De vacature voor het burgemeesterschap van Amsterdam wordt opnieuw opengesteld omdat er niet voldoende kandidaten zijn. Je krijgt de indruk dat men bedoelt: de mensen die we zouden willen hebben nog niet gesolliciteerd. Dat is echt hetzelfde niet.

De door de NOS gehanteerde formulering op dat vermaledijde Teletext is ook zoiets vreemds:

“Er zouden te weinig geschikte kandidaten zijn”. Hoeveel burgemeesters zoeken ze in Amsterdam eigenlijk? Mij was niet anders bekend dan dat men één burgemeester zoekt. Ongetwijfeld moet hij vijf poten hebben, niet van de PvdA zijn maar toch zoiets uitstralen, en voldoende natuurlijk overwicht hebben om kleine lokale schreeuwertjes in de gemeenteraad zo snel mogelijk terug in het hok te jagen. Het zou fijn zijn als het ook nog een lesbische gehandicapte van Surinaamse afkomst kan worden, maar die vrouw in kwestie kan in bestuurlijk Nederland naar believen haar baan uitzoeken, en dan neem je natuurlijk niet die ellende in de hoofdstad.

Duidelijk is dat men niemand van die 29 (waaronder 9 vrouwen) wil, dus die zouden er goed aan doen boos weg te lopen en ingezonden stukken te schrijven. Leuk dat die gemeenteraad wat te kiezen wil hebben, maar soms heb je geen keus: als er maar één geschikte kandidaat is, dan neem je die. Je kunt die fictie van democratie ook te ver voeren.

Alle gekheid op het stokje, maar wat willen ze nu in Amsterdam? Als ze weten wie ze willen, hadden ze die dan niet kunnen verzoeken te solliciteren, en als men er niet uitkwam alsnog een advertentie te zetten? Democratisch iedereen de kans geven is prachtig, maar veinzen dat de kansen gelijk verdeeld zijn is erger dan iemand aanwijzen van wie je toch al wist dat diens kansen groter waren dan die van anderen. Tenminste 29 mensen voelen zich nu gepiepeld, en nog terecht ook.