in de Bondsdag. Ze deed een oproep aan alle partijen om zich samen tegen het rechts-populisme te keren. “Als we toestaan dat feiten genegeerd of aan de kant geschoven worden, dan zijn constructieve en verantwoordelijke oplossingen niet meer mogelijk.”

Over wie feiten en verantwoordelijke oplossingen opzij geschoven heeft zullen we het verder niet hebben, maar merkel heeft vorige week plotseling al te kennen gegeven dat veel asielmigranten waarvan het land van herkomst ‘veilig’ wordt verklaard terug zouden moeten. Niemand die ook maar een idee heeft hoe dat in zijn werk zou moeten gaan. Lopend lijkt geen optie, en met de hoeveelheden mensen waarover het gaat zijn andere mogelijkheden beperkt bruikbaar.

Het vervolg van haar betoog is het bekende gemurmel dat Duitsland dit toch echt aankan. Te gek voor woorden, maar ze lijkt het zelf te geloven. Zichtbaar voor wie kijken wil. Maar wie wil dat nog?

Het is de vraag of Merkel nog op tijd komt met haar tegenoffensief. Het was achteraf bezien slimmer geweest als ze vorig jaar vooraf had gezegd dat de opvang van al die asielmigranten niet makkelijk zou zijn, dat had de nu dreigende kiezersopstand langer kunnen uitstellen. Bloed, zweet en tranen begrijpt iedereen sinds 1940.

Want dat bloed, zweet en tranen zijn een prijs die Duitsland toch al betalen moet. Maar nu gaat dat in het geniep, stiekem, mede gecamoufleerd door media die zich hebben verbonden aan het politiek-correcte discours van de Bondsregering Berlijn, en nu net als die regering in Berlijn weigeren hun ongelijk te erkennen door de dagelijkse de werkelijkheid te tonen. Als er iets is dat de crisis van politieke correctheid in één klap in de openbaarheid gooide, is het de asielmigratiecrisis geweest.

Zie bijvoorbeeld de video hieronder:

Video h/t Joost Niemöller