Er was eens een land, met een premier die zó routineus loog, dat hij vaak eerlijk toe moest geven niet meer te weten wat hij precies gelogen had. Dan zei hij maar dat hij er geen actieve herinnering aan had. En met dossier-Afghanistan was dat niet moeilijk.

Dat hij zich zijn eigen leugens niet langer herinnerde, zag je soms aan de uitspraken die hij deed als ergens onrust over ontstond. Zoals vandaag. De premier weet dat wat er in Afghanistan is gebeurd verschrikkelijk wordt gevonden, dus is de routine van het begin van zijn reactie voor de media pico bello in orde. “Het is verschrikkelijk nieuws:”

Dat is tevens een uitspraak waar weinig mis mee kan zijn, veel nieuws is dagelijks werkelijk verschrikkelijk. De media verwachten van de minister-president dat dat wordt benoemd., en Rutte doet dat immer zeer geroutineerd. Of hij het meent? Dat doet er niet toe, waar het om gaat is dat hij het zègt. Dat willen mensen nu eenmaal horen, uit zijn mond, en dat op het 8-uur journaal zien.

De gebeurtenissen waaraan Rutte refereert zijn geen verrassing. Het kabinet wist ongetwijfeld al een paar dagen dat een setje uitspraken zoals Rutte die vandaag deed onvermijdelijk zou worden. Zeker gezien de als maar aangroeiende lijst van mensen die ook weg wilden uit dat verre land hoog in de bergen van de Himalaya.

Ook dat relatief goede nieuws dat Rutte noemde is een verplicht nummer. Daar legt de premier mee uit waarom hij nu niet staat te snotteren van medeleven met de achterblijvers in Kabul. U ziet, zo’n persconferentie zit vol met clichés, rituelen en verplichte nummers, zodat de journalisten die er voor achter hun computer vandaan kwamen er de van hen verwachte stukjes kunnen typen voor de kranten van morgen. Zonder eerst te moeten peinzen wat er nu zojuist werd bedoeld.

Maar met de opmerking van de premier dat iedereen door de val van Kabul was overvallen, en dat als er fouten zijn gemaakt, de regering daarvoor niet weg loopt, vliegt Rutte helaas weer eens uit de bocht. Rutte’s actieve herinnering liet hem hierbij in de steek, waarbij het er nu even niet toe doet of hij het echt niet wist, of slechts enige ambtenaren dekking geeft, die het hadden moeten weten, omdat ze daarvoor betaald worden.

En omdat het ook niet zó moeilijk was aan te zien komen dat die meelijwekkende dementerende Biden niet meer weet waar hij het over heeft. Want met zwakke bondgenoten dien je zelf bedacht te zijn op de mankementen die dat met zich meebrengt. Dat Rutte dat beseft, mag je na tien jaar premierschap van hem verwachten. En hij heeft lang genoeg met de Afghanistan-farce meegelopen om te weten dat je de Amerikanen dit aangaande goed in de gaten moet houden.

Want de Amerikanen maken jaarlijks via rapporten de stand van zaken in gebieden als Afghanistan bekend, en dat het een fiasco in aanbouw was werd er niet in verhuld. De man die al negen jaar lang elk jaar daarover rapporteert?

The official in question is John F. Sopko. He is the Special Inspector General for Afghanistan Reconstruction (SIGAR) and has occupied that role since 2012. Despite his obscure public profile, everyone in DC with any significant policy interest in Afghanistan knows him. He is required to audit and assess American-led state-building efforts in Afghanistan, and for the past nine years the reports he’s published have grown increasingly dire. I’ve been subscribed to his email list for a long time. The pundits and politicians who now flood US and international TV airwaves decrying the Afghanistan withdrawal as one of history’s greatest catastrophes — do they subscribe?
Because if not, they likely would’ve missed SIGAR’s final report. It was released just this month.

John F. Sopko heeft negen jaar lang de ondankbare baan gehad alle mankementen van de Amerikaanse bezetting van Afghanistan te bespreken, en publiceren. Openbaar gepubliceerd via internet. Met als mogelijk dieptepunt dat de weduwes van Afghaanse gesneuvelden soms met de benen wijd moesten om hen toekomende pensioenen te kunnen bemachtigen. John F. Sopko zal niet opgekeken hebben van de desintegratie van de Afghaanse eenheden die men jaarlijks bijeen presenteerde om de  officiële doelen te rechtvaardigen (inclusief de $6,4 biljoen die er intussen aan besteed was.)

“We heard horrible stories about the widows. Of Afghan soldiers. Who have to give sexual favors in order to get the pension benefits.”

That would be a reference to the Afghan National Army, another one of the country’s US-subsidized security forces which just evaporated this week.

Het is best mogelijk dat onze leugenpremier hiervan onkundig bleef, maar excusabel maakt het dat niet. Zoals hierboven al opgemerkt: daar heb je ambtenaren voor. En dat die deze informatie niet doorgaven is niet verdedigbaar. Ook al heeft eventueel een van de ministers van defensie van het afgelopen decennium ooit uitgeroepen dat ze daar slecht van sliep, en het dus niet horen wilde.

Het had bekend moeten zijn, en zeker na de toespraken van president Biden hierover hadden er enige rode lampjes in Haagse burelen hebben moeten zwaaien. Als dat om enige reden onderdrukt werd, is daar nog steeds maar één verantwoordelijke voor: de man met een gemankeerde actieve herinnering, de lieveling van onze nationale MSM:

Gaat hij er last mee krijgen? Net zo min als bij vorige gelegenheden. Hypocrisie is een vak.

---

Meer over de ontwikkelingen in Afghanistan door de jaren heen vindt u hier.