Kiza Magendane is een uithangbord waarmee NRC Handelsblad haar deugen etaleert. Erg deugen doet dat niet.

We hebben het racismedebat gehad en een conclusie kan zijn dat we de wenselijkheid van de diversiteit niet meer ter discussie kunnen stellen zonder verketterd te worden. Ons multiculturele drama is per definitie goed en we mogen het niet langer bevragen.

Deze dwang leidt tot een klimaat van collectieve verkramping waarin we gedwongen worden ons hoofd te buigen voor de inclusie-cultus. Dit maakt dat het ‘ons’ in toenemende mate onmogelijk wordt gemaakt om kritische vragen daarover te stellen. Doen we dat toch, dan zijn we een “racist”, “seksist”, “nazi” of “xenofoob”. Dat is precies wat columnist Bari Weiss ook aan de orde stelde voor The New York Times en wat we ook zo vaak tegenkomen in de Nederlandse media.

Er kleven natuurlijk wel degelijk grote problemen aan het diversiteitsdenken. Nu wordt in het hedendaagse debat gefocust op kleur, maar eerder lag de nadruk op geslacht,#MeToo. Het concept maakbaarheid gaat gepaard met de argumentatie dat meer diversiteit wenselijk is. Als het niet vanzelf lukt, dan maar op basis van streefcijfers en quota. Dat het goed is dat we met elkaar kritisch blijven, ook al is dat lastig tegenwoordig.

Raisa Blommenstijn wordt nu bestookt met haat omdat ze het aan de orde stelde tijdens het Racismedebat. Blommenstijn (1994) studeerde Rechtsgeleerdheid en Filosofie (beide cum laude) aan de Universiteit Leiden en werkt sinds 2018 als docent en onderzoeker. De reactie op haar optreden was voor haar geen reden om het hoofd te buigen. Ze heeft samen met Bart Collard het “Manifest voor het Vrije Woord” geopend. Het vrije woord staat onder druk van radicale activisten, zo waarschuwen ze. Iedereen kan dit ondertekenen en inmiddels hebben vele duizenden dit gedaan.

In NRC toont ene Kiza Magendane zich daar niet blij mee in zijn column “Vrije meningsuiting als afleiding”. In feite bewijst hij de stelling van Blommenstijn en Collard. Magendane: “Wie zichzelf met een fatsoenlijk inkomen vanuit een warm bed tot ridder van het vrije woord verklaart, zou deze vragen moeten stellen en beantwoorden, in plaats van krampachtig te hameren op het recht om schaamteloos abjecte standpunten te debiteren”. Dit komt wat intolerant over Magendane, in de beste NRC-traditie. Heeft u enige intolerantie vanuit Congo hier mee naar toe genomen? Het is uw goed recht om intolerant te zijn. En dat zullen we met hand en tand verdedigen. De vrijheid van meningsuiting is een basisprincipe in ons land, anders in failed state Congo.

Wie is Kiza Magendane? Hij is politicoloog en werkt bij The Broker. Hij noemt het een denktank voor duurzame ontwikkeling. Het komt er op neer dat hij ‘ons’ wil vertellen hoe racistisch we zijn, hoe we ons daarvan bewust moeten zijn, hoe we LHBTI groepen niet langer moeten achterstellen en onderdrukken en hoe we onbevangen positief over diversiteit moeten zijn. Hij geeft ons als het ware een Diversiteitscursus voor uw betere brainwashing.

Magendane is geboren en getogen in Congo en hij is hier vanaf 2007. Hij spreekt nog amper verstaanbaar Nederlands. Waarom hij hier naartoe is gekomen, is onduidelijk. Economisch vluchteling? Waarom gaat deze intellectueel niet naar Congo, zijn moederland, het land waaraan hij zich verbonden voelt? Hij voelt zich per definitie niet verbonden met ons land, zo blijkt. Maar mogelijk wel met NRC.

Nederland heeft geen band met Congo, zoals we dat met bijvoorbeeld Suriname hebben. Het is te vrezen dat Magendane hier altijd vreemdeling zal blijven. België heeft zich misdragen in Congo. Maar voor, tijdens en na de koloniale periode is Congo een land van moord en doodslag, burgeroorlogen, seksueel geweld en stammenstrijd. Waarom gaat hij niet naar zijn thuisland? Waarom wil hij ‘ons’ onderwijzen over racisme, identiteit en globalisering. Is dat niet wat brutaal, gegeven de situatie in zijn thuisland?

Wij hebben voldoende mensen die over racisme, identiteit en globalisering weten. Zijn toegevoegde waarde in Congo is veel groter dan hier. De donkere AfroAmerikaan Horace Cooper zegt dat Afrika ‘ground zero’ is van racisme en slavernij. Het barst er nog steeds van. Volgens World Value Survey is Europa het continent met het minste racisme. Praat het ons niet aan heer Magendane. Kiza, wees verstandig en ga uw blijde boodschap in Afrika verkondigen. Ga eens kijken hoe het daar met het vrije woord gesteld is.

---

Frits Bosch is macro-econoom en socioloog, auteur van “In Holland staat een huis, onbehagen bij de elite” en “Schaft ook Holland zich af?” “Wereld op een keerpunt” ““Feminisme op de werkvloer.

Meer artikelen van Frits Bosch vindt u hier.