Omdat de EU witte plekken in haar territorium haat, moet ook Albanië EU-lid worden, zo lijkt in Brussel te zijn besloten.

En dat Albanië dat wel wil, staat buiten kijf en verbaast evenmin. Het is een arm land waarvan moeilijk voorstelbaar is dat het een positieve economische bijdrage aan de EU zal leveren – zelfs de dobbernegers zijn zich dat bewust. Albanië heeft een enkele keer aankomende asielzoekers, maar gewoonlijk blijkt dat deze eigenlijk een andere bestemming in gedachten hadden, en door uit de koers te raken niet anders dan aanleggen konden. In Brussel worden echter kaartjes bijgehouden van nog op te slokken territoria:

Het Nederlands kabinet heeft nu positief gereageerd op de lidmaatschapsaanvraag van Albanië, zo meldden de EU-laven:

Albanië heeft de afgelopen periode voldoende voortgang geboekt met de strijd tegen georganiseerde misdaad en corruptie en met hervormingen op andere belangrijkste thema’s. Gevolg is dat de onderhandelingen over toetreding van Albanië tot de Europese Unie kunnen beginnen. Dat schrijft het Ministerie van Buitenlandse Zaken in een brief van 9 juni aan de Eerste Kamer, naar aanleiding van het in mei uitgekomen rapport van de Europese Commissie

Nu ja, het Nederlandse ministerie van Kaag & co bauwen niets anders dan Brusselse rapporten na. Eigen onderzoek beperkte zich tot het lezen van Brusselse rapporten – en dat weet u het wel. Daarin wordt getuigd van de Albanese bereidwilligheid zich naar Brussel te schikken:

Ruim een jaar geleden stemde de Raad van de Europese Unie in met het openen van de toetredingsonderhandelingen met Albanië, onder voorbehoud dat Albanië voor het houden van de eerste Intergouvernementele Conferentie (IGC) nog wel aan een aantal voorwaarden moest voldoen. Het onlangs gepresenteerde voortgangsrapport van de Europese Commissie geeft hier een overwegend positief beeld van.

Zodat:

De conclusie van de Commissie dat Albanië op deze voorwaarden nu voldoende voortgang heeft geboekt wordt ook gedeeld door de lidstaten die net als Nederland een jaar geleden nog kritisch waren. Zodra er overeenstemming is over het onderhandelingsraamwerk, kan de eerste IGC met Albanië wat het kabinet betreft plaatsvinden.

De voordelen voor de opvang van asielmigranten is evident. Veel Albanezen zijn sinds 2015 meegelift met de Syrische migrantenstroom, en de AZC’s lopen over met deze mensen, waarvan vast staat dat ze geen asiel zullen krijgen, maar die we maar moeilijk het land uitkrijgen (dat is onze eigen incompetentie, verplicht gekoppeld aan EU-richtlijnen) als ze eenmaal binnen zijn.

Maar als Albanië eenmaal EU-lid is, kunnen deze mensen zich vrij vestigen door de hele EU. Mits ze een woning kunnen regelen, hebben ze dan ook rechten op onze sociale voorzieningen. Dat is waarom de regering voor de vorm nog een beetje tegensputtert;

Dit betekent echter nog niet dat Albanië binnenkort zal kunnen toetreden tot de EU. De hervormingen van de rechtsstaat zijn verre van afgerond, het kabinet benadrukt ook dat het erop blijft toezien dat rechtsstaat en mensenrechten centraal blijven staan in het proces dat volgt na de opening van toetredingsonderhandelingen met Albanië. Ook blijft het aantal veroordelingen van hoge functionarissen nog een aandachtspunt.

Maar dat dit proces nog omkeerbaar is kunnen we nu verder echt vergeten.