Prinsjesdag
Zoals u wel weet mag ik dagelijks afsluiten met een stukje over onzin die mij recent is opgevallen. Zodat het onvermijdelijk is dat ik vandaag iets schrijf over Prinsjesdag.
Prinsjesdag is de hoedjesdag van Nederland. Voor de politieke vrouwtjes dan, hè. Mannen met een hoed zijn bijna uitgestorven. Wat me er direct aan herinnert:
Hadden dinosaurussen niet ook een verenpak? Geen wonder dat die uitgestorven zijn. Over uitsterven gesproken, wat moeten we met de politici die dit kabinet ondersteunen?:
Dat Buma en Seegers zich comfortabel voelen met verplicht gezang alvorens de kerk te kunnen verlaten begrijp ik dan nog wel. In zijn positie is het getsjirp van Pechtold zelfs te vergoelijken, en Dijkhoff wil gewoon het baantje van Rutte. Maar wat dit met een kritisch volgen van het kabinetsbeleid te maken heeft? Daar hebben we ze voor gekozen, al lijkt dat hen kennelijk van geen belang. Bewaar me. Serieus is anders.
Het verklaart wel waarom zoveel mensen in Nederland menen dat als je in de Kamer zit, je deel uitmaakt van de regering. Die mensen zien zich elk jaar opnieuw in hun mening bevestigd dat ze daar in Den Haag niet helemaal goed wijs (goed tsirp, voor de cynici) zijn. En als ik zo kijk naar de weergegeven meningen en die outfit van Marianne Thieme, dan kan ik die mensen geen ongelijk geven.
Willem Pils heeft een affectie met struisvogels nu de dinosaurussen op zijn.
En waar is Thieme d’r HOED?
(Had ik me nou net op verheugd: Het HOOFDDEKSEL van die halvegare Islam-knuffelaarster!)
Die lui doen me sterk denken aan Men in Tights en ze zouden verplicht zo’n hoedje moeten dragen zodat we ze uit kunnen lachen als we ze tegen komen. Of iets nog leukers met ze doen. Thieme is door haar forse ogen de enige van de andere aldaar aanwezige 72 genders die mij even, heel even, op andere gedachten brengt.