Terugsturen naar Irak moeilijker?
Minister Leers liet vandaag weten dat hij zo snel mogelijk met Irak in overleg gaat over het terugsturen van asielzoekers. Nu de Amerikanen zo ongeveer vertrokken zijn, heeft Irak weinig behoefte aan mondig geworden ex-burgers, zo lijkt het. Alle Europese landen die hen ooit opnamen blijken nu dit probleem te hebben.
Dat Irak de boel ietwat wil aanscherpen is niet zo vreemd, ware het niet dat de toegang voor Jan en Alleman vrij is, en ik niemand ken die er voor zijn plezier naar toe gaat, een paar legioenen duurbetaalde huurlingen daargelaten. Je kunt alleen concluderen, dat het land weinig ziet in een lokale resocialisatie van mondig geworden klaagfiguren. Bovendien, als ze in Europa zitten sturen ze nog wel eens wat deviezen naar de achtergeblevenen. Geld is geld, uiteindelijk.
Is dat ons probleem? Geworden wel, maar is dat niet iets dat een les voor de toekomst inhoudt die men zich wat meer ter harte zou mogen nemen? Alle asiel moet tijdelijk worden gemaakt, ongeacht de ernst van de situatie op het moment van het verlenen van dat asiel. Mensen die zich tijdens hun verblijf zeer nuttig dan wel onmisbaar hebben gemaakt kunnen een aanvraag voor permanent verblijf indienen. Wie langer dan tien jaar asiel geniet (let wel, dit met uitzondering van allerlei beroepsprocedures!!) zou dat ook moeten kunnen.
En verder?
Verder niets. Asiel is bedoeld als tijdelijke oplossing voor mensen die bedreigd worden in hun voortbestaan. Dat het zich ontwikkeld heeft tot een alternatieve aanleiding voor migratie is een onwenselijke ontwikkeling die volledig ontmanteld moet worden.
Eerder verschenen op Artikel7.nu