Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat is slecht nieuws voor een aantal sociale media, want van Facebook moet de jeugd al niets meer hebben.

Nu was me al een tijdje opgevallen dat als ik mijn kleinkinderen iets te melden had, de reactietijd te wensen overliet. Ik begin nu ook te begrijpen waarom: Facebook is helemaal niet hip meer. Het is meer een kwestie van ‘Verhip, opa heeft net iets gestuurd geloof ik.’ “Heel deprimerend, dat begrijp ik. Maar je zult er mee moeten leven ouwe” Van mijn dochter hoe fik het ook niet te hebben begreep ik.

En dat was dan het tiepje dat mij ooit FB op joeg omdat ik zo gelijk een oogje op haar kids houden kon.

Maar al die andere dingen begrijp ik helemaal niet! En eigenlijk wil ik het niet meer snappen ook. Ik was net zo blij dat de vooruitgang die eeuwige veranderdwang had ingehaald, en dat mijn browser nu al ongeveer tien jaar hetzelfde is – kleine verbeteringen uitgezonderd. Maar dat je elke drie jaar een compleet nieuw besturingssysteem moest leren begrijpen heb ik altijd gehaat. Het zal u dan ook niet verbazen dat ik vijf Windowsversies achterloop, al kwam ik er tot mijn verbazing onlangs achter dat er nog steeds mensen zijn die het Windows95-stadium nog niet hebben bereikt.

Geluksvogels.

Welnu, het meeste is iedereen in de weer met Whatsapp dat dagelijks zo’n 8,3 mio keer wordt gebruikt.

In Nederland dan, hè? Dat hele Whatsapp is sowieso iets waar ik me nooit in heb hoeven verdiepen, want dat doet het niet op mijn ouderwetse Nokia 6105, waarop ik trouwens alleen maar gebeld kan worden. Maar de jeugd, zij marcheert voort.

Met Facebook zijn de jongeren (15-20 jaar) klaar wegens ouders en grootouders die meereaguren op alles wat zij posten.

Dat is nuttig nieuws, omdat het markeert dat mee proberen te blijven doen zinloos is: ze lopen net zo hard gillend weer weg als je ze achterna komt.

Blijk ik de jeugd al die tijd beter begrepen te hebben dan de meeste trendvolgers! Ik ben een tevreden ouwe aap, zodat ik vind recht te hebben op mijn avondbanaan.