Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn partner geregeld zaken, die mij gegeven werden vanuit het oogpunt er vooral zelf gebruik van te maken. Als je wat langer bij elkaar bent zijn de ideeën wel eens op, en aangezien alles in gemeenschap van goederen gaat, zijn dergelijke cadeaus beter dan iets wat je met een vriendelijk dankwoord in de kast bij eerder verkregen prullaria zet.

Anders wordt het, als daarvoor de gezamenlijke spaarrekening wordt geplunderd.

Het is dit, waarop het argument dat immigratie goed is voor ons allen lek gaat. In een uitstekend artikel op DDS gisteren zette Hans Roodenburg helder uiteen, waarom de CDA-argumentatie dat we allemaal baat hebben bij immigratie onhoudbaar is. Waar hij in zijn stuk eigenlijk nauwelijks aan toe komt, is te onderstrepen welke specifieke spelers dan wel baat hebben bij de massa-immigratie om onze bevolkingsomvang op peil te houden, en zelfs te vergroten. Hij blijft steken bij de loondrukkende werking die de immigranten hebben in het arbeidsproces, wat de werkgevers ten goede komt.

Dit is volledig waar, maar het is maar een klein deel van het verhaal, en niet de essentie. Om maar weer eens een ander cliché met hoge werkelijkheidswaarde van stal te halen: follow the money, en veel zal U duidelijk worden. Er zijn namelijk nog twee factoren die een grote rol spelen.

1 – Van een ongeveer gelijkheidsniveau is de beschuldiging van rechts aan links, dat het immigratieproces een electoraal interessante onderklasse creëert. Waar dan nog bij komt, dat de immigranten door de kosten van hun aanwezigheid een nivellerende werking hebben gekregen op de lonen. De kostenpost van circa 7 miljard euro op jaarbasis moet door de werkenden worden opgebracht, die daarvoor dus een deel van hun inkomen zien verdwijnen.

2 – Toch is dat niet de belangrijkste reden dat vooral grote bedrijven zo altijd enthousiast zijn geweest over immigratie. Die belangrijkste reden is dat met name grote bedrijven niet of nauwelijks in staat zijn een stagnatie van hun bedrijfswinsten op te vangen. Onze economie is ingesteld op eeuwigdurende groei, en wat niet groeit wordt in zijn voortbestaan bedreigd. Bij het lot van dinosaurussen wenst men niet stil te staan, hoezeer het ook van toepassing is. Dat veel concerns zich in de afgelopen dertig jaar beperkt hebben tot sectoren waarin ze marktleider zijn, of in ieder geval een grote rol spelen, maakt dat niet minder waar. Wie enige jaren achtereen onvoldoende winstgroei toont, kan er zeker van zijn op korte termijn te worden overgenomen.

Nu is een bijverschijnsel van een krimpende bevolking, dat ook de economische omvang afneemt, en dit is een schrikbeeld waarvoor grote concerns geen economische oplossing hebben. En logischerwijs verzetten zij zich hiertegen, met als oplossing de massaimmigratie.

De vrij algemeen heersende gedachte, dat het welzijn van grote bedrijven gelijk op gaat met het welzijn van de bevolking moet dan ook naar het land der fabelen worden verwezen. Het welzijn van de consument is voor grote concerns maar een heel beperkte overweging in zakelijke beslissingen. Veel verder dan het publicitair uitmelken van goede bedoelingen komt het niet, en waar de belangen strijdig zijn wordt dat volledig duidelijk.

Een fraai voorbeeld hiervan kwam gisteren in het nieuws, maar niet bepaald prominent. De FIFA heeft een conflict met Brazilië, organisator van het WK voetbal in 2014. Tot nog toe heeft Brazilië geweigerd toe te geven aan de eis van de FIFA om de verkoop van bier toe te staan in en rond de stadions tijdens het WK. In Brazilië is dat verboden, evenals in Nederland naar ik meen. En gezien de effecten op de toeschouwers is een verbod op alcohol rond de stadions niet meer dan een verstandige maatregel in de strijd tegen voetbalhooliganisme.

De FIFA probeert thans met grof geschut Brazilië te bewegen haar wetten op dit punt aan te passen. Dat gaat nu zover, dat een Braziliaanse minister zich geroepen heeft gevoeld het nationale parlement op te roepen niet toe te geven aan de druk van de FIFA.

Herinnert u zich nog de eerdere eisen van het IOC aan Nederland aangaande specifiek vereiste wetswijzigingen? Al leek toen het directe oogmerk te zijn, zaken ten bate van IOC-officials en hun sponsors te verkrijgen, het mechanisme was hetzelfde.

En ja, de hoofdsponsor van het WK 2014 is het Amerikaanse biermerk Budweiser. Ongetwijfeld heeft een verbod op de verkoop van bier in de stadions een negatieve invloed op het door de FIFA te verkrijgen sponsorbedrag. Dat de gewenste Braziliaanse wetswijziging alleen FIFA en Budweiser ten goede komt, illustreert de denkwijze van grote organisaties als het aankomt op het beschermen van hun inkomsten bronnen.

In de toekomst zullen we hier meer van meemaken. Campagnes tegen de groei van de wereldbevolking zouden zo maar een omvangrijke sponsoring van het internationale bedrijfsleven van het Vaticaan tot gevolg kunnen hebben. Het zijn de vervelende bijverschijnselen van een voortwoekerende internationalisatie die dit mogelijk maken. Het belang van individuele staten en hun burgers is vaak strijdig met dat van supranationale organisaties, en deze laatsten winnen dagelijks aan kracht.

 

Verscheen eerder op Dagelijkse Standaard.