De Franse president Hollande is na drie maanden de hoogste baas van zijn land te zijn al over de volle breedte van het politieke spectrum de gebeten hond. Desalniettemin wordt hij enorm bewonderd door iemand als PvdA-leider Diederik Samsom. Je vraagt je af waarom, want Hollande lijkt af te stevenen op het predikaat zwakste president van Frankrijk van de 5e Republiek, Jacques Chirac niet uitgezonderd.

De cijfers zijn inderdaad afgrijselijk. Aandeel overheid in de economie: 56%. De werkloosheid bedraagt 10,2% met een jeugdwerkloosheid van 22,7%. Het blad Le Parisien liet een onderzoek doen, dat kwam met de conclusie dat 55% van de Fransen ronduit ontevreden is. Ter vergelijking, bij Hollandes voorganger Sarkozy lag dit op een vergelijkbaar tijdstip op 31%. Maar 29% denkt dat hij de koopkracht van Jean Alpinopet op hetzelfde niveau kan handhaven.

Fransen ontevreden
De Fransen zijn vooral ontevreden over het gebrek aan actie van de president: men heeft het idee dat hij zijn tijd doorbrengt met vergaderen, afkondigen van halve maatregelen en genieten van zijn baan, zonder noodzakelijke maatregelen onder ogen te willen zien. 58% van de Fransen vindt ook dat Hollande de verkeerde koers kiest, en maar 34% denkt dat de president sowieso in staat is iets aan de werkloosheid te doen. Hollande denkt met 2 miljard euro 150.000 banen te kunnen scheppen voor kansarme jongeren, vooral uit arme regio’s. Eind 2014 moet het project, dat zich richt op jongeren uit arme buurten en regio’s die geen middelbare school hebben doorlopen, dat cijfer te hebben waargemaakt.

Afgelopen zondag sprak Hollande de natie toe, zoals in Europa alleen Franse presidenten dat gewoon zijn. Zijn aankondigingen bevatten niet alleen helder slecht nieuws, maar ook versluierd. Dat er voor 20 miljard wordt ‘hervormd’ (a la D66-Kunduz, onder economen ook wel bekend als botte lastenverhogingen), waarvan 10 miljard moet worden opgebracht door ‘de grote bedrijven’. Dat klinkt allemaal heel leuk en sociaal, het is ook al eerder geprobeerd, en het is een fiasco geworden. Per saldo gingen de belastinginkomstem zelfs dramatisch omlaag. Die andere 10 miljard zal worden gehaald bij de burger – lees hiervoor: de middenklasse.

De les voor Samsom
De analogie met wat Samsom en zijn PvdA willen bereiken is treffend. Hoge belastingen (Fransen – 75%) invoeren voor groepen die eenvoudig in staat zijn – als de druk te hoog wordt – zich elders te vestigen, is zo ongeveer het domste dat je economisch gezien doen kunt. In Frankrijk is nu ook sprake van een enorme rel rond Bernard Arnault, topman van het luxe-concern LMVH, en de op drie na rijkste man ter wereld. Arnault heeft in Brussel de Belgische nationaliteit aangevraagd, en had bij de hem te woord staande magistraat uit zijn mond laten vallen dat de belastingplannen van Hollande hem niet aanstonden.

In Frankrijk is nu een heuse rel gaande. Allerlei leidende figuren uit de regering haasten zich te verklaren dat de belastingverdragen met België, Luxemburg en Zwitserland moeten worden herzien. Het blad Liberation voegde Arnault toe: Casse-toi, riche con! en krijgt nu een smaadproces aan haar broek.

Vanzelfsprekend, de PvdA van Samsom zal niet even groot worden als de Franse socialisten, en ook niet alleen kunnen regeren. Maar de standvastigheid van premier Rutte is de afgelopen weken geen voorbeeld voor toekomstige generaties geweest. En de PvdA, tsja, zoals Marx al zei: de geschiedenis herhaalt zich, eerst als drama, daarna als farce. Diederik Samsom lijkt weinig te hebben geleerd van de geschiedenis van zijn partij sinds 1973, als hij zich er al ooit van bewust is geweest. Het valt te hopen dat de les die hem vanuit Parijs bij voortduring onder de neus zal worden gehouden in ieder geval zijn coalitiepartners zal doen beseffen dat rozengeur en maneschijn niet geleend kunnen worden. Wie daarvan genieten wil, zal zelf aan de slag moeten.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.