Met EP2019 nog twee dagen weg was het aftreden van staatssecretaris Mark Harbers een zekerheidje. De rekening liep op, en hij wist het.

Wat het zekerheidje tot Zekerheid maakte was de knullige verdediging die we de laatste dagen moesten aanhoren. De bemoeienis van de premier maakte het eerder erger dan beter. Vrijdag ging Mark Rutte met de van hem bekende joligheid nog even op de zaak in:

„Ik heb geen aanwijzing dat iemand iets heeft willen toedekken, er is een fout gemaakt”, zei Rutte tijdens zijn wekelijkse persmoment. De Telegraaf ontdekte dat in een rapportage van het ministerie ernstige, door de politie geregistreerde asieldelicten, waren verdoezeld onder de vage kop ’overige’. Daaronder vielen moord, doodslag, verkrachting en seksueel misbruik van kinderen, maar het ministerie vond het blijkbaar niet nodig om die delicten expliciet te noemen. Pas na vragen van deze krant werd helder hoe vaak die ernstige delicten voorkomen.

De premier ‘baalde er ontzettend van’.

Gaap. Geen mens die het geloofde, maar men knikte beleefd. De meer ervaren journalisten moeten beseft hebben dat het vonnis over Harbers al was geveld. Het was een verdacht soort fout van een ergerlijk simplisme. Eentje van een type die aan elkaar hing van wereldvreemdheid, want je hoeft niet veel te weten van hoe het werkt met de asielmigratie om te beseffen dat het door de regering verstrekte overzicht niet deugen kòn. Dat het feit dat iedereen dat besefte ook een vlek op het blazoen van het journaille is, laten we daarover maar niets zeggen – voor je het weet moet je zelf al die verrekte persconferenties af. Ik heb meer te doen.

Maar dat men op zijn ministerie graag van Harbers af wilde was eerder al duidelijk. Het geschutter van het eens als talentvol beschouwde VVD-lid maakt hem moeilijk te slijten aan wat voor gemeente ook, maar het ministerie moet met hem ook niet gelukkig zijn geweest. Een opzetje van topambtenaren dan? Het Teletext-bericht suggereert het bijna, want ook het ministerie wast nu – na de politie – haar handen in onschuld. Waardoor de politiek weer eens heerlijk principieel kon schijnen:

Heerlijk toch, die PvdA? Partijleider Asscher is de vleesgeworden leugen, die groen wordt als hij het woord Zwarte Piet hoort verbinden met ‘gekonkel’, maar de parthei wil er op vertrouwen dat iedere politieke boodschap óók wordt gebracht als die niet zo prettig is. Dit is er eentje om in te lijsten en er de verpakking van een WC-rol mee op te leuken. Een WC-rol die is bedrukt met specifiek dit soort PvdA-falen. Die rol krijg je moeiteloos vol. Om gratis te verspreiden bij komende verkiezingen. Over onfrisse dingen gesproken, trouwens:

Was Harbers nou zo stom of werd hij door zijn ambtenaren geflikt? Hij neemt de schuld op zich, dat wel. Heeft-ie nog geluk dat de onderhandelingen voor de Provinciale bestuurscolleges nog in volle gang zijn e dat de VVD slechts in één provincie buiten de boot lijkt te vallen. Kan deze talentvolle liberaal na de vakantie direct weer aan de slag.

Voor alle partijen behalve de VVD was dit aan de vooravond van EP2019 een prettige bijkomstigheid. Niet van belang, maar gratis propaganda en zendtijd. Linksom of rechtsom, de burger is de nieuwe neger – die altijd de klos is – omdat hij door de Regenten wordt bedrogen. Voorstellingen als met Harbers zijn het wisselgeld.