Het verzekeringsbedrijf Achmea liet afgelopen week via de NOS uitlekken dat het bedrijf verlies ging lijden door die vreselijke regen- en hagelbuien van de afgelopen weken. Als je daar even op zoekt blijkt dat op zijn minst sterk overdreven: er komt dus een stevige premieverhoging aan.

Het verzekeringsbedrijf is een rare branche. Over het algemeen wordt er met weinig moeite goudgeld verdient, maar gegarandeerd is dat niet. Zo was tot twintig jaar geleden Lloyds of Londen een van de winstgevende verzekeringsbedrijven ter wereld. Er moest wel eens worden uitbetaald, maar als je als Name werd aangezocht om met je hele kapitaal garant te staan, dan rolden de centjes jaar in jaar uit met sonore regelmaat je bankkluisje binnen. Sins een groot aantal vroegere Names tegenwoordig onder de bruggen van Londen slaapt, is dat bij Lloyds gehanteerde antieke systeem veranderd.

Het probleem van de verzekeringsbranche is kansberekening. Dat werkt naar twee kanten toe: enerzijds moet je kunnen berekenen wat de kans is dat een gebeurtenis waartegen mensen zich wensen te verzekeren ook daadwerkelijk plaats vinden kan. Anderzijds moet je bepalen welk bedrag mensen nog bereid zijn jaarlijks vast te betalen om van het risico gevrijwaard te zijn. Dat laatste wordt opgevangen met veel reclame: Nederland is dan ook een van de meest oververzekerde landen ter wereld.

Dat andere, dat is het echte probleem. Er zijn gebeurtenissen die kanstechnisch hoogstens ééns per honderdvijftig jaar voor zouden moeten komen. Vaak gaat het dan om een vorm van Enkhuizer Almanak koffiedikkijken, zoals boeren die zich willen verzekeren tegen stormschade en zo. En hagelstenen ter grootte van tennisballen vallen beslist in die categorie.

Nu zegt de logica, dat je de premie laten we zeggen drie keer de reèle uitbetaalkans maakt. Ergo, als bedrijf bereidt je je voor de schade precies te dekken als die gebeurtenis eens per vijftig jaar voorkomt. Als het minder voorkomt, is het overschot voor de verzekeraar. Ergo, na vijftig jaar ga je echte winst maken. Als het eerder voorkomt dan pas na vijftig jaar, dan heeft de verzekeraar een probleem – zeker als het op grote schaal / in een groot gebied voorkomt. Als de kans van de gebeurtenis groter blijkt dan eens per 150 jaar, heeft de verzekeraar zijn werk niet goed gedaan. Eigen schuld.

Het gejank van Achmea, dat het bedrijf verlies gaat lijden slaat overigens nergens op. Zoals het zelf aangeeft, zal het het Achmea uiteindelijk circa €140 miljoen kosten. Dat ze het schade noemen is een gotspe. Het is veel tegelijk, maar zoals hierboven geschetst zou het deel van het normale leven van een verzekeraar moeten zijn. Ik zie niet in waarom een verzekeraar gegarandeerd halfjaarlijks een winst van meer dan €250 miljoen moet maken en … eh wacht even! €250 miljoen?? (pdf) €250 miljoen++(pdf)?? Hier stinkt dus iets.

Achmea kondigde nog op 1 mei aan het voorgaande half jaar €386 miljoen te hebben verdiend. Zelfs als je daar €140 miljoen af trekt, hoe je met €246 miljoen nog een heel acceptabel bedrag van over.

Dat Achmea na herberekening tot de conclusie komt dat zo’n probleemstorm eens per 50 jaar in plaats van 150 jaar voorkomen gaat, dat kan. Dan herberekenen ze een premie, en delen de deelnemers mede hoeveel meer het gaat kosten bij Achmea tegen stormschade verzekerd te zijn. Wie dan denkt dat hij de komende 150 jaar Achmea niet nodig heeft gaat er maar lekker van op vakantie, en hopt er het beste van. Maar gejank dat Achmea schade geleden heeft?? Bij zo’n club ga ik me onder geen beding verzekeren – al doe ik dat sowieso zelden. De kans de Staatsloterij te winnen namelijk, is niet zelden ongeveer even groot.