De kabinetsformatie is nog niet eens voltooid, en de poppetjes zijn nog niet bekend, maar Rutte3 heeft zichzelf internationaal al dusdanig te kakken gezet dat het maar beter direct nieuwe verkiezingen uit kan schrijven. Vertrouwen in de toekomst bleek nog nooit zó misplaatst.

Over wat wordt bereikt met de doelstelling van een vermindering van de CO₂-uitstoot werd eerder deze week al de staf gebroken:

Met de voorgenomen CO₂-reductie van 49 procent wordt een afkoeling bereikt van 0,0003 graden. In werkelijkheid is het afkoelende effect onmeetbaar klein. Dat betekent dus dat wij enorm veel geld gaan uitgeven om een niet meetbare uitkomst te bereiken. Om een niet meetbaar klimaateffect te bereiken wordt de burger keihard in zijn portemonnee gepakt. Dit is een heel kostbare versie van de keizer die geen kleren aan heeft.
‘Met die 49 procent is Nederland ineens het meest ambitieuze land ter wereld, nog ambitieuzer dan afgesproken is in het Akkoord van Parijs.

En die 0,0003% was dan ook nog op basis van door de milieumaffia zelf aangedragen ondersteunende cijfers.

Maar gisteravond kwam er een echte bom naar beneden. Een die iedereen begrijpen kan.

Dit is totaal vernietigend voor alles wat er in Nederland op dit gebied aan beleid wordt geproduceerd. Dit is geen kwestie van een verkeerde komma of een paar nullen teveel of te weinig: dit bewijst de totale incompetentie van politiek Nederland aangaande de klimaatdoelen die men zich stelt. En toont hoe dat werkt binnen zo’n formerende groep onderhandelaars.

Het is dom:

“Laten we een statement maken om iedereen er van te overtuigen dat dit kabinet de vinger aan de pols heeft: niet een paar procent, maar gelijk een hóóg percentage.”

Het is arbitrair:

Geen 50%, dat klinkt te algemeen: laten we zeggen 49%, dat heeft de schijn van een concreet doel, omdat het zo specifiek is, en het is toch hoog genoeg dat iedereen snapt dat het ons menens is.

En het is volkomen incompetent. Want niemand heeft er op basis van cijfers (in een verder evenzeer hysterisch artikel) naar gekeken. De noodzaak is niet met redenen onderbouwd, en geen hond heeft zelfs maar een begin gemaakt van een berekening van de kosten die er mee gemoeid zouden kunnen zijn. Het is alleen politiek. Ze hebben eenvoudig géén idee, en deze hele exercitie bewijst het.

Er zaten daar in Den Haag vijf maanden lang een informateur, vier politieke leiders en hun secondanten het Nederlandse politieke beleid voor de komende jaren vorm te geven. Met daarachter fractiespecialisten en een hele staf aan ambtenaren van Algemene Zaken en andere ministeries die geacht worden het puikje van de Nederlandse beleidsmoloch te vertegenwoordigen. En niemand bleek in staat op tijd de formerende partijen aan hun mouw te trekken om te zorgen dat ze op dit punt niet uit de bocht vlogen? Dat kan alleen betekenen dat niemand van die hele meute daar ook maar enigszins benul heeft van de omvang van wat men aan beleid entameerde. Nul komma nakka komma niks. Maar publicitair leek het OK, dus moest het maar.

Men smijt met tientallen miljarden (Energieakkoord, EnergieWende???) zonder enige notie van wat men doet of wat men aanricht. Het is het soort beleid dat werkt op deze manier: als jij in de sloot springt moet ik ook wel. Is het een EU-verplichting? Een ritueel offer in een nu eenmaal verplicht geloof en vanwege jarenlange tradities? Iets waarvan niemand al meer weet waarom het gebeurt??

Deze uitglijder bewijst dat er in Den Haag niemand ook maar het flauwste benul heeft van ‘klimaatproblemen’, hoe dat eigenlijk werkt en wat de gevolgen van hun beleidsmatige handelen zijn. Men kan het zelfs niet meer met idiote aannames verdedigen. Verklaren is onmogelijk, behalve dat het moet, en dat het wat mag kosten. Het is napraterij van elders in de wereld.

Rutte kondigde aan dat er een minister van Klimaat komt. Nou Mark: ik wil er graag twee. Eén die kan schrijven, en één die kan rekenen. En beiden niet hardhorend, want iemand zal hen iedere ochtend allemaal voor moeten lezen en kauwen wat er gebeurt en waarover zij geacht worden te beslissen. En eigenlijk had je er ook nog een staatssecretaris bij moeten zetten; het is alleen jammer dat je over niemand beschikt die kan uitleggen waarover het inhoudelijk eigenlijk gaat.

Gaat dit op àlle beleidsterreinen zo?