Na ruim 150 dagen Donald Trump als president kunnen we concluderen dat de heksenjacht van de media niets heeft uitgehaald. ‘Nog vier jaar volhouden, jongens!’ Het is echter hoogstwaarschijnlijk dat Trump president blijft tot januari 2025. Dat heeft alles te maken met het default effect en relatieve populariteit.

Intolerante weerstand tegen Trump
Sinds de gewonnen presidentsverkiezingen gaat de halve wereld ervan uit dat elke dag dat Donald Trump in het Witte huis zit zijn laatste zal worden. De misleidende media verzonnen de meest absurde verhalen over Trump. De mediahetze had geen succes, aangezien niemand nog een stuiver geeft voor onbetrouwbare mainstream media. Vervolgens vestigden de Democraten hun hoop op voormalig FBI-directeur James Comey, die Trump wel even ten val zou brengen. CNN hield zelfs heuse countdowns tot het moment van zijn getuigenis (lees: ‘de Val van Trump’). Uiteindelijk bleek diens getuigenis het tegenovergestelde effect te hebben, aangezien Trump juist werd vrijgesproken van strafbare feiten. Tevens werd de discutabele reputatie van Comey nog discutabeler; hij was degene die vertrouwelijke informatie naar de pers lekte, en onder ede heeft gelogen.

Wereldwijd doen honderden miljoenen mensen mee aan de anti-Trump parade, inclusief nagenoeg alle mediaoutlets. Tot op de dag van vandaag zijn de onbetrouwbare, criminele en corrupte Hillary Clinton en salonsocialist Barack Obama de helden van het linkse Amerikaanse volk. Voeg daar nog even James Comey bij, en we hebben de drie musketiers. Ondanks alle massahysterie, fake news, en mediahetzes zit Donald Trump nog lekker in het Witte Huis te chillen. Persoonlijk ben ik een resultaatgericht individu. Na de compleet mislukte heksenjacht rest mij een vraag aan de media, Democraten, en iedereen met een irrationele afkeer van Donald Trump: tot welke resultaten heeft jullie heksenjacht tot nu toe geleid?

President Donald Trump
Hierboven noemde ik enkele groepen die een enorme afkeer hebben van Donald Trump. Vanwege die aversie maakte men elkaar wijs dat Trump toch wel afgezet zou worden, en ze geloven het allemaal oprecht. Het is hun hoop, hun houvast. Maar ik weet ook wat Friedrich Nietzsche lang geleden over hoop zei. In het geval van intolerant Amerika gaat het om wishful thinking, wat niets anders is dan valse hoop. Nu die bubbel van een spoedige impeachment geklapt is, is het tijd om vooruit te kijken.

Op het moment dat ik dit schrijf, is de 155^e dag van Trumps presidentschap ingegaan. Nog 1.306 dagen te gaan. We zijn de 10% onder Trumps heerschappij net gepasseerd. Nog even volhouden in jullie safe-spaces. Nu ben ik er niet vies van om zo nu en dan wat olie op het vuur te gooien. Ondanks de huidige lage approval ratings van de Amerikaanse president, moeten we er rekening mee houden dat Donald Trump over vier jaar wordt herkozen als president. In dat geval kunnen we nog ruim 2.767 dagen (ruim 7,5 jaar) van Trump genieten. Wie wilt dat nu niet?

Het default effect
Musa al-Gharbi legt aan de hand van het default effect uit dat Donald hoogstwaarschijnlijk herkozen zal worden in 2020. Dit effect houdt namelijk in dat mensen niet geneigd zijn om de huidige situatie te veranderen, zelfs als ze ontevreden zijn. Veel bedrijven in de software- en entertainmentbranche buiten het default effect al uit. Het is de reden waarom Netflix zo verslavend is, en het is de manier waarop softwarebedrijven data over gebruikers verzamelen.

Hoe gaat dat in de praktijk? Denk bijvoorbeeld aan nieuwe software. Er wordt altijd gevraagd of je akkoord gaat met de instellingen en dergelijke. In slechts 5% van de gevallen wijzigt de gebruiker de instellingen. Dat betekent dat 95% zonder meer akkoord gaat met de default settings. Zelfs Netflix heeft dit gegeven geïmplementeerd in hun bedrijfsmodel. Je besluit een of twee afleveringen van een serie te gaan kijken, en voordat je het weet ben je zes afleveringen verder. Het default effect zit in de Post-Play functie ingebouwd. Het kost slechts een paar seconden om deze instellingen te wijzigen, maar nagenoeg niemand doet het.

Het default effect en het presidentschap
Het default effect is ook van toepassing op het presidentschap van Donald Trump. Let me explain. De immens populaire Franklin D. Roosevelt won vier achtereenvolgende presidentsverkiezingen. Constitutioneel gezien zijn dergelijke scenario’s onwenselijk, omdat het niet de bedoeling is dat een president 50 jaar achter elkaar president blijft. Om dit te voorkomen, voerden de Amerikanen het 22^e Amendement in, wat inhoudt dat presidenten maximaal twee termijnen mogen aanblijven.

Sinds de invoering van het 22^e Amendement zijn er elf Amerikaanse presidenten gekozen. Daarvan zijn er acht opnieuw herkozen, waaronder de laatste drie: Clinton, Bush, en Obama. En de mislukte herverkiezingen van drie presidenten vertellen ook niet het hele verhaal. Het is namelijk sinds 1932 slechts eenmaal voorgekomen dat het Witte Huis korter dan acht jaar aan een politieke partij toebehoorde. Dat was van 1976 tot 1980 toen het Witte Huis slechts vier jaar aan de Democratische Jimmy Carter toebehoorde. Het is gebruikelijk dat een president of een andere politicus uit dezelfde partij minimaal acht jaar in het Witte Huis verblijft.

Populariteit is overrated
Verder valt er in het artikel te lezen dat populariteit overrated is. Trump heeft zoals gezegd recentelijk te maken met slechte approval ratings. Ondanks deze cijfers bleek uit een recent onderzoek van ABC News en de Washington Post dat Trump de presidentsverkiezingen weer zou hebben gewonnen als deze in het einde van april zouden plaatsvinden. En dat niet alleen, Trump zou dan zelfs de popular vote hebben gewonnen.

De approval ratings zijn een absoluut gegeven: ‘ben je voor of tegen Trump?’ Die cijfers komen niet overeen met relatieve populariteit. Bij verkiezingen gaat het om de populariteit van kandidaat A tegenover de populariteit van kandidaat B. Hillary Clinton was immers al vele jaren een enorm impopulaire politica in Amerika. De Democratische partij had echter geen betere kandidaat te bieden. Bernie Sanders werd door zijn eigen Democratische partij onder de bus gegooid. Welke Democraat moet Trump in 2020 verslaan? Er is tot op heden geen enkele geschikte kandidaat.

Het komt dus allemaal neer op de relatieve populariteit. Dat blijkt uit de casus van president Harry Truman. Truman ging de presidentsverkiezingen in met een approval rating van 39%. Desondanks wist Harry zijn concurrent Thomas Dewey met meer dan twee miljoen stemmen verschil te winnen.

Conclusie
Samenvattend kan ik niet anders concluderen dat de Trump Train gewoon lekker doortrekt naar januari 2025. Nog maar 2.767 dagen te gaan. Enjoy the ride, liberals.

---

Dit artikel verscheen eerder ook op SomeRandomFuck.nl

---

Source featured image: By White House photographer (Official White House Facebook page) [Public domain], via Wikimedia Commons