Wat is de reden achter de waanzinnige uitzending van Pauw gisteren, waar eerst de gerechtvaardigde bezorgdheid van een orthodoxe jood wordt geridiculiseerd als fobisch, om aansluitend iemand op te voeren die propageert om Israëlische Joden die hier als toerist zijn, total loss te slaan? Er is een reden, maar zoals veel waanzin die het Gutmenschdom demonstreert moeten we een hoop kronkels wegsnijden om aan te komen bij de kern van de zaak. Een poging.

De basis van alle ellende is dat men bij programma’s als Pauw al jarenlang in een diepe identiteitscrisis verkeert. Het tij van de rechtspopulisten wil maar niet keren, wat men ook probeert. Integendeel (zie plaatje hierboven). Zodat van tijd tot tijd – tussen de directe keiharde propaganda door – ook de traditionele burger moet worden bediend, zodat die zich niet zal gaan afvragen wat de mensen waarop zijn moreel kompas zich van nature richt, eigenlijk uitspoken.

Sommige uitschieters worden nog met de mantel der liefde bedekt, want het zijn maar mensen, hè? Zo’n Twan Huys met zijn fascistische praatjes en gestrekte rechterarm is een goed mens, dat in zijn gerechtvaardigde bezorgdheid wel eens over de schreef gaat. Kan gebeuren, moet je niets van zeggen, want je WEET dat ze het goed bedoelen, en je zou Wilders en zo maar in de kaart spelen. Maar zelfs de meest verstokte gelovige kan, mits voldoende lang met zijn snufferd door de stront gewreven, gaan beseffen dat er iets stinkt.

Wat wil ik hiermee zeggen? Dat van tijd tot tijd ook de meest welwillende goedgelovige moet worden gerustgesteld. En dat is precies de taak welke Jeroen Pauw gisteren op zich nam. Nu is zelfs het geheugen van de linkse Gutmensch niet zover afgestompt, dat er niet een schim van een herinnering is achtergebleven, dat een bepaald soort fascisme is verbonden met het vervolgen van Joden. Het paradigma is immers dat de Joden de eerste slachtoffers zullen zijn? Zodat de goedgelovigen er van moeten worden overtuigd dat als juist die Joden zich zorgen maken, er niet inderdaad iets mis zou kunnen zijn. En zie daar: de orthodoxe jood die men gisteren opvoerde en af serveerde.

“Deze man is gewoon fobisch. Niets om U zorgen over te maken. Dat soort mensen heb je altijd.”

Schandelijk.

Het gotspe dat daarna een groezelige antisemiet aanschoof die had opgeroepen om Israëlische toeristen total loss te slaan, moet toch door veel kijkers als schokkend zijn ervaren. Dat een onbenullig grietje met een joodse achtergrond eerder luidkeels beweerde dat het allemaal wel meeviel werd ruw ontkracht, maar Pauw deed er alles aan om de overgang gladjes te laten verlopen. Ergo: hij ging er niet tegen in, veroordeelde het niet. Waarmee hij het stiekem sanctioneerde.

Maar dat zal hij vanzelfsprekend nooit toegeven. How beastly the Gutmensch is.

En dan krijg je dat er daarmee ook rugdekking wordt gegeven aan mensen, die terroristische sluipmoordenaars die met messen hun slachtoffers besluipen verdedigen met de term ‘verzetstrijders’, wat het nieuwste eufemisme van de NOS is voor dolgedraaide moordende Arabieren. “Zo’n jongetje van 14 dat met een mes mensen te lijf gaan, die onschuld van zo’n kind, daar kun je toch niet tegenin gaan?” Dat de Israëlische politie zo’n jongen neerschiet is de echte schande, want een kind, daar schiet je niet op.

Heel lofwaardig. Maar als zo’n persoon van 14 met een groot mes op je afkomt, en weigert zijn aanval te stoppen in de bizarre overtuiging daarmee het Paradijs te verwerven, dan lijkt zelfverdediging me alleszins geoorloofd. Als de laatste tijger op aarde mij aanvalt, schiet ik het beest echt dood. Probleemloos. Dat anderen vinden dat dat eigenlijk niet had mogen gebeuren, laat mij in zo’n geval Siberisch. Heel egoïstisch natuurlijk. Maar enfin, zich verplaatsen in een ander is niet het sterkste punt van de Gutmensch, die vind dat iedereen zou moeten zijn zoals hij of zijzelf. De Israëlisch schoten echter niet om te doden:

Enne, wat is dat dan voor een type dat Pauw uitnodigde aan zijn tafel? Nou:

Inderdaad herkenbaar als een redelijk voorbeeld van de groep die je beschermt. En dan vinden ze het nog vreemd dat steeds meer mensen walgen van hun denkbeelden en hun protegees. Want het bijstorten van maatschappelijke stront gaat gewoon door. Het hoogste doel blijft dat Wilders niet in de kaart mag worden gespeeld. Ze zullen dat blijven roepen, tot hun laatste snik. Al moet de wereld er voor vergaan.