In den beginne … waren er nog geen verzekeringen.

Maar nadat de mensheid (alletwee) het Paradijs werd uitgeknikkerd, begon het besef door te dringen dat het leven niet alleen rozengeur en maneschijn was. En werken in het zweet onzes aanschijns nam een aanvang.

En op een dag bedacht een slim mens de kansberekening. En met het ontstaan van kansberekening werd de belangrijkste voorwaarde vervuld voor het bedenken van de verzekeringspolis. Hoe werkte dat? Je bedacht iets waartegen mensen graag verzekerd wilden zijn, berekende de kans dat die ongewenste gebeurtenis spontaan zou plaatsvinden en maakte eveneens een schatting van de vervangingswaarde van het te verzekeren object. Na het toevoegen van een scheut marge, om er winst op te maken, was de verzekeringsbusiness geboren.

Dat bleek voor veel mensen toch net iets ingewikkelder dan je zo op het eerste gezicht zeggen zou. Daarom werd de verzekeringsagent in het leven geroepen, die potentiële klanten kon voorlichten van de voor- en nadelen van een polis. Maar omdat die agenten werden betaald door de verzekeringen, werkten ze ook ten behoeve van die verzekeringen. Wat voor onze overheid niet al te lang geleden de reden was om het beroep min of meer af te schaffen. In ieder geval werd hen het werken een stuk moeilijker gemaakt, met als gevolg dat het beroep inderdaad aan het versterven is.

Helaas, helaas, in de moderne wereld is het allemaal zo eenvoudig nog niet. Er zijn tal van variaties mogelijk op een eenvoudige verzekering, en zonder iemand die het je piekfijn kan uitleggen (de verzekeringsagent, weet u nog?) heeft de gemiddelde Nederlander het er maar moeilijk mee. Dus wat doen de verzekeraars nu?

Er komen stickers op die verzekeringen.

Voor de verzekeringstechnisch analfabete medemens, zeg maar.

En die stickers moeten U een idee geven of iets goed is voor U of niet.

Uit onderzoek blijkt dat negen op de tien consumenten veel belang hechten aan eenvoudige en duidelijke informatie over verzekeringen. Ze willen in heldere taal uitgelegd krijgen wat onder de dekking valt. Bijna de helft is slecht op de hoogte van de polisvoorwaarden en vindt vergelijken van verzekeringen lastig.
Aan onder meer auto- en woonverzekeringen, arbeidsongeschiktheids- en reisverzekeringen worden overzichtskaarten met iconen gehangen. “Weten wat een verzekering wel en niet dekt op het moment dat je een polis sluit is van groot belang om teleurstelling later te voorkomen”, zegt directeur Richard Weurding van het VvV.

Aldus de NOS.

Weet U wat mij nog veel eenvoudiger lijkt? Een basispakket dat voor elke verzekering gelijk is. Standaardiseren die hap. Verder concurreert men maar op prijs en betrouwbaarheid (haha). En gestandaardiseerde uitbreidingen, die een bepaalde hoeveelheid extra geld kosten. Maatwerk? Kost een stuk meer, maar dat is aan de verzekeraar. Helder voor iedereen. Hoeft ook weinig te kosten, en nooit meer discussies over kleine lettertjes en zo.

Weet U wat nòg eenvoudiger is? Geen verzekering nemen. Er zijn verzekeringen verplicht, en zelfs die zijn naar mijn idee lang niet allemaal in uw belang. Maar zeker is dat 95% van alle vrijwillige verzekeringen die u kunnen worden aangesmeerd U alleen geld kosten. Niet voor niets moeten ook de verzekeraars eraan verdienen. Aan al die enorme kantoorgebouwen hebben de verzekeringsnemers meebetaald. Het zijn nu eenmaal geen paddestoelen die zomaar de grond uit sschieten.