Er woedt een beeldenstorm in het Avondland. Een nieuwe beeldenstorm – en zoiets was inmiddels in beschaafde streken al ettelijke eeuwen geleden.

– Door Marc Schoeters alias “Titaniumman” –

Maar hier gaan we weer! Totalitarisme – verpakt als “terechte verontwaardiging” voor een of andere “rechtvaardige” zaak. Tja – hoe vaak hebben we dat de afgelopen duizenden jaren niet gehoord? Dat brullen en brallen – voor de “goede” zaak. Voor het enige “goede” geloof. Woedende demonstranten in westerse steden bekladden standbeelden – of halen ze neer. En ik kan alleen maar denken: niets nieuws onder de zon. Fascisme en onderdrukking van andersdenkenden zijn van alle tijden. En de echte slachtoffers ervan zijn altijd dezelfde: mensen die zich niet laten meeslepen door de waan van de dag en de individuele moed hebben om autonoom te denken.

En plots verschijnt het dan – het kuddevolk. Als ratten uit de riool – zoals Stefan Zweig ooit schreef over de Oostenrijkers die na de Anschluss in 1938 plots massaal tevoorschijn kwamen. Nooit of nooit duiken ze op als enkeling. Altijd doemen ze op in grote massa – de brullende en brallende menigte idioten van het eigen Grote Gelijk. Na hun oorverdovende lawaai duurt het meestal niet lang voor de eerste boeken verbrand worden. En spoedig daarna kan men het smeulende en tot zwijgen gebrachte mensenvlees ruiken. Maar allemaal voor de “goede” zaak natuurlijk. Brave New World. “Nobody expects the Spanish Inquisition!” [1]

Ach – die nieuwe beeldenstorm. Slechts in sporadische gevallen richt die zich tegen standbeelden van mensen die zichzelf verrijkt hebben met de slavenhandel. Bij veel standbeelden vraagt een nuchter mens zich af – waarom? Zijn er geen subjectieve oordelen en objectieve vooroordelen in het spel? Blijkbaar worden in de nieuwe beeldenstorm uitsluitend blanke mannen geviseerd – die arme Gandhi uitgezonderd. Waarom is geen enkele mens die autonoom en vrij kan denken daarover verbaasd?

Want men kan zich terecht de vraag stellen waarom er geen demonstraties zijn tegen de Arabische en zwarte slavenhandelaars. Het zou inmiddels toch al lang historisch gemeengoed moeten zijn dat bijvoorbeeld de zelfverklaarde profeet en stichter van de islam, Mohammed ibn Abd Allah al-Moestafa, zelf tientallen slaven en (vooral) slavinnen bezat. Dat de meer dan veertien eeuwen durende Arabische slavenhandel minstens evenveel miljoenen slachtoffers heeft geëist als de vier eeuwen durende Trans-Atlantische slavenhandel – daar malen de hedendaagse “social justice warriors” blijkbaar niet om.

Dat de door de Barbarijse (Berberse) piraten gecontroleerde slavenmarkten in de steden van Noord-Afrika en in het Ottomaanse Rijk werden bevoorraad met meer dan een miljoen blanke Europeanen – ook dat wordt stilzwijgend onder de mat van de geschiedenis geveegd. In Qatar werd de slavernij officieel pas afgeschaft in 1952, in Niger in 1960, in Saoedi-Arabië in 1962, in Koeweit in 1963, in Oman in 1970 en in Mauritanië in 1981! Maar geen haan die ernaar kraait waarom dat zolang moest duren.

En bovendien betekenen die jaartallen in de praktijk niets. In veel van die landen is de slavernij heden nog springlevend. Nog nooit waren in de wereld zoveel slaven als nu. En het overgrote deel daarvan leiden hun ellendige slavenleven in het Midden-Oosten en in Noord-Afrika. In 2022 vindt het wereldkampioenschap voetbal in Qatar plaats – als er niet terecht een wereldwijde boycot komt. En die boycot zal er niet komen – want voor geld danst de beer.

Alle nieuwe voetbalstadions in het woestijnland Qatar werden gebouwd door slaven – dat wil zeggen mensen aan wie alle reisdocumenten bij aankomst in het land werden ontnomen en die tegen een “loon” moeten werken dat nauwelijks hun voeding en huisvesting dekt. Slaven dus – al mag het volgens de door mohammedaanse landen overheerste Raad voor Mensenrechten van de Verenigde Naties natuurlijk niet zo genoemd worden.

Die Raad voor Mensenrechten telt sinds januari 2020 onder haar nieuwe leden vrijheidslievende landen als Libië, Mauritanië, Soedan en Venezuela. Onder de reeds zittende leden vindt men voorts Afghanistan, Bangladesh, Burkina Faso, Congo, Eritrea, Pakistan, Qatar en Somalië. Zoek het maar op – geen mens kan zoiets bedenken.

Intussen staan de steden van de westerse wereld volop in brand – door beeldenstormers die via openlijke en verborgen kanalen alle steun krijgen van “the powers that be”. De huidige “antiracistische” en “antifascistische” betogers staan aan de “goede” kant van de geschiedenis – dat wil zeggen aan de kant van de globalistische machthebbers. En zoals iedereen weet: de officiële geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars.

Er is natuurlijk de schande van de vier eeuwen durende Trans-Atlantische slavenhandel. En er is de minstens even grote schande van de veertien eeuwen durende Arabische slavenhandel. En er is ook het gezegde dat men een kwaad niet kan wegwissen met een ander kwaad. Zoiets ga ik dan ook niet doen. Al doen bijna alle machthebbers ter wereld – EU en VN voorop – en hun straatvolk dat uitsluitend betoogt in de westerse wereld niets anders: het verdoezelen, goedpraten en wegmoffelen van de veertien eeuwen Arabische slavenhandel.

Met een drang naar dieper weten en meer inzicht zou elke vrije geest nader moeten bestuderen welke standbeelden in de nieuwe beeldenstorm sneuvelen. Het is een ellenlange lijst – dus misschien is het hier beter om dat onderzoek te beperken tot de situatie in Groot-Brittannië. Naast enkele sporadische standbeelden van flagrante slavenhandelaars valt op dat er vooral een heel ander soort standbeelden door de “antiracisten” en de “antifascisten” wordt geviseerd. Ik heb ze hieronder een lijst opgesteld.

En “vreemd” genoeg – of toch niet zo vreemd – is er een bepaald patroon in te herkennen. En dat patroon heeft weinig of niets te maken met “racisme” of “kolonialisme”. De standbeelden die volgens de straatbendes van de “social justice warriors” en hun broodheren niet deugen zijn bijna allemaal van mensen die ik graag op een theepartijtje zou willen uitnodigen. Omdat zij in mijn ogen op een vreemde manier best deugen – ook al beweren de fascistische “antifascisten” en de racistische “antiracisten” van niet.

De meest gehate standbeelden die moeten sneuvelen en worden vernietigd – omdat die volgens de beeldenstormers die aan de “goede” kant van de geschiedenis staan absoluut “fout” zijn – blijken over mensen te gaan met wie ik als atheïstisch opgevoede vrijdenker en kind van een blanke arbeider geen enkel probleem heb. Joden. Vrijdenkers. Vrijbuiters. Moslimbestrijders. Wetenschappelijk gepassioneerden. Aanhangers van Darwin. Filantropen. Sociaal voelende mensen – die voor arbeiders een betere wereld bouwden. Tegenstanders van politieke terreur. Non-conformisten. Homoseksuelen. Aanhangers van de vrije liefde. Misdaadbestrijders. Tegenstanders van mohammedaanse slavendrijvers. Medestanders van slaven. Beschermers van sociaal verstoten prostituees. Bestrijders van Ottomaanse schurken. Excentrieke schrijvers. Critici van kolonialisme. Voorstanders van vrouwenemancipatie en seksuele voorlichting. Bestrijders van écht nazisme en écht fascisme. Moedige mensen met een open geest.

Kortom – mensen die geen zinnig mens met het hart op de juiste plaats zou brandmerken als “fout”.

De zelfverklaarde straatrechters zijn in hun haat tegen alles wat indruist tegen het officiële politiek-correcte geloof geen haar beter dan de Spaanse Inquisitie. En de “autoriteiten” in die westerse steden treden nauwelijks of niet op tegen die stoottroepen die terreur zaaien in onze straten. Wat is het uiteindelijke doel van de “puppetmasters” achter de schermen en hun “nuttige idioten”? De ondergang van de grootste beschaving uit de wereldgeschiedenis. De beschaving die de mensheid Homeros, Socrates, Dante, Shakespeare, Newton, Bach, Mozart, van Beethoven, Darwin, Nietzsche, Einstein et tutti quanti heeft geschonken. De beschaving die als eerste in de wereldgeschiedenis van binnenuit en uit vrije wil de slavernij heeft afgeschaft. Die beschaving moet blijkbaar zo snel en zo grondig mogelijk kapot – omdat ze haaks staat op de fascistische ideologie en het religieuze fanatisme van de échte vijanden van de mensheid.

 De opsomming van de door de beeldenstormers geviseerde standbeelden begint niet toevallig met dat van iemand die het mohammedanisme uit Jeruzalem wou verdrijven – en eindigt ook niet toevallig met dat van iemand die het mohammedanisme uit de hele wereld wenste. Lees – en denk na. Denk niet links. Denk niet rechts. Denk na. En huiver – want de westerse beschaving staat door de gezamenlijke vernielzucht van de globalistische krijgsheren en hun straatbendes aan de rand van de afgrond.

Christoffel Columbus (1451-1506). Hij was de man die het Amerikaanse continent voor Europa en de rest van de wereld ontsloot. Miljoenen arme migranten zijn hem in de vijf eeuwen daarna dankbaar geweest. Hij was de eerste migrant in Amerika – maar blijkbaar zijn in het politiek-correcte geloof dan toch niet alle migranten heilig. Hij werd geboren in een arme Joodse familie in het Italiaanse Genua. In die stad kan men tot heden zijn geboortehuis buiten de oude stadspoorten bezoeken – een armzaliger stulpje vindt men nauwelijks. De beroemde nazi-jager Simon Wiesenthal heeft in zijn boek “Sails of Hope” ondubbelzinnig aangetoond dat Columbus een “conversos” was – stammend uit een familie van gedwongen tot het christendom bekeerde Joden. Hij werd in zijn overzeese zoektocht gedreven door het verlangen om een veilige plek te vinden voor de sinds meer dan veertien eeuwen vervolgde Joden. En Carol Delaney – een antropoloog verbonden aan Stanford University – heeft even ondubbelzinnig bewezen dat Columbus een weg naar Azië zocht om voldoende goud te verwerven om Jeruzalem te bevrijden van de mohammedaanse veroveraars. En zijn standbeeld moet kapot?

Francis Drake (1540-1596). Hij was de eerste Engelsman die de wereld rondvoer – een ontroerend kwetsbare zeeheld die wacht tot Johnny Depp hem in een piratenfilm vertolkt. Hij was de zoon van een arme boer. Hij slaagde hij erin vele Spaanse transporten met geroofd zilver uit de Spaans-Amerikaanse koloniën te onderscheppen. Hypocriete katholieken van hun oorlogsbuit beroven – een edeler streven is nauwelijks denkbaar. Hij ging in zijn strijd als vrijheidslievende man bondgenootschappen aan met de Marrons – gevluchte Afrikaanse slaven in Zuid-Amerika – tegen hun voormalige slavenhouders. En zijn standbeeld moet kapot?

Robert Blake (1599-1657). Hij was de beroemdste Engelse admiraal van de 17e eeuw. Een van zijn grootste wapenfeiten was het bestrijden van de Barbarijse zeerovers in de Middellandse Zee – het gespuis dat blanke Europeanen ontvoerde om te verkopen op de Arabische slavenmarkten in Noord-Afrika. Volgens voorzichtige schattingen heeft deze slavenhandel meer dan een miljoen Europese slachtoffers gekost. Maar ach en helaas – met een blanke huidskleur. Voor de hedendaagse politiek-correcte gelovigen – “witten”. En die tellen – zoals we inmiddels weten – in de nieuwe geschiedschrijving van de “social justice warriors” niet mee. De geschiedenis wordt altijd geschreven door de overwinnaars. Black lives matter. “White lives don’t matter” – zoals de universiteitsdocente Priyamvada Gopam verbonden aan Cambridge University recent openlijk verklaarde. Zij werd voor die racistische uitspraak door haar academische overheid niet gesanctioneerd – maar kreeg integendeel een promotie. Maar er bestonden eeuwenlang slavenmarkten in het door Arabieren veroverde Noord-Afrika. Waarom horen wij daar zo weinig over? Een échte bestrijder van de slavernij zou toch moeten walgen van alle slavenmarkten – ongeacht de huidskleur van de slachtoffers? Slavernij is slavernij – toch? En een slachtoffer van slavernij is een slachtoffer – toch?

Maar die Barbarijse slavenhandel wordt in de officiële geschiedenis van de slavenhandel nauwelijks ter sprake gebracht. Ondanks de meer dan een miljoen slachtoffers. Ondanks de heldenmoed van Robert Blake. Wanneer krijgen die verzwegen slachtoffers hun stem? Al was het maar uit eerbied voor Cervantes – de grootste Spaanstalige schrijver – die jarenlang in zo’n mohammedaans slavennest in Algiers honger en foltering heeft moeten ondergaan. Om dan – door een mirakel bevrijd – de grootste roman uit de wereldliteratuur te schrijven. Don Quichot. Iedereen ken die roman. En bijna niemand heeft hem gelezen. Don Quichot en Sancho Panza zijn de twee figuren waartussen de Europese ziel heen en weer geslingerd wordt. Aan de ene kant de idealistische dromer en asceet die tevergeefs tegen windmolens vecht – en aan de andere kant de aardse levensgenieter die liever bloot dan dood is. Robert Blake stond aan beide kanten. En zijn standbeeld moet kapot?

King Charles II (1630-1685). Hij was koning van Engeland, Schotland en Ierland. Hij verzette zich tegen de verstikkende macht van de Puriteinen en zou zijn hele leven promiscue blijven – de lust vierend met een reeks van gedenkwaardige minnaressen. Hij had een sterke wetenschappelijke belangstelling en was een actief deelnemer aan de vergaderingen van de Royal Society. Zo liet hij het befaamde Observatorium van Greenwich bouwen. Hij was het levende bewijs dat koningen niet dom hoeven te zijn – en ook van vlees en bloed zijn. Onzinnig zinnig. Honi soit qui mal y pense! En zo’n man gunt het huidige antifa-gespuis dus zelfs niets zoiets onzinnigs als een standbeeld? Hoe zielig kan men wezen? All lives matter! Ook dat van de lustvolle koning Charles II. En zijn standbeeld moet kapot?

Captain James Cook (1728-1779). De beroemde zeevaarder en cartograaf was de zoon van een arme boer. Zijn drie legendarische reizen in de Stille Oceaan dienden in de eerste plaats een wetenschappelijk doel. Hij bestudeerde de Venusovergang van 1769 – waardoor voor het eerst de precieze afstand tot de zon kon worden berekend. Wie het belang daarvan niet beseft – moge verder wegkwijnen in de duisternis van de zogenaamde “antikoloniale wiskunde”. Hij bracht als eerste Europeaan Nieuw-Zeeland in kaart. Het huidige politiek-correcte regeringshoofd van dat land – de zelfingenomen snowflake die bij aanslagen op moslims direct een hoofddoek ombindt maar bij aanslagen tegen niet-moslims geen kik geeft – zou daarover eens diep mogen nadenken. James Cook – de zoon van arme boeren – was ook de eerste die het belang onderstreepte van vers fruit en verse groenten om scheurbuik bij scheepsbemanningen te voorkomen. En zijn standbeeld moet kapot?

Henry Dundas (1742-1811). Hij was een Schotse politicus en de rechterhand van de Britse prime minister William Pitt. Hij steunde het humanisme en het rationalisme van de Schotse Verlichting – die begon met David Hume en Adam Smith. Hij pleitte voor de uiteindelijke afschaffing van de slavernij – maar langs de weg der geleidelijkheid. Dit maakte volgens hem meer kans op succes dan de radicale en onmiddellijke afschaffing bepleit door William Wilberforce. Hij wist daarmee een burgeroorlog in zijn land – zoals die een halve eeuw later in Amerika zou woeden – te voorkomen. Tja – niet radicaal genoeg dus die man. Mensen aan de “goede” kant van de geschiedenis houden blijkbaar vooral van leiders die met een vingerknip oorlogen ontketenen waarbij miljoenen sneuvelen. Dát is nu eenmaal het beste bewijs dat men aan de “goede” kant van de geschiedenis staat. Wat een watje – die Henry Dundas! Hij waagde het zelfs zich fel uit te spreken tegen het terreurbewind van Robespierre. Met zo’n man kan je op een “antiracistische” plundertocht in een winkelstraat dus absoluut niets aanvangen. En zijn standbeeld moet kapot?

Admiral Horatio Nelson (1758-1805). Hij was de Britse admiraal die een einde maakte aan de imperialistische plannen van Napoleon Bonaparte om de wereldzeeën te beheersen en heel Europa onder de knoet van één continentaal bewind te plaatsen. Van dit laatste dromen heden ook de machtscenakels in Brussel en Berlijn – ten koste van alle echte Europeanen die zo’n monsterlijk plan verwerpen. Admiraal Horatio Nelson zag zo’n dictatoriaal geleid Europa twee eeuwen geleden ook al niet zitten – en werd daarom bij de slag van Trafalgar door de voorlopers van Macron en Merkel vermoord. De admiraal kan men nochtans nauwelijks een “conservatief” noemen. Op persoonlijk vlak was hij een non-conformist – die niet geloofde in het huwelijk en openlijk samenleefde met zijn minnares. En zijn standbeeld moet kapot?

William Beckford (1760-1844). Hij was een excentrieke Engelse schrijver, architect en kunstverzamelaar. Vanwege zijn uitgesproken homoseksualiteit was hij heel zijn leven persona non grata bij de Britse elite – waardoor hij werd gedwongen als balling lange reizen door Europa te maken. Hij ontwierp excentrieke gotische landhuizen in Engeland en in Portugal. Zijn griezelroman “Vathek” oefende een grote invloed uit op creatieve geesten als Byron, Poe en Borges. En zijn standbeeld moet kapot?

Robert Peel (1788-1850). Hij was als minister van Binnenlandse Zaken verantwoordelijk voor de hervorming van de Engelse politie – om op die manier een einde te maken aan de hoge misdaadcijfers in Londen. Het soort man dus waar heden veel mensen in westerse steden – waar vele volkswijken verscheurd worden door drugscriminelen en straatterreur – vurig op zitten te hopen. Hij pleitte voor een korps van ongewapende politiemensen. Van zijn voornaam werd de koosnaam “bobbie” afgeleid voor de mensen zonder wie iedereen aan de willekeur van het straatgeweld zou zijn overgeleverd. Dat hij in de huidige beeldenstorm wordt geviseerd is natuurlijk geen toeval. Waarom precies hij? De werkelijke leiders achter de schermen van de “antiracistische” en “antifascistische” demonstraties willen blijkbaar niets liever dan het creëren van door criminelen overheerste no-go-zones – gebieden waar de politie niet meer optreedt. Als het standbeeld van Robert Peel in een stad valt, dan liggen de straten kort daarna vol weggegooide injectienaalden en kapotgeschoten lichamen. En is er voor elke keppeldragende Jood of elk kortgerokt meisje of elk hand in hand lopend homokoppel geen spuwvrij en veilig plaatsje meer – vraag het maar aan de huidige inwoners van Seattle. En zijn standbeeld moet kapot?

Thomas Carlyle (1795-1881). Hij was een Schots schrijver en wiskundige – een vrijdenker in de ware zin van het woord. Zijn essays  – beïnvloed door onder andere de Franse humanistische filosoof van Joodse afkomst Montaigne – hebben een grote bijdrage geleverd aan de moderne westerse beschaving Hij verwierp – na een diepe persoonlijke geloofscrisis – elke dwang van een van bovenaf opgelegde godsdienst. Voor hem was de geschiedenis “the biography of great men” – wat hem tot een voorloper maakt van elke kritiek op de marxistische reductie van historische grootheid tot sociologische en economische wetmatigheden.

Economie kon voor hem nooit een wetenschap zijn – hij noemde het misprijzend “the dismal science”. In zijn “Occasional Discourse on the Negro Question” stelde hij voor dat – in plaats van slaven zomaar “vrij” in een wereld te werpen die ze vanuit hun situatie nauwelijks kennen en de baas kunnen – ex-slavenhouders de verantwoordelijkheid moeten dragen even onvoorwaardelijk voor hun vrijgelaten slaven te zorgen als voor de zwakste leden van hun eigen familie. Men zou dit in een vijandige lezing “paternalisme” kunnen noemen – maar in een menslievende lezing gewoonweg “zorgzaamheid”. Hij was ook iemand die niet boog voor de machthebbers – zo verwierp hij het principe van de erfelijke aristocratie – maar tegelijk ook opriep niet te heulen met de bloedige terreur van hun bestrijders. Zo’n “halfslachtige” houding kan natuurlijk niet – in het zwart-witdenken van de huidige straatterroristen en hun deugende elite.

Carlyle had een diepe afkeer van de onmenselijke onverschilligheid van het moderne economische denken – hij zou het huidige globalisme stellig verworpen hebben – en kwam in zijn filosofische denken heel dicht bij het universele medeleven van het boeddhisme. En zijn standbeeld moet kapot?

Henry De la Beche (1796-1855). Hij was een Engelse geoloog die een belangrijke rol speelde bij de oprichting van de British Geological Survey. Graven in de geologische lagen van het Europese moederland – dat kan volgens de recente inwijkelingen die dat “moederland” diepgrondig haten natuurlijk niet. Voor men het weet ontdekken we tot onze algemene afschuw dat de aarde duizend keer langer dan vijfduizend jaar bestaat – en dat wij volle neven zijn van de chimpansee. Een geoloog die ons superieure zelfbeeld van de mens – zogenaamd oneindig verheven boven andere dieren – in vraag stelt! Hoe durft hij – de fascist? Zo’n man die het oudste racisme ter wereld aan de kaak stelt – namelijk dat de mens los staat van alle andere diersoorten. Met zo’n man weten de christelijk opgevoede en islamofiele beeldenstormers natuurlijk geen blijf. Maar wat is er mooier dan de wetenschap dat de mens een dier tussen de dieren is? Dat Engelse geoloogje met de vreemde Franse familienaam – hoe durft hij zo nationale en etnische grenzen aan zijn broek te vegen? – was dus met zijn wetenschappelijke denkbeelden een van de eerste tegenstanders van het ultieme “eigen volk eerst” – namelijk dat de mens verheven is boven alle andere dieren. En zijn standbeeld moet kapot?

William Gladstone (1809-1898). Deze Britse liberale staatsman pleitte met zijn Reform Act voor diepgaande hervormingen in de Engelse maatschappij. Hij richtte een vereniging op voor voormalige prostituees – om hen opnieuw een plaats in de maatschappij te geven. Hij bestreed het financieren van rooms-katholieke priesters door de staat. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog zorgde hij voor hulpverlening aan arbeiders in dat land die in de katoenindustrie werkten en die hun werk hadden verloren. In 1866 deed hij als eerste een poging om het beperkte stemrecht uit te breiden naar veel meer mensen. In 1876 pleitte hij pleitte voor verregaande sancties tegen het Ottomaanse Rijk – dat toen volgens beste mohammedaanse traditie op bloedige wijze een opstand in Bulgarije onderdrukte. Hij uitte ook felle kritiek op het Britse koloniale beleid in Afghanistan en Zuid-Afrika. En zijn standbeeld moet kapot?

William Armstrong (1810-1900). Deze Britse werktuigbouwkundige en industrieel was een pionier op het gebied van de hydrauliek. Hij werd geboren als zoon van een arme kolenhandelaar. Maar zo’n arme komaf telt niet meer in deze politiek-correcte tijden – waarin het alleen maar om “de misdaden van witte bleekscheten” gaat. Blanke arbeiders en hun kinderen moeten heden sowieso aan de schandpaal worden genageld – ook al hadden en hebben zij veel of zelfs meer te lijden dan wie dan ook onder de zweep van het economische globalisme. En zwarte geprivilegieerde immigranten zoals de in Nederland neergestreken “rappers” Akwasi of Afriye – rijke telgen uit eeuwenoude Ghanese families van slavenhandelaars en brallende vernietigers van de Sinterklaastraditie in het land dat hen met open armen heeft verwelkomd – zijn door de politiek-correcte kerk heilig verheven boven elke kritiek.

William Armstrong maakt als “witte” zoon van een arme kolenhandelaar dus geen schijn van kans in de door de BlackLivesMatter-hysterie herschreven geschiedenis van de wereld. De ene slavenhandelaar is de andere niet – alles hangt af van de “goede” huidskleur en van de politiek-correcte agenda. Ach – die William Armstong! Zoon van een arme kolenhandelaar! De smeerlap waagde het zelfs om dank zij zijn uitvinding van hydraulische kranen duizenden huishoudens in Newcastle en veel andere Britse steden van zuiver leidingwater te voorzien – waardoor hij ontelbare levens van gewone arbeiders redde van ziekte en dood. En zijn standbeeld moet kapot?

Francis Galton (1822-1911). Hij was een statisticus, antropoloog, grondlegger van de moderne eugenetica en van de psychometrie. Hij was een neef en een bewonderaar van Charles Darwin. Zo’n ketter dus die vond dat het leven op aarde best zonder een of ander godje kon – en dat alles in het universum een kwestie was van niet-religieuze natuurwetten. En zijn standbeeld moet kapot?

William Leverhulme (1851-1925). Hij was een Engelse industrieel en filantroop. En heden bijna volledig vergeten – als de exclusieve “antiracistische” racisten van BlackLivesMatter hem toevallig niet hadden uitverkoren als gemakkelijke en veilige schietschijf. Standbeelden schieten gelukkig voor hen zelden of nooit terug. Toegegeven – die William Leverhulme was een industrieel en dat maakt hem extreem verdacht. Dat de huidige “social justice warriors” geen enkel probleem hebben met de globalistische CEO-bonzen van Twitter en Amazone – doet hier natuurlijk niets ter zake. De ene industrieel is de ander niet. Het gaat erom of je aan de “goede” kant van de geschiedenis staat.

Het bedrijf van die William Leverhulme was een van de eerste die zeep vervaardigde uit plantaardige palmolie – terwijl dat tot dan toe vooral gebeurde met dierlijke vetstoffen. Een diervriendelijke revolutie dus – maar de ene revolutie is de andere niet. Migrantvriendelijk wezen – zeker als het gaat om volgelingen van het mohammedanisme – is heden ten dage blijkbaar belangrijker dan zorg voor dieren. Die William Leverhulme liet vanaf 1888 een modeldorp voor zijn arbeiders bouwen – waar ze op moderne en hygiënische wijze konden wonen. Hoewel hij zelf de merkwaardige gewoonte had om heel zijn leven in open lucht te slapen. En zijn standbeeld moet kapot?

Robert Baden-Powell (1857-1941). Hij was de grondlegger van de Internationale Scoutsbeweging. Centraal daarin staan moderne onderwijsmethoden van persoonlijke groei en groepsleren. In zijn geschriften verdedigde hij de toen opkomende Labour Party. Hij was ook een voorstander van de geëmancipeerde vrouwen die met hun strijd voor vrouwenkiesrecht tijdens en na de Eerste Wereldoorlog in botsing kwamen met de patriarchale autoriteiten. Hij zorgde ervoor dat bij scouting meisjes gelijk worden behandeld als jongens – aan het begin van de vorige eeuw een revolutionair idee. Bovendien verafschuwde hij de preutsheid van zijn tijd en was hij een groot voorstander van seksuele voorlichting – desnoods verricht door scouting als ouders hun taak verzaakten. En zijn standbeeld moet kapot?

Earl Louis Mountbatten (1900-1979). Hij was een admiraal van de Royal Navy – zowel in de Eerste Wereldoorlog als in de Tweede Wereldoorlog. In die laatste oorlog streed hij tegen het Japanse fascisme. In 1947 werd hij als progressief ingestelde edelman door de toenmalige Labour-regering aangesteld als laatste onderkoning van Indië – met als opdracht Brits-Indië te begeleiden op de weg naar een snelle onafhankelijkheid. Ondanks zijn aristocratische afkomst – maar aan het feit dat men wordt geboren als telg van een geprivilegieerde familie kan niemand iets veranderen – was hij een heel vrijheidslievende man. Daarom werd hij in 1979 dan ook vermoord in een bomaanslag door de Ierse katholieke terroristen van de IRA. Hoe vaak blijkt niet dat godsdienstige extremisten merkwaardig veel op elkaar lijken? Een moedig en edelmoedig mens als Earl Louis Mountbatten maakte tegen dat fanatisme natuurlijk geen schijn van kans. En zijn standbeeld moet kapot?

Mahatma Gandhi (1869-1948). Dit is geen man – maar een legende. Een “Grote Ziel”. Hij was de grondlegger van het moderne India – dat hij met zijn actieve geweldloosheid in 1947 naar onafhankelijkheid leidde. In deze onafhankelijkheidsstrijd riep hij alle Indiërs op om zich niet schuldig te maken aan haat jegens Britten. Hij was vegetariër. Hij verzette zich tegen kinderhuwelijken. Hij was ook een groot tegenstander van de Moslimliga – die India wilde verdelen in moslim- en hindoestaten.

Maar ondanks zijn protest scheurde Pakistan zich af – en werd zo de eerste fascislam-staat van de moderne geschiedenis. Een land dat bovendien kernwapens bezit – zonder de ethische terughoudendheid om deze te gebruiken. Een land dat een van de grootste bedreigingen vormt voor het voortbestaan van de planeet. Als was het maar omdat de Saoedi’s er hun – zogenaamd niet-bestaande – kernwapens in bewaring hebben.

Het gevaar van moderne mohammedaanse oorlogsstaten heeft die “Grote Ziel” Gandhi heel zijn leven zorgen gebaard. Net zoals hij zich altijd lovend heeft uitgesproken over de Joden. Hij zag de Joden als de paria’s en de onaanraakbaren van de wereldgeschiedenis. Hij had bewondering voor het Joodse volk en de Joodse cultuur – en had vele Joodse vrienden. En zijn standbeeld moet kapot?

Winston Churchill (1874-1965). Behoeft die naam nog enige toelichting? Hij was een van de grootste mannen – zo niet de grootste – uit de 20e eeuw. Hij was vrijwel de enige die zich bewust was van de levensbedreigende opkomst van het nazisme – tegen alle “verdraagzame” politici in die dachten met dat totalitaire gespuis zoete broodjes te kunnen bakken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde hij als individu een allesbeslissende rol in de geallieerde overwinning – wat meteen de juistheid van de denkbeelden van Carlyle over het belang van historische individuen bevestigde. De geschiedenis wordt geschreven en bepaald door Grote Mensen – en heeft weinig of niets te maken met politieke of economische wetmatigheden. Het gaat in de geschiedenis bijna altijd om het uitzonderlijke inzicht en de voor niets terugdeinzende moed van zeer zeldzame mensen. Horden, kuddes, massa’s en menigten tellen niet mee.

Laten we dat in deze tijden – waarin de westerse beschaving wordt bedreigd en belegerd door “spontane betogingen” van fascistische “antifascisten” en racistische “antiracisten” – niet uit het oog verliezen. De westerse beschaving wordt niet alleen ondergraven door inwijkelingen – maar vooral door handlangers van binnenuit die al of niet bewust de agenda van het Herrenvolk uitvoeren. Winston Churchill wist dit allemaal – en daarom is hij het grootste politieke genie uit de wereldgeschiedenis. Hij versloeg het nazisme en het fascisme. Maar misschien niet helemaal – want de “antiracistische” nazi’s en fascisten zaaien heden in de steden van de vrije westerse wereld hun vernielzuchtige terreur – onder het goedkeurend oog van de globalistische meesters.

Wie begrijpt nog de grootsheid van Winston Churchill? In 1953 ontving hij de Nobelprijs voor Literatuur. En hij had ook de Nobelprijs voor de Vrijheid verdiend – als zo’n prijs had bestaan. Die man was een levenslange tegenstander van het mohammedanisme – dat hij als de oervorm van alle fascisme beschouwde. Zo vocht hij in 1898 tegen de fundamentalistische kalief in Soedan. In zijn bijna profetische boek “The River War” (1899) beschreef hij zijn inzichten over de gevaren en de invloed van het mohammedanisme:

“Individuele moslims kunnen geweldige kwaliteiten hebben, maar de invloed van die religie verlamt de sociale ontwikkeling van haar volgelingen. Er bestaat geen sterkere regressieve kracht in de wereld. Verre van stervende, is de islam een militant geloof dat mensen wil bekeren. Het is al verspreid over geheel Centraal-Afrika, bij elke stap onverschrokken strijders voortbrengend, en ware het niet dat het christendom wordt beschut door de sterke armen van de wetenschap, de wetenschap waartegen het [de islam] tevergeefs heeft geworsteld, dan zou de beschaving van het moderne Europa kunnen vallen, zoals de beschaving van het oude Rome is gevallen.”

En nu meer dan ooit – nu de westerse beschaving in de straten van haar met bloed, zweet en tranen opgebouwde steden dreigt te bezwijken aan de totalitaire terreur van “antiracistische” globalisten, “antifascistische” fascisten en mohammedaanse veroveraars – gelden de woorden van zijn beroemde oorlogstoespraak: “We shall defend our island, whatever the cost may be, we shall fight on the beaches, we shall fight on the landing grounds, we shall fight in the fields and in the streets, we shall fight in the hills; we shall never surrender.” En zijn standbeeld moet kapot?

Wat een overdonderend lijstje – de bovenstaande mensen van wie de standbeelden moeten gesloopt worden! Daarom nog even alles op een rijtje – voor de slechte verstaanders. De nieuwe beeldenstorm is niet meer of minder dan een sluipend fascisme dat weerloze standbeelden sloopt. Niet wereldwijd natuurlijk – het moet selectief blijven – maar alleen in westerse steden. Maar het is duidelijk dat veel van die standbeelden werden opgericht voor vrijheidslievende en moedige mensen – mensen die bepalend waren voor de unieke grootsheid van de westerse beschaving. Een beschaving die meer vrijheid en welzijn voor miljarden mensen heeft gebracht dan welke beschaving ook. Het beste en levende bewijs daarvoor zijn de miljoenen mensen op deze planeet die massaal naar deze beschaving emigreren – en de miljarden mensen die van zo’n stap dromen. Zoiets heet: democratie met de blote voeten. Niemand is zo idioot om naar de hel te willen verhuizen – toch?

Mensen die naar de westerse beschaving emigreren – omdat ze de unieke vrijheid en de immense mogelijkheden ervan bewonderen en omarmen – zijn natuurlijk van harte welkom. Maar zogenaamde vluchtelingen die niets willen bijdragen aan deze beschaving – en deze zelfs mee om zeep willen helpen – zijn veel minder of zelfs niet welkom.

Omdat ze zich niet aan de door heel de mensheid aanvaarde fundamentele regels van de gastvrijheid houden. Een gast moet het huis van zijn gastheer respecteren – zeker als die gastheer hem gastvrij voeding en onderdak geeft. Dat is een kwestie van fundamenteel “respect” – dat helaas vaak misbruikte en verkrachte woord om alle regels van de gastvrijheid te kunnen overtreden.

• Wat de vijanden van binnenuit betreft – die moeten kost wat kost bestreden worden.
• Fascisten kunnen we missen als kiespijn – ook al noemen ze zich “antifascistisch”.
• Racisten kunnen we ook missen als kanker – ook al noemen ze zich “antiracistisch”
• Het speelt geen enkele rol hoe “social justice warriors” zich noemen – ze zijn asociaal. Het interesseert hen in wezen geen barst hoe het met “de arme migranten” gaat. Hun hoofddoel is de vrijheid van de westerse beschaving te vernietigen. Uw en mijn vrijheid. De vrijheid van iedereen – ook die van migranten die een beter leven willen.
• De westerse beschaving staat terug op het kantelmoment van tachtig jaar geleden.
• Het is hoog tijd voor een nieuwe Churchill – tegen de nieuwe beeldenstormers.
• Het is hoog tijd voor een oorlogsverklaring. Omdat vrede niet meer mogelijk blijkt.
• Elke vrijheidslievende mens moet zich daarvan bewust worden. En zich afvragen:
• “Moet de vrijheid van denken en ademen kapot? Nee – niet zolang ik leef.
• Moet de vrijheid van denken en ademen kapot? Nee – niet zolang ik adem.”

Wij staan op de drempel van misschien de ultieme oorlog uit de geschiedenis. Tussen de levenshaters die met hun gesloten ideologische geest aan de “goede” kant van de geschiedenis staan en de levensbeamende vrijgeesten die worden verbannen naar de “foute” kant buiten de geschiedenis. Hoog tijd om de geschiedenis te heroveren.

Elke vrijheidslievende mens op aarde kiest heden de “foute” kant van de geschiedenis.

• Omdat hij of zij daartoe de moed heeft.
• Omdat hij of zij een afkeer heeft van alle hypocrisie.
• Omdat hij of zij de inquisitie van het totalitaire denken verafschuwt.
• Omdat hij of zij van het leven houdt.

In de strijd tussen leven en dood is er geen tussenweg. Zoals iemand wiens standbeeld door de hedendaagse “antifascisten” in tal van westerse steden wordt besmeurd heel treffend op 13 mei 1940 aan zijn vrijheidslievende volk en tegen zijn nazistische vijanden zei:

“I have nothing to offer but blood, toil, tears and sweat. We have before us an ordeal of the most grievous kind. You ask, what is our policy? I will say: It is to wage war, by sea, land and air, with all our might and with all the strength that God can give us; to wage war against a monstrous tyranny, never surpassed in the dark and lamentable catalogue of human crime. That is our policy. You ask, what is our aim? I can answer in one word: Victory. Victory at all costs – Victory in spite of all terror – Victory, however long and hard the road may be, for without victory there is no survival.”

• Of om het met Voltaire te zeggen: “Écrasez l’infâme”.
• Wij gaan niet langer zwijgen als jullie massaal onze kusten bestormen.
• Wij gaan niet langer zwijgen als jullie ons blijven beroven van ons goed en onze vrijheid.
• Wij gaan niet langer zwijgen als jullie onze beschaving willen vernietigen.
• Wij gaan niet langer zwijgen als jullie ons het zwijgen willen opleggen.
•  En wij gaan nooit of nooit knielen. “Better to reign in Hell than serve in Heaven.”

---

1. Zoals u ziet is dit een letterlijk citaat uit Monthy Python. Op het moment dat de rode inquisiteurs in beeld opduiken, roepen zij: “Nobody expects the Spanisch Inquisition!” De inquisitie duikt altijd onverwachts op – en slaat dan hard toe. Met andere woorden – sommige mensen denken dat de BLM-betogingen “onschuldig”, “antiracistisch” en zelfs “vrijheidlievend” zijn. Niets is minder waar. Het is de nieuwe Spaanse Inquisitie – die als een duivel uit een doosje tevoorschijn springt.

---

Dit essay werd eerder gepubliceerd op het Blog van Martien Pennings