De kiezer komt gaande Kabinetsformatie2021 steeds meer buitenspel te staan. Da’s ‘normaal’ binnen ons kiessysteem en staatsbestel.

Maar waarom eigenlijk zou de mondige burger dat normaal moeten vinden? In de huidige mediacratie kan hij alles bijna op de voet volgen. Wat hij waarneemt is weinig fraai, weinig democratisch. Er zit een Rijksbegroting van het demissionaire kabinet Rutte3 aan te komen, waarin het heilloze, peperdure klimaatbeleid verder wordt opgestookt. Een minderheidskabinet ALDEnl-WEF 1 staat bijna in de steigers. En naarmate de formatie langer duurt, schuiven de volgende Tweede-Kamerverkiezingen door in de tijd.

Onder partijleider Gert-Jan Segers is de ChristenUnie niet alleen voor de tweede keer toegetreden tot de regering (op zichzelf geen probleem), maar daarmee lijkt ze definitief een factie van de Regentenpartij geworden, ook wel bekend als het partijkartel. Daarin gelden opvattingen als ‘het politieke midden’ moet het land besturen en ‘de flanken’ (PVV, SP, en dergelijken) zitten ons alleen maar de weg. Die polderen niet.

Zo kon het gebeuren dat de ChristenUnie is gaan samenwerken met D66, een partij die de CU volgens veel partijleden als net zo ‘melaats’ als de PVV zou moeten beschouwen. Een (fatsoenlijker geformuleerd) congresamendement van die strekking werd ooit aangenomen.

Zo kon het gebeuren dat CU-fractieleider Segers, knarsetandend weliswaar, instemt met de volgende fase van de formatie, die aankoerst op de vorming van een minderheidskabinet. PvdA en GroenLinks (ook lid van de Regentenpartij) zijn daar trouwens mordicus tegen). De CU-fractie stemde voor het aanstellen van Johan Remkes, die gaat ‘informeren’ of een minderheidskabinet daadwerkelijk geformeerd kan worden. De mogelijkheid blijft bestaan dat hij alsnog een of andere meerderheidscombinatie adviseert, maar die kans lijkt erg klein.

Zo kon het gebeuren dat Segers, samen met de andere leden van het partijkartel, onorthodoxe regeringscombinaties beslist uitsluit. Zulke combinaties mogen dan weinig kans van slagen hebben, wellicht mede door toedoen van de partijen die dan in beeld komen; dat zou zomaar kunnen. Het punt is echter dat ook de ChristenUnie zelf dat niet wil. Zoals Segers afgelopen vrijdag citeerde:

[D]e polarisatie in ons land [neemt toe] en het aantal van politieke fracties die überhaupt niet uit zijn op samenwerking groeit (…) Met zo’n onmachtig politiek midden, heb je geen flanken meer nodig. De redelijkheid blaast zichzelf nu op.

Segers legt de zwartepiet geheel en al bij de ‘flanken’. Dat is niet heel geloofwaardig. Tijdens de eervorige fase van de formatie (op 16 augustus) beweerde de Denker der ChristenUnie Wouter Beekers in een tweet:

Als je kijkt naar de grote uitdaging van vandaag – klimaat, klimaat, klimaat – is het fijn als we nu eens gaan formeren. En dat, in welke verhouding ook, D66 en ChristenUnie elkaar een beetje vasthouden. pic.twitter.com/RY99TLn4og

— Wouter Pieter Beekers (@WouterBeekers) August 16, 2021

Duh! In onze optiek zou dat juist erg lastig moeten zijn. D66 is globalistisch en woke, de ChristenUnie  volgens haar beginselen meer een ‘Eigen Volk Eerst’-partij, in de goede zin van het woord. Vroeger ‘christelijk-nationaal’, zou voor de CU het landsbelang voorop moeten staan – dat natuurlijk wel vaak samengaat met een internationaal belang.

Beekers, directeur van het Groen van Prinsterer Instituut, het Wetenschappelijk Bureau van de ChristenUnie, liet zien hoe partijen kleuren als je ze legt “langs de meetlat” van Het Klimaat. Moeten we de ChristenUnie blijven uitleggen dat klimaatmaatregelen niet het issue zijn? Tragisch! De schepping lijdt aan een gebrek aan degelijk natuur- en milieubeheer. Leggen we de partijen langs díe meetlat, dan ontstaat waarschijnlijk een ander beeld. Met politieke stromingen die nu op oranje of zelfs rood staan (‘klimaatvijandig’), kan vermoedelijk gewoon zaken worden gedaan op allerlei andere dossiers.

CU volhardt in haar fopgroene kwaad
In een periode waarin eigenlijk van alles vastloopt en we dus een zaak zien om “Het” over een andere boeg te gooien, blijft de ChristenUnie vasthouden aan het partijkartel. Dat is zowel ondemocratisch als concreet, feitelijk slecht voor Nederland (en daarmee ook een beetje voor de wereld).

Het huidige klimaatbeleid is verderfelijk, maar de ChristenUnie wil in principe, direct of indirect, niet anders door andere ‘groene’ partijen te omarmen als partners waarmee zoveel mogelijk samen geregeerd of samengewerkt moet worden: D66 in de eerste plaats, maar ook GroenLinks, PvdA en wellicht de Partij voor de Dieren. Flankpartij SP minder, al kleurt die club ‘geel’; PVV, FvD en JA21 helemaal niet.

Door te volharden in haar fopgroene kwaad, verergert de CU de overige problemen in de samenleving, en die stapelen zich op. Want is de combi ALDEnl (D66, VVD) die nu nog meer macht zou gaan krijgen, goed voor het onderwijs? Nee. De woningnood? Nee. Flex? Vermoedelijk niet. Het debatklimaat? We houden ons hart vast! Nog los van de ideologie van een eurofiel/globalistische ploeg, kamerlid Pieter Omtzigt (ex-CDA) zegt dat hij

met een duidelijk plan [is] gekomen bij de verkiezingen, een nieuw sociaal contract voor een nieuwe bestuurscultuur [terwijl] het kabinet meer bezig was met het controleren van Kamerleden en beeldvorming dan met het oplossen van problemen van burgers.

“Heel pijnlijk om te zien”, zegt Omtzigt verder, “vooral voor de burgers die erbij betrokken waren”. Natuurlijk heeft dat, minstens “indirect”, “gevolgen voor urgente maatschappelijke problemen”.

Een concrete aanwijzing voor ons gelijk als het om klimaatbeleid gaat: in de regio Utrecht stapte een CU-wethouder op omdat hij (namens zijn College van B&W uiteraard) zijn zin niet kon krijgen over de bouw van megawindturbines. Iedere CU’er hoort nu een gat in de lucht te springen. Lang niet iedereen van de CU is blij met windturbines; een meerderheid lijkt anti-kernenergie of is in elk geval huiverig. (Een amendement op het Verkiezingsprogramma 2021-2025 stelt zuinigjes dat kernenenergie niet mag worden uitgesloten).

Waar de ChristenUnie in het land meebestuurt, gaat zij doorgaans mee in het officiële verhaal: “niets doen” (tot 2030) is “geen optie”. Wij van VoL zouden niet weten waarom niet. Over\ megawindturbines van ruim tweemaal zo hoog als de Utrechtse Domtoren is hier eerder geschreven, ook aan de hand van concrete NIMBY-ervaringen in Alphen aan den Rijn. De wethouder daar is niet van de lokale CU, maar dat maakt voor dit betoog weinig uit.

Kabinet ALDEnl-WEF 1 funest voor Nederland
Terug naar het beginpunt. Beleid volgens de klimaattafels moeten we afwijzen. Een breuk met partijen die daar het fanatiekst in staan, is goed voor de schepping én goed voor oplossingen voor ROP (Rest Of Problems). Met name dus breken met de grootste: D66 onder Kaag. Segers is enthousiast over D66 noch ‘het Kaagmens’: er is inmiddels grote verwijdering ontstaan tussen ChristenUnie en D66. Op initiatief van Hare Nizjèrigheid. En die breuk ging niet over klimaat…

Toch is de kans eerder groter dan kleiner geworden dat juist dat juist de klimaattrein doordendert. Niet alleen volgens de Rijksbegroting 2022 van het huidige demissionaire kabinet, maar ook daarna. Zal de ChristenUnie de klimaatpolitiek van het Kabinet ALDEnl-WEF 1 steunen? Dat is meer dan denkbeeldig. Met andere woorden, als er inderdaad een minderheidskabinet komt en die ploeg weet een poos te overleven, is dat mede de schuld van Segers.

Problemen in de samenleving zullen verergeren, onder Rutte-Kaag, doordat Gert-Jan Segers beweert dat partijen die ‘anders’ zijn en zaken écht anders regelen willen (meer dan een derde van het aantal zetels) niet mogen meedoen – wat dan vrijwel volledig hun eigen schuld zou zijn.

Vanuit het perspectief van Segers én Omtzigt, ligt het juist niet voor de hand om nu een kabinet te vormen zonder de medewerking van de ‘flanken’, die Het echt over een andere boeg willen gooien. Zowel de analyse Omtzigt als onderstaande standpunten van Segers wijzen in die richting. “Het Probleem” in de Nederlandse politiek zou bestaan uit:

• Rutte
• de Rutte-doctrine
• actief tegenwerken van parlement en burger (WOB)
• toeslagenschandaal
• een foute bestuurscultuur

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de grote verschillen tussen CU en D66 aangaande thema’s als Pro Life en Israël en over de COVID-19-crisis. Ook op immigratie, integratie en islam leggen partijen andere accenten.

Segers faalt opzichtig. CU = partijkartel. Zoals Diederik Samsom ooit op de dijk bij Dodewaard radio-actief bestraald moet zijn en Carola Schouten voor het schrijven haar plannen voor de boerenstand (“Balen dat ze uitlekten!”) waarschijnlijk te lang boven een gierput heeft gehangen, lijken de gassen in zijn darmkanaal van de vele ingeslikte meloenen zijn gezonde verstand te hebben aangetast.

---

Meer over Kabinetsformatie2021 – met commentaren van diverse auteurs over wat politiek plaatsvindt – vindt u hier.