Moslims eisen onkwetsbaarheid voor Mohammed
Moslims noemen we beter Mohammed-volgers, mohammedanen. Het belang daarvan hangt nauw samen met die eis tot onkwetsbaarheid, hoop ik u in dit artikel duidelijk te maken.
Vanwaar die eis tot onkwetsbaarheid? Omdat het zo diep persoonlijk pijn doet. Het raakt in de ziel, in het hart, het raakt alles, alles wat de mohammedaan tot mohammedaan maakt. In een artikel van de Volkskrant van 8 November 2020 schrijven Kaya Bouma, Mark Misérus en Wafa Al Ali het volgende:
“Die pijn zit bij moslims ongelooflijk diep, zegt Ismail Abou Soumayyah. ‘Onze religie is onlosmakelijk aan de profeet verbonden. Hoe wij bidden, eten, vasten, slapen, zelfs toiletteren, hoe we onze kleding aan- en uittrekken: dat is allemaal verbonden met de pofeet. Dus op het moment dat je de profeet beledigt, raakt dat ons in hart en ziel. Veel moslims zeggen: ik heb liever dat je mijn vader of moeder uitscheldt dan de profeet beledigt. Dat doet veel meer pijn.’ “
Een duidelijkere steun van een ingewijde voor de term mohammedaan boven die van moslim kan je niet krijgen. De vereenzelviging van de islamitische gelovige met zijn voorbeeldfiguur en ideaalbeeld is honderd procent. Mijns inziens is niet slechts hun religie met de profeet verbonden maar vooral hun ik, hun zelf.
Godslastering gaat toch over god?
Wat de kwestie moslim of mohammedaan betreft viel me deze week op dat leerlingen van het Emmauscollege in Rotterdam de spotprent godslastering vonden. Ook in de reacties in het nieuws, maar dan vooral door ‘ongelovigen’, werd nagedacht en gediscussieerd over godslastering. Heeft dan niemand zich herinnert dat Mohammed een profeet, een mens is en dat godslastering over Allah zou moeten gaan? De onwetendheid verbergt hier ook verwarring, een verwarring die de Islam aan zichzelf te wijten heeft waar het beeld van Mohammed in feite, in hun ziel, hun gevoel en emotie meer aanbeden wordt dan Allah.
Het zat zo. Ze hebben ons geleerd hun moslims te noemen in plaats van mohammedanen wat we vroeger deden. De reden was namelijk, dat we niet moesten denken dat zij Mohammed als een god zouden zien zoals de christenen Jezus als god zien. Dan namelijk zouden wij hen zien als godslasteraars. De anderen, de christenen, joden enz. zijn namelijk de godslasteraars, zij niet. Mohammed is een mens, de perfecte mens, nastrevenswaardig voor iedereen. Iedereen moet er aan geloven. En het Islamitische woord voor gelovige is moslim. Dit dient mede het belang om het onderscheid duidelijk te houden tussen moslims en ongelovigen. De islam erkent anderen niet als gelovigen of als anders gelovigen. Zo blijven ze in lijn met hun wetgeving voor ongelovigen. Alleen zij zijn gelovigen en alle anderen zijn ongelovigen, mochten die anderen denken dat ze geloven dan zijn het dwalenden en onwetenden die bekeerd moeten worden. Mijns inziens een reden te meer om hen mohammedanen te noemen. Totdat wellicht ze bereid zijn om ook (anders)gelovigen moslims te noemen, dan zou er sprake zijn van wederkerigheid en gelijkwaardigheid. Dat verwacht ik op z’n positiefst gezegd, niet snel.
God kun je aanbidden en Mohammed kan je vereren. Dat vereren echter neemt vormen aan die het vereren te boven gaan. Dat verklaart die verwarring over godslastering voor Mohammed, iets wat helemaal niet kan. Boeddha is ook een concept van de perfecte mens. Daar is het duidelijk, godslastering komt niet aan de orde als je lullige dingen zegt over Boeddha. We krijgen van mohammedanen soms de indruk dat ze niet alleen liever hebben dat je hun vader of moeder uitscheldt dan de profeet, zoals de Imam hierboven uitlegde maar zelfs dat een belediging van Allah hun niet zo diep raakt. Het is duidelijk dat mohammedanen bezig met godslastering als ze belediging van Mohammed onder godslastering willen scharen. De profeet wordt dan boven Allah gesteld. Ik wil wijzen op nog een aspect dat ik hier meen te zien.
Narcisme en mohammedaan zijn
In de psychologie werd de term narcisme gekozen vanwege Narcissus die verliefd werd op zijn spiegelbeeld, op het beeld van zichzelf. Daardoor had hij geen contact meer met zijn ware zelf. Bij narcisme als karakterstructuur gaat het niet alleen over die verliefdheid op dat zelfbeeld maar vooral om het verlies van contact met het echte zelf, over het gericht zijn op het uiterlijk, je beeld en imago. Je haalt je zelfbeeld uit de buitenwereld, legt dat jezelf op en streeft er naar écht zo te zijn. Niet alleen bijzonder on-spiritueel maar vooral ook een zeker recept voor constante mislukking. Dat betekent tevens een constante afhankelijkheid van je buitenwereld, van je gemeenschap, hoe anderen je zien. Je zelf(beeld) voel je dan constant onderuit gehaald worden als het niet door de anderen, de wereld om je heen wordt bevestigd. Mohammedanen leven in deze moderne wereld zo constant in grote afhankelijkheid en dus kwetsbaarheid. Kwetsbaarheid als we meegaan in hun terminologie van gekwetst en beledigt zijn. Mij lijkt het erg beschamend om als een Arabier van 1400 jaar geleden in deze moderne wereld te kijk te moeten staan. Sowieso al ben je afhankelijk van het oog van het moskeevolk maar je leeft ook in deze buitenwereld van ongelovigen. Er rest je dan ook niet veel anders dan die buitenwereld op afstand te houden met; ‘het zijn ongelovigen en onwetenden’. Maar de confrontatie valt niet te ontlopen, zo blijkt.
Het omgaan van anderen met een narcistische structuur vereist een grote eerlijkheid, men dient zo recht te zijn als een looien deur zoals dat heet. Die ander in dit geval de mohammedaan heeft dat nodig. Hij/zij dient iemand tegenover zich te ervaren met wél een echt innerlijk zelf, dat onafhankelijk is van buiten. En hier zien we meteen de diepere confrontatie van onze individualistische cultuur met de collectivistische cultuur die de Islam bij uitstek is. Men dient zich niet uit het veld te laten slaan door emotionele en machtsmanipulaties, noch door welke andere verdedigingen dan ook. Ook al kunnen die in het mohammedaanse geval werkelijk gevaarlijk worden. Het praktisch uitleven van hevige emotionele reacties geeft aan hoe hoog de nood is, maar toch dient men recht te blijven staan voor de waarheid. Waar in onze overheid en elite is dit te vinden vraag ik me af. Maar leden van het kabinet zowel als van de kamer hebben grote woorden gesproken in deze richting. Nou moeten zij aan de bak en deze idealen, nee beloften gaan waar maken. Kan rubberen Rutte zijn ruggengraat recht houden.
Meer over Mohammed vindt u hier.
@Neef Jansen 15 november 2020 om 17:42 Sorry is overbodig. Bedankt voor uw inspanningen. Excuses als ik de indruk heb gewekt ze niet te waarderen. Maar er is ruimte voor verschillende discoursen. We hoeven niet te luisteren naar wat moslim zeggen. Ook zij zijn geindoctrineerd en geintimideerd. Overigens betekent moslim onderworpene en niet korangelovige, maar dat is algemeen bekend. Ook is algemeen bekend dat moslims de koran niet altijd goed lezen, deze vaak op inconsistente wijze interpreteren, en dat er veel huichelarij is in de communicatie met niet-moslims. Er is niets in het door mij voorgestelde discours dat zich verzet tegen het gebruik van gruwelijke koranverzen om de verwerpelijkheid van de islam aan te tonen. Alleen lijkt me dat als discours enigszins versleten en onwerkzaam. Tegen de tijd dat ongeloof bij de luisteraar plaats maakt voor de zekerheid dat wat er staat werkelijk ook zo bedoeld wordt ontstaat net zo’n reactie als op Wilders: ja, ja, allemaal waar, maar hoe gaan we dat nu oplossen? Of: houd er toch mee op, daar wordt niemand wijzer van. Of: dat zou wel eens waar kunnen zijn, maar juridisch ligt dat toch wel ingewikkeld (art. 1 en zo). Of: hoe komen die moslims er toe om dat te geloven, zo gek is toch niemand? Kortom, de rechtstreekse aanpak leidt tot wijdverbreid Stockholmsyndroom-achtig gedrag. Alternatieve benaderingen, die bijdragen om op een andere manier (zeer) kritisch tegen de islam aan te kijken, kunnen dat misschien veranderen. Ik ken niemand die vindt dat de islam nog een lang voortbestaan beschoren zou moeten zijn. De vraag is vooral hoe lang het nog gaat duren en hoeveel slachtoffers het nog gaat eisen voordat moslims dit juk afgeworpen hebben. Als we het hebben over slachtoffers gaat het niet alleen over terreur, maar ook ook om vrouwenonderdrukking, politiekverstoring (denk aan GL, D66 en PvdA/DENK) en samenlevingverpesting. De koranverzen waar uw voorkeur naar uitgaat wijzen op dezelfde totalitaire onderwerpingsdrift als die ik verklaar uit de strategische en elkaar versterkende principes van geloofsdwang (absolute superioriteit van de islam zoals vastgelegd in de koran), onhervormbaarheid (onveranderlijk vastgelegd door het leven de mytische Mohammed); en 3. tribaal groepsnarcisme (om de geweldsspiraal aan te jagen). Als u een manier weet om uw rechtstreekse, koranische aanpak beter te laten weten, dan hoor ik het graag. Daarmee wil ik absoluut niet beweren dat er op zich iets fout mee is. Het werkt alleen onvoldoende.
@Neef Jansen U vindt mijn islamrealistische tegendiscours te slap. Ik doe nog één poging voor alle duidelijkheid. Het islamitische narratief stelt dat de islam: 1. een supergodsdienst is met een heilig superboek; 2. gesticht is door een supergodsdienststichter-annex-superkrijgsheer; en 3. een supergroep van supergehoorzame supergelovigen heeft. Dit is allemaal aantoonbare onzin: 1. de zogenaamde supergodsdienst is er één van diepe haat jegens elke andere godsdienst, vooral die waar het haar superboek vandaan heeft, namelijk het jodendom; dit superboek is een minderwaardig aftreksel-annex-verdraaiing van de thora en staat vol met haat en aanzetten tot wereldverovering; 2. de zogenaamde supergodsdienststichter is een mogellijk historische, maar feitelijk mythische krijgsheer van de meest wrede, psychopathische, vrouwonderdrukkende, anti-semitische soort, die aan de gelovigen als ultiem voorbeeld wordt voorgehouden; 3. de zogenaamde supergroep van supergelovigen laat zich het best beschreven in termen van tribaal groepsnarcisme. Deze psychose wordt door islamitische superboek niet slechts aangemoedigd, maar zelfs vereist, vanzelfsprekend in laat 8e eeuwse arabische formuleringen. Deze supergelovigen vertonen in hun onderworpenheid gewetenloos en redeloos groepsgedrag, waardoor hun aanwezigheid zeer schadelijk is voor een samenleving die wel op eerlijk en redelijk gedrag gebaseerd is. Een bijzonder gegeven is dat door de fixatie op de supergodsdienststichter het samenlevingsmodel ongevoelig is voor welke verbetering ook en ook de individuele lust tot verbetering van de samenleving, anders dan volgens het voorbeeld van die mythische persoon, zeer beperkt is. Het is niet nodig om met dit inzicht islamkritisch of islamofobisch te worden. Islamrealisme is meer dan voldoende. Met meer dan 1 miljard supergelovigen zal het noodzakelijk blijven deze godsdienst als zodanig te erkennen, maar wel als een evident abject en destructief voorbeeld ervan. Dit houdt in dat we met diepe teleurstelling en medeleven moeten reageren dat zovelen van deze supergelovigen dit juk niet afwerpen. Het betekent ook dat als er problemen zijn met de ‘belediging’ van de abjecte en minderwaardige godsdienststichter, wij dit moeten zien door de lens van groepsnarcisme die deze groep van supergelovigen ten diepste kenmerkt. We zullen dan des te helderder begrijpen hoe dit verbonden is met het kalifatisme van lokale en nationale politiek partijen die officieel of min of meer heimelijk het gedachtengoed van de moslimbroederschap omarmen. Partijen die open staan voor allerlei miet die godsdienst samenhangende vormen van anti-semitisme, anti-occidentalisme, vrouwenonderdrukking en anti-moslimhaat dienen op die ‘thema’s’ te worden bestreden dan wel expliciet te worden genegeerd zolang dit niet kan worden geinterpreteerd als een impliciete goedkeuring ervan (lijkt bijna onmogelijk).
@ Neef Jansen 15 november 2020 om 18:21
In hoeverre is mijn kritiek op de Islam ook toe te passen op Nazisme en Marxisme vraag je. Ik weet dat niet goed. Ik weet weinig van Marxisme en Nazisme of ik kan zeggen, net zo veel als iedere Nederlander die daar nooit iets over bestudeert heeft. Er is natuurlijk toch nogal wat bij me binnengekomen, dat kan niet anders. De Koran heb ik wel gelezen, Das Kapital en Mein Kampf niet. Ondanks dat had ik al vroeg een instinctieve reactie op, en zag ik al snel het samensmelten van, Islam en socialisme.
later ging ik begrijpen dat collectivisme en anti-individualisme de gemeenschappelijke noemer was en is.
Jouw punt is als ik het goed begrijp, dat je je afvraagt waarom ik me meer richt op Mohammed als figuur dan op de Koran. ‘Je moet toch Das Kapital en Mein Kampf lezen om communisme en Nazisme te begrijpen’. Ja, klinkt logisch, is nodig waarschijnlijk als je er heel specifiek ver in wilt gaan. Voor mij zijn Koran en Mohammed zozeer overlappend dat het niet zo uitmaakt. Ik laat de koran zeker niet buiten beschouwing want dat kan dus niet. Op het moment is de aanleiding Mohammed, vanwege de eis dat hij niet beledigt mag worden.
@BegrensEuropa! 15 november 2020 om 17:25
“U vat dat esoterisch op en toont aan dat de islam dat exoterisch heeft gemaakt, met allerlei onverkwikkelijke, gepolitiseerde gevolgen. Misschien had de islam toch beter kunnen zijn dan ze nu is?”
Nee, de Islam had niet beter kunnen zijn dan ze was en nog steeds is. Het veruiterlijken, het exoterisch maken van eenheid zoals in de mystiek bedoeld is per definitie een vervalsing, of in monotheïstische taal een godslastering. Eigenlijk zegt Mohammed dat zelf ook. Maar hij is een medium, niet een ingewijde, niet een mysticus. Hij snapt zelf niet wat hij zegt.
Was de islam een succes geweest in esoterische zin, dan hadden we er nooit iets van gehoord.
“Misschien kan ze nog worden hervormd?”
Ze kan in Europa, in het westen groeien naar een beweging die achteraf gezien zal kunnen worden als een ontakelingsproces.
U stelt ‘onderwerping’ centraal. Ik ben het er mee eens natuurlijk dat dat hetgene is waar we in de praktijk mee te maken hebben. Ik zie inderdaad dat innerlijke onderwerping is vervangen door uiterlijke onderwerping. En dat bij het feit dat islam net als het oude Jodendom zeer wettisch is, dus veel meer een orthopraxie dan een orthodoxie maakt het een exoterische godsdienst en zijn de priester/imams dus politici.
Ik kom telkens met dit onderwerp op de proppen. Waarom? Omdat ik denk dat de geïslamiseerde mens toch ook een waar religieus of spiritueel beginsel in zich heeft dat uit deze Islam-kerker bevrijdt moet worden. Soms komen mensen met een hoopvol argument aan van ‘er zijn toch ook Soefies daar?’. Nu heb ik daar zo mijn mening over maar het wijst wel ergens op. Om het kort te houden, ik zou voor een spirituele uitweg zijn voor die mensen. Er naar werken dat ze allemaal binnen afzienbare tijd atheïsten en sciëntisten worden is lijkt me irreëel.
U spreekt van een eerste implosie van de islam. U bedoeld waarschijnlijk dat de macht van de Islam nagenoeg verdwenen was tot aan het moment dat er oliegelden binnenkwamen. Maar hier zie ik dan weer dat die macht alleen op uiterlijk gebied verdwenen was. Innerlijk, in de harten en zielen en de hersenen van de gelovigen was er niets veranderd, zo bleek en zo blijkt nog steeds. Als we positief zouden kunnen bewijzen dat Mohammed historisch niet bestond, dat de koran bedacht is, dan nog zal dat niet betekenen dat dat veel invloed heeft op de mohammedanen geloof ik. Er wordt gehoopt dat ze dan in een geloofscrisis komen en rationeel gaan worden. Dat is een projectie van ons westers denken, van onze ontwikkelingsgang op die van hun. Het lijkt mij dat het spirituele aspect van belang is en blijft om hier verandering te bewerkstelligen.
Ik vind de genoemde middelen die het westen heeft inspirerend. Dank daarvoor.
Tot slot wil ik nog wijzen op stukken die ik jaren geleden las over dit onderwerp. Daarover zou nog veel gediscussieerd en uitgewisseld kunnen worden.
Eerstens deze: Een andere Mohammed, H. Somers Dr. Psychologie Antwerpen, 1993.
https://adoc.pub/een-andere-mohammed-biografie-en-psychoanalyse-van-de-profee.html
Van Somers vind ik de volgende zin interessant”
“Tenslotte is de islam ontsproten uit het brein van Mohammed.
Welnu hoe stond het met dat brein? Wat ging daarin om? Deze vraag kunnen we nu eindelijk beantwoorden, dank zij de vooruitgang van de psychologie, de psychopathologie en de psychofysiologie.”
Waarbij ik vind, dat zult u ondertussen begrepen hebben, dat het mij niet uitmaakt of de Islam is ontstaan uit het brein van mohammed oftewel uit het brein van een aantal mensen uit wie ook de figuur Mohammed ontsproot.
Interessant vooral is dat psychologie, psychopathologie en vooral psychofysiologie hier genoemd worden. Er volgt daar een beschrijving van Mohammed. Of hij zo bestond of zo bedacht werd maakt mij wederom niet uit.
Ik zie er een beschrijving in van een psychopatische karakterstructuur, meer correct gezegd van een narcist ten voeten uit.
En verder, Richard kroes die publiceerde op ‘Frontaal naakt”.
https://www.frontaalnaakt.nl/archives/een-andere-mohammed.html
https://www.frontaalnaakt.nl/archives/muhammad-rasul-allah.html
https://www.frontaalnaakt.nl/archives/00000087.html
@AdRek, @BegrensEuropa! — Ik denk niet dat het vreselijk moeilijk is om te begrijpen dat als je wil achterhalen waarom scientology zo’n criminele, pseudoreligieuze, mensen exploiterende ideologie is, dat je dan moet kijken naar de kerntekst ervan, verzonnen door science-fictionschrijver en psychopaat L. Ron Hubbard, en de causale relatie die dit heeft met de vele slachtoffers, verwoeste mensenlevens, geruineerde existenties, die deze ‘kerk’ al enige decennia genereert. Op eenzelfde wijze is er ook te kijken naar nazisme, communisme en islam. Ik volg al jaren de bevindingen van o.a. Bill Warner, Robert Spencer, David Wood, Jay Smith, Hamed Abdel Samad, Apostate Prophet, Wim van Rooy en Gad Saad wat betreft hun onderzoek van de islam en de islamgoedpraterij en het vele misverstand dat daarin heerst. Bijvoorbeeld islam is zeer beslist geen socialisme. Tenzij socialisme is bedacht voor roof en slavernij. Islam is veeleer te zien als een pseudoreligieuze rechtvaardiging van de praktijk van roof en slavernij, zoals dat het verdienmodel was van de vermeende oprichter ervan. Islam heeft geen interesse voor cultuur, behalve dan om cultuur uit te buiten en te vernietigen. De islam is niet zomaar weg. Zeker niet omdat de islam zozeer beschermd wordt tegen kritiek. Een Syrische vriendin verzekert mij dat de islam altijd meer wil, altijd doorgaat, en altijd alles wil overheersen en leegzuigen en kapot maken. Dat kan ook het lot van Nederland zijn. Temeer daar in de grote media de islam als eigenlijke oorzaak van alle allah akbar ellende nog steeds niet of maar nauwelijks genoemd wordt. Mij lijkt het evenwel noodzakelijk om te benoemen wat islam eigenlijk zo gevaarlijk maakt, wil je het ooit kunnen neutraliseren. Als je evenwel om tactische redenen – vermijden van onrust, vertrouwen op soft power, lieve vrede bewaren, dialogiseren – de echte pijnpunten ongenoemd laat, dan dring je nooit door in mensengeesten, je kritiek landt niet, wordt nauwelijks waargenomen, en dan verandert er niets, of dan zal de islamisering zich juist met grote kracht doorzetten. Dus het pijnlijke moet genoemd worden, en dit liefst voordat het verboden wordt, want er wordt hard aan gewerkt om het verboden te krijgen. Trouwens, ex-moslims hebben er geen enkel probleem mee, met dat expliciet in beeld brengen van wat de islam zo haatzaaiend en destructief maakt jegens niet-moslims. Ze brengen het expliciet in beeld. Ze laten zien datgene waarmee moslims van jongs af aan gehersenspoeld worden. En ze spreken uit ervaring. Ze hebben het zelf meegemaakt. En hebben zich met gevaar voor eigen leven aan weten te onttrekken. Zie: http://www.ex-moslims.nl/
@BegrensEuropa! 15 november 2020 om 17:25
“U vat dat esoterisch op en toont aan dat de islam dat exoterisch heeft gemaakt, met allerlei onverkwikkelijke, gepolitiseerde gevolgen. Misschien had de islam toch beter kunnen zijn dan ze nu is?”
Nee, de Islam had niet beter kunnen zijn dan ze was en nog steeds is. Het veruiterlijken, het exoterisch maken van eenheid zoals in de mystiek bedoeld is per definitie een vervalsing, of in monotheïstische taal een godslastering. Eigenlijk zegt Mohammed dat zelf ook. Maar hij is een medium, niet een ingewijde, niet een mysticus. Hij snapt zelf niet wat hij zegt.
Was de islam een succes geweest in esoterische zin, dan hadden we er nooit iets van gehoord.
“Misschien kan ze nog worden hervormd?”
Ze kan in Europa, in het westen groeien naar een beweging die achteraf gezien zal kunnen worden als een onttakelingsproces.
U stelt ‘onderwerping’ centraal. Ik ben het er mee eens natuurlijk dat dat hetgene is waar we in de praktijk mee te maken hebben. Ik zie inderdaad dat innerlijke onderwerping is vervangen door uiterlijke onderwerping. En dat bij het feit dat islam net als het oude Jodendom zeer wettisch is, dus veel meer een orthopraxie dan een orthodoxie, maakt het een exoterische godsdienst en zijn de priester/imams dus politici.
Ik kom telkens met dit onderwerp op de proppen. Waarom? Omdat ik denk dat de geïslamiseerde mens toch ook een waar religieus of spiritueel beginsel in zich heeft dat uit deze Islam-kerker bevrijdt moet worden. Soms komen mensen met een hoopvol argument aan van ‘er zijn toch ook Soefies daar?’. Nu heb ik daar zo mijn mening over maar het wijst wel ergens op. Om het kort te houden, ik zou voor een spirituele uitweg zijn voor die mensen. Er naar werken dat ze allemaal binnen afzienbare tijd atheïsten en sciëntisten worden is lijkt me irreëel.
U spreekt van een eerste implosie van de islam. U bedoeld waarschijnlijk dat de macht van de Islam nagenoeg verdwenen was tot aan het moment dat er oliegelden binnenkwamen. Maar hier zie ik dan weer dat die macht alleen op uiterlijk gebied verdwenen was. Innerlijk, in de harten en zielen en de hersenen van de gelovigen was er niets veranderd, zo bleek en zo blijkt nog steeds. Als we positief zouden kunnen bewijzen dat Mohammed historisch niet bestond, dat de koran bedacht is, dan nog zal dat niet betekenen dat dat veel invloed heeft op de mohammedanen geloof ik. Er wordt gehoopt dat ze dan in een geloofscrisis komen en rationeel gaan worden. Dat is een projectie van ons westers denken, van onze ontwikkelingsgang op die van hun. Het lijkt mij dat het spirituele aspect van belang is en blijft om hier verandering te bewerkstelligen.
Ik vind de genoemde middelen die het westen heeft inspirerend. Dank daarvoor.
Tot slot wil ik nog wijzen op stukken die ik jaren geleden las over dit onderwerp. Daarover zou nog veel gediscussieerd en uitgewisseld kunnen worden.
Eerstens deze: Een andere Mohammed, H. Somers Dr. Psychologie Antwerpen, 1993.
https://adoc.pub/een-andere-mohammed-biografie-en-psychoanalyse-van-de-profee.html
Van Somers vind ik de volgende zin interessant”
“Tenslotte is de islam ontsproten uit het brein van Mohammed.
Welnu hoe stond het met dat brein? Wat ging daarin om? Deze vraag kunnen we nu eindelijk beantwoorden, dank zij de vooruitgang van de psychologie, de psychopathologie en de psychofysiologie.”
Waarbij ik vind, dat zult u ondertussen begrepen hebben, dat het mij niet uitmaakt of de Islam is ontstaan uit het brein van mohammed of wel uit het brein van een aantal mensen uit wie ook de figuur Mohammed ontsproot.
Interessant vooral is dat psychologie, psychopathologie en vooral psychofysiologie hier genoemd worden. Er volgt daar een beschrijving van Mohammed. Of hij zo bestond of zo bedacht werd maakt mij wederom niet uit.
Ik zie er een beschrijving in van een psychopathische karakterstructuur, meer correct gezegd van een narcist, en dat ten voeten uit.
En verder, Richard kroes die publiceerde op ‘Frontaal naakt”.
https://www.frontaalnaakt.nl/archives/een-andere-mohammed.html
https://www.frontaalnaakt.nl/archives/muhammad-rasul-allah.html
https://www.frontaalnaakt.nl/archives/00000087.html
“Infidels are they who say Muhammad is the prophet of God—may God’s curse be upon them” quran 9:30