De Amerikaanse verkiezingen komen langzaam echt op stoom
Nu de voorverkiezingen bijna voorbij zijn, lijkt de campagne tussen de twee overgebleven presidentskandidaten voor de Amerikaanse verkiezingen pas echt op gang te komen. De Republikeinen lijken te beseffen dat ze niet langer aan Donald Trump zullen ontkomen. Maar ook, dat ze met Hillary als Democratische nominee de gedroomde opposante hebben.
Aan Republikeinse kant werd tot voor kort door een verweesde partijelite nog gezocht naar iemand die als onafhankelijk Republikeins kandidaat zou willen deelnemen. Daarmee is men vorige week gestopt. Donald Trump zal op de partijconventie in Cleveland deze zomer tot kandidaat worden gebombardeerd, en dat is dat. Zelfs de Republikeinse Speaker of the House lijkt binnenkort een endorsement te zullen uitspreken. En een endorsement betekent in de USA echt wat. Het is een verklaring van een persoon, politicus of (maatschappelijke) organisatie dat ze een bepaalde kandidaat bij hun achterban aanbevelen.
In een grote democratie als de USA zijn dergelijke endorsements van groot belang. Veel burgers kennen vooral hun eigen senator of Afgevaardigde in het Congres – want dat is ook de persoon die men benadert als men politieke steun zoekt. Omdat de USA in zekere zin een districtenstelsel kent (maar dan een héél groot), is de steun van dergelijke organisaties personen essentieel. Men gaat er in ons land meestal klakkeloos van uit dat Republikeinen ook de Republikeinse kandidaat (en Dems de Democratische) steunen, maar dat is geen keihard gegeven. In veel opzichten zijn de Republikeinse en Democratische partijen namelijk een soort mantelorganisaties. Binnen de Republikeinse partij vindt men ook veel Libertariërs (in grootte de derde partij van de USA). De Democraten herbergen ook aardig wat socialisten (zoals Bernie Sanders er een is).
Ook kranten, vakbonden, acteurs, artiesten – eigenlijk alles wat enige politieke invloed bieden kan, wordt serieus genomen met hun endorsement. Dat speciaal kranten een extra aanwinst zijn is vanzelfsprekend. Een fraai voorbeeld van wat een krant doen kan, treft U hieronder. De New York Post (niet te verwarren met de liberal paper New York Times) gaf haar endorsement al in een vrij vroeg stadium aan Donald Trump. Vorige week publiceerde de krant een artikel met als titel: How corporate America bought Hillary Clinton for $21M
En gaf daarbij de lijst die dat onderbouwde. Hieronder, voor wie nog denkt dat Hillary Clinton ook maar iets met ‘progressiviteit’ te maken heeft:
Hillary Clinton legde het in de Democratische voorverkiezingen in 2008 op het laatste moment verrassend af tegen Barack Obama. De kiezers besloten dat ze liever iemand hadden van wie men minder wist, maar meer hoopte. Dat is een omineus teken voor haar kandidatuur in 2016.
De grootste shit moet nog komen voor Clinton als de zaak geopend gaat worden nav het illegaal beheren van overheids emails. En dat allemaal vóór de verkiezingen.