De dood van de IS-‘kalief’ Baghdadi dit weekend maakte tegelijk veel informatie vrij over de betrokkenheid van Turkije bij de Syrische burgeroorlog. Opnieuw een onverwacht hoofdstukje dat behoort bij de Turkse invasie van Syrië.

En eigenlijk is dat een stuk interessanter dan de dood van een man die sinds de val van Raqqa al een paar jaar van molshoop naar rattenhol vluchtte om zijn onvermijdelijke lot uit te stellen, dat hem gisteren achterhaalde.

De schandelijke manier waarop de MSM – eerst de Amerikaanse, maar daarna Trouw gevolgd door de onafhankelijke journalistiek bedrijvende Nederlandse leeghoofden van de lokalo’s hier te lande.- er over berichten doet er in feite weinig toe. Dood is dood en opgeruimd staat netjes. Veel interessanter is wat er om heen gebeurt, en hoe de Amerikanen Al-Baghdadi zo plotseling in het vizier kregen. Ook hier eerst wat ruis van onze eigen lokalo’s

Heel fijn, weet u dat ook weer. Dat Iran en Rusland elk nogal sceptisch waren over het Amerikaanse succes verbaast trouwens niet erg, al was het maar omdat de IS-kalief al enige keren eerder dood werd verklaard. Het cynisme van de Russen was echter wel degelijk pijnlijk:

“The Russian Ministry of Defence does not have reliable information on the U.S. servicemen conducting in the Turkish-controlled part of the de-escalation zone of Idlib an operation on yet another ‘elimination’ of the former IS leader Abu Bakr al-Baghdadi,” Major-General Igor Konashenkov was quoted by RIA as saying.

Maar veel interessanter is het verhaal achter het verhaal:

What’s worth noting in the news reports about the killing of al-Baghdadi is the fact that although the mainstream media had been trumpeting for the last several years that the Islamic State chief had been hiding somewhere on the Iraq-Syria border in the east, and killed by either the Russians or the US every so often, he was found hiding in the northwestern Idlib Governorate, under the control of Turkey’s militant proxies and al-Nusra Front, and was killed while trying to flee to Turkey in Brisha village on the Syria border.

Dat had een goede reden:

The reason why the mainstream media scrupulously avoided mentioning Idlib as al-Baghdadi’s most likely hideout in Syria was to cover up the collusion between the militant proxies of Turkey and the jihadists al-Nusra Front and the Islamic State. At its peak in 2014, when the Islamic State declared its “caliphate” in Mosul in Iraq and Raqqa in Syria, the Islamic State reportedly had more than 70,000 jihadists.

So what? vraagt nu misschien? Nou:

In all likelihood, some of the Islamic State’s jihadists who joined the battle in Idlib in January last year were part of the same contingent of thousands of Islamic State militants that fled Raqqa in October 2017 under a deal brokered  by the US-backed Syrian Democratic Forces (SDF).

En over Al-Baghdadi kom je dan plotseling uit bij een uitleg waarom Trump de aandringende Erdogan uiteindelijk zijn kans gaf om Noord-Syrië binnen te denderen. Hij kreeg er wat voor terug. An offer Trump could not refuse:

As for Baghdadi who was “hiding” with the blessing of Turkey, it now appears that he was the bargaining chip in the negotiations between Trump and Erdogan, and the quid for the US president’s agreeing to pull out of Syria was the pro quo that Erdogan would hand Baghdadi to him on a silver platter (if true, expect a tidal wave of terrorism in Turkije in the coming weeks). Which in turn has led to today’s victory lap by the US president who will now – and for the foreseeable future – trumpet the biggest victory of the US administration in the war against terrorism since Obama’s killing of bin Laden in 2011.

De Amerikanen wisten al vijf maanden dat Al-Baghdadi in de regio Idlib zat. Nu Putin Turkije zo ver heeft dat dat een permanente wapenstilstand in Noord-Syrië heeft erkend lang voor alle doelen die de Turkse generaals zich hadden gesteld waren bereikt (zie kaartje), werd het hoog tijd om te eisen dat de afspraak die Trump het hoofd van de IS-kalief beloofde werd verzilverd. Want over een jaar zijn er verkiezingen, en Trump heeft dan graag een foto achter zich hangen van zijn eigen moment van glorie als militair opperbevelhebber.

Nèt zo’n soort foto als Obama liet maken toen hij de film van het succes van Bin Laden’s te zien kreeg. Maar geef toe: Trump en zij staf zien er professioneler uit dan Obama en zijn entourage al die jaren geleden. Dat mag ook wel, want Trump weet wat Obama toen kennelijk nog niet besefte: voor elke jihadistische leider die je in het MO uit zijn schuilkelder peutert, bloeien er elders minstens twee nieuwe op.

Of dit verhaal klopt? De bewijsvoering is eenvoudig: let er op dat komende tijd diverse aanslagen in Turkije door IS zullen worden opgeëist.. Maar ook, dat er weinig zelfmoordenaars onder zullen zitten die weten wat ze gaan doen (waarmee ik al die zielenpoten uitsluit die beladen met op afstand detoneerbare springstoffen nadrukkelijk uitsluit).

---

Eerdere berichtgeving over het Midden Oosten vindt u terug in onze dossiers over Syrië, Wereldpolitiek USA, meer nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier. De Turkse invasie van Syrië heefteen apart dossier.