Ons nieuwe bondgenootschap met Colombia
U wist het niet (en zelf kwam ik er hoogst toevallig achter) maar sinds vrijdag hebben wij een partnership met Colombia. Dat zal die socialistische ratten in Venezuela leren! Resteert de vraag, wat we er mee moeten en waarom?
Venezuela & Colombia
Dat er al enige tijd grote onrust in Venezuela is weet u vast wel, en anders bij deze. President Trump heeft zich er al over uitgelaten, en nog vorige week werd voormalig buschauffeur en erfgenaam van dictator Hugo Chavez herkozen als il presidente van zijn land. Waar zelfs de NOS enige kritische kanttekeningen had, want voor de kust van Venezuela liggen wat Nederlandse eilanden, de schamele restanten van wat eens een trots koloniaal rijk was dat zich uitstrekte over 5 continenten. En die zijn soms de bestemming van Venezolaanse mensen die hopen er een beter leven te vinden dan in hun eigen land. Onze allereigenste minister van Buitenlandse Zaken heeft verkondigt deze mensen rucksichtlos terug te sturen. Geen wonder, want formeel zijn deze mensen katholiek.
Nu ligt Colombia naast Venezuela, en die landen hebben enige onmin over en weer. De politieke onrust in Venezuela wakkert die onmin nog aan, en er worden door de Venezolaanse machthebbers al enige tijd geluiden gemaakt dat men een Amerikaanse invasie verwacht. Vermoedelijk apocrief, de vereiste omvang is onbetaalbaar en niet te rechtvaardigen, maar als uitvloeisel zou het best eens tot een gewapend conflict met buurland Colombia kunnen komen, dat uitstekende relaties met de USA onderhoudt. Sinds afgelopen vrijdag heeft men dus ineens ook een nieuw verdrag met de NATO:
Venezuela has warned that neighbouring Colombia’s partnership with NATO represents “a serious threat to peace and regional stability.”
President Juan Manuel Santos announced on Friday that Colombia would be working with the West’s military alliance as a “global partner” from this week, becoming the first Latin American country to do so.
Dat is een uitbreiding van een al bestaand verdrag. Weet Nederland hiervan? De NOS speelt stommetje, maar dat is niet ongebruikelijk. Maar dat Nederland er vooraf weinig van wist is godsonmogelijk. Er bestaat zoiets als een NATO-council dat dergelijke zaken unaniem (!!!) moet goedkeuren, maar de Nederlandse delegatieleider bij de NATO VVD-Kamerlid Han ten Broeke heeft er op zijn eigen website nog geen melding van gemaakt. Het is dus van geen erg groot belang, lijkt men in Nederland te vinden.
Tot natuurlijk de pleuris uitbreekt, om het eens grof te zeggen.
Militair
Het leger van Colombia beschikt over 235.000 man, dat van Venezuela is ruwweg twee keer zo groot. Aangezien de tijd dat Venezuela een rijk land was nog niet zo heel lang geleden is, kun je er veilig van uitgaan dat het leger daar ook een stuk moderner is uitgerust dan dat van Colombia, waarvan de belangrijkste taak immers was de rebellen van de FARC en andere communistische droomclubjes in de jungles van het land te bestrijden. Iets dergelijks geldt voor de vloten van beide landen. De verschillen in beider landen luchtmacht zijn pas echt pijnlijk, waarbij Venezuela opnieuw ruim de overhand heeft. Er is in ieder geval geen enkele indicatie dat de NATO echt zit te wachten op dit land als associé.
Voor Nederland is het natuurlijk wel handig dat als er in die regio problemen ontstaan er een gestructureerde aanpak is om op terug te vallen. Maar waarom dat zo stilletjes geregeld wordt? En hoezeer wordt het gebied waarin de NATO meent te moeten opereren zo niet in stilte verder opgerekt? Dat die vraag niet eens geteld wordt, laat staan parlementair besproken, lijkt me geen goede zaak.
Dat is toch heel gebruikelijk, dan is “democratie” anno 2018. De stapsgewijze overdracht van onze soevereiniteit aan Brussel, gebeurt ook in achterkamertjes. Zonder dat het volk zich daarover in referenda kan uitspreken en zonder dat hierover uitgebreid gedebatteerd wordt in de Tweede en Eerste Kamer. En alle diep ingrijpende beslissingen over massa-immigratie gebeuren ook in het geniep. Als ik mij niet vergis waren het alleen de alternatieve media die ongeveer een maand geleden verslag deden van de migratieconferentie in Marakesh waarin onze staatssecretaris van buitenlandse zaken tekende voor nog meer migratie, met alle vèrstrekkende sociale , economische en demografische gevolgen van dien.
De Nato in de West-Europese landen, is al lang al een onder-afdeling van
dat “EU’-konstrukt geworden. En dit zonder enig mandaat / geldige,
democratische besluit-vorming
Behalve nu Columbia, vallen ook Afghanistan, Syrie en Mali, buiten het Nato-Verdrags-gebied.
Het “EU”-konstrukt, probeert zich buitenlands in allerlei gebieden te mengen,
vanwege de politieke invloed. De marxiste Mogherini probeert belangrijk te zijn :
internationaal socialisme / communisme .
Diktaturen en militaire [groot-]machten als communistisch China, islamo-fascistisch
Turkije, islamo-miltaristisch Iran, lachen zich suf, om dit machteloze
overgave-gespartel; en maken er grof misbruik van.
Overigens : dhr. H. ten Broeke is mede bedenker van deze catastrofe; met een gestolen,,
ouderwets woord, noemt hij dit: “real politik”.
Wat is het probleem voor Nederland?
Die eilanden zouden ze zonder geweld ook wel mogen krijgen. Met een strik erom.