Er zijn kabinetszorgen over de Nederlandse bevolking. We maken ons niet genoeg zorgen. Dat is niet vreemd, want juist daar betalen we politici voor.

Die kabinetszorgen betreffen ons gebrek aan angst voor de financiële gevolgen van Corona. Tsja, ook al niet vreemd. Niet alleen zijn Nederlanders er aangewend aan een financieel infuus te liggen, maar ook heft de reactie op de crisis dat vertrouwen nog eens versterkt. Dat er niet heel veelreden voor dat vertrouwen is – uiteindelijk is het gemiddelde inkomen van Nederlanders als gevolg van Rutte1, Rutte2, en Rutte3 sterk gedaald. In koopkracht dan hè? In euro;s bleef het gelijk, en het woord ‘koopkracht’ wordt dor de politiek al ongeveer twintig jaar niet meer gebruikt. Ze durven niet meer, en terecht.

Maar dat vertelde ik u vorig jaar al, en ik had het niet eens zelf bedacht.

Om mensen echt angstig te maken gaat het in dit land veel te goed. Zowel financieel als met de kinderen die liefst zo snel weer terug naar school moeten, en dat Corona de ouderen aantast? Het lijkt Henk krol ook niet te kunnen schelen, dus waarom zouden Nederlanders zich dan zorgen maken? Henk Krol was altijd zo kien op het beschermen van zijn achterban, daar vertrouwen de mensen dan maar op.

Toch, dit zijn allemaal slechts smoesjes. Het echte probleem is dat we niet langer gewend zijn te strijden voor ons bestaan, bedacht te zijn op onze overleving. Die wordt van staatswege gegarandeerd, en dan is het in Nederland als snel goed.

Is het een bijverschijnsel van de Deugmens-ethiek? Dat we ons niet kunnen voorstellen door staat en medelanders gewoon in de steek te worden gelaten? Dat komt al dichter in de buurt van de oorsprong van het ware probleem. Maar van realisme wordt je achterdochtig, en aan achterdochtigheid hebben de media op staatsbevel een broertje dood.Wat vinden we daarvan?

Hè? Nee. Bah!