De politie, corruptie en het beleid
Deze week werd aangekondigd dat opnieuw een aantal topmensen binnen de politie wordt beetgepakt voor corruptie. Het gaat vooral om mensen die voorheen hoge functies vervulden binnen het korps Amsterdam.
Dat dit wordt aangepakt is prima, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het hier gaat om een ander soort zaken dan eerder boventafel kwamen. Dat een commissaris voor zich zelf kaartjes aanschaft van politiegeld voor voetbalwedstrijden is corruptie. Simpel genoeg. En het is een soort corruptie die zeker moet verdwijnen. Wortel en tak.
Maar in afgelopen jaren kwam er soms corruptie boven tafel die ik als van een andere orde beschouw. En deze zaak leidt daarvan in zekere mate de aandacht af, en dat geeft me een vervelend gevoel. De zaak rond de voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad Frank Giltay, die een creditkaart van de politie beschikbaar kreeg om ceremoniemeester van feesten en partijen te worden zonder dat daar binnen de landelijke top veel aandacht voor was vind ik veel ernstiger, om precies te zijn. Juist, omdat dit vanuit de absolute top de facto werd gedekt met een beroep op personeelspolitiek. En zo zijn er nog wel wat aanmerkingen te maken op politiegedrag in beleidskwesties waar tenminste vraagtekens bij kunnen worden gezet.
Maar het is juist deze kwestie die volgens de NOS en de NPB het
.. moreel van de troepen ten diepste (gaat) raken.
NPB-voorzitter Jan Struijs
De Nederlandse Politiebond (NPB) noemt het “stuitend” dat opnieuw leden van de politietop over de schreef blijken te zijn gegaan. “Deze mensen hebben zelf jarenlang agenten disciplinair gestraft voor kleinere vergrijpen”, zegt voorzitter Jan Struijs. “Dit gaat het moreel van de troepen ten diepste raken.”
Nuance: niet opnieuw over de schreef gegaan, maar: er kwam opnieuw iets boven. De feiten die nu worden bestraft zijn in een iets verder gelegen verleden gepleegd dan die in de zaak-Giltay. Het is precies deze nuance die mijn achterdocht heeft gewekt. Het komt de volledige politietop op nationaal niveau wel erg goed uit dit juist nu aan de kaak te stellen, want het leidt de aandacht af van het eerdere eigen falen.
Dat betekent niet dat dit onbestraft zou moeten blijven. Dat beweert niemand en dat is maar goed ook. Maar wie dit vergelijkt met dat eerder gedemonstreerde falen van de nationale politietop en hun ook verder discutabele beleid, kan niet anders dan concluderen dat de misstappen van Smit en zijn maatjes relatief klein bier zijn.
Met gesjoemel en gedraai kom je weg en misdaad loont. Als de politie(top) ziet hoeveel er wordt geseponeerd van ernstigere vergrijpen (50%) en de rechter ook nog eens mild is met zijn/haar uitspraken (en de helft niet ontvankelijk verklaart), dan vervaagt het besef. Dit geldt voor de hele samenleving. Zachte heelmeesters… Wetten die niet worden gehandhaafd, aangiftes die geen zin hebben enz. Je kunt beter je schoonmoeder beroven dan iemand een wandelende brievenbus noemen.