Er is heibel in de lokale Haagse PvdA. Nieuwswaardiger is, wanneer er géén heibel is binnen de partij. Maar toch is het een algemeen interessante kwestie ditmaal.

Het Haagse PvdA-bestuur heeft zojuist drie leden verloren. Van de elf(!) bestuursleden. Zij stapten op uit onvrede met de neo-liberale koers van de jongere leden, zo meldt het AD. Komisch eigenlijk. Weinigen lijken te beseffen dat dit ultimo een stap terug is naar wat de PvdA was voor NieuwLinks de barricaden overnam. Na een afsplitsing van realo’s als DS70, kreeg NieuwLinks de politieke macht binnen de grootste linkse partij van Nederland – en gijzelde die tenminste 25 jaar.

Bij die termijn past het vraagteken, in hoeverre het afschudden van ‘ideologische veren’ door Wim Kok werkelijk een stap weg richting de oude socialistische degelijkheid was, of eenvoudig de weg vrijmaakte voor het ongegeneerde baantjesjagen dat sindsdien kenmerkend is geworden voor de sociaaldemocratische regentenkliek. Door diezelfde mensen die eind jaren zestig nog zo fanatiek pleitten voor een progressievere koers, maar toen puntje bij paaltje kwam, hetzelfde beeld vertoonden van regentesk gedrag waar men 30 jaar eerder zo tegen te hoop gelopen was.

Tempus fugit. Al lijkt hun gedrag eerder een Sic semper tyrannis te rechtvaardigen.

Het blijft trouwens ronduit komisch om te zien hoe men binnen de PvdA spreekt:

Het overgebleven achttal van voorzitter Albert-Jan Pomper hield uiteindelijk ruime steun van de aanwezige leden. Pomper weersprak de aantijgingen dat zijn bestuur te jong of te rechts zou zijn.

Te rechts. Geen inhoudelijke benoeming, maar te rechts als verdachtmaking en vervloeking. Hoe kenmerkend voor de PvdA die in de jaren zeventig en tachtig het land verziekte. Elf bestuursleden voor een lokale afdeling lijkt me rijkelijk overdreven, maar baantjes zijn het kenmerkende belang der PvdA-stoottroepen.

Met de hete adem van de SP in de nek, zijn deze boze laatste, nog echt linkse, PvdA’ers weggelopen. Zonder baantje, maar uit alles blijkt dat zij de laatsten van een generatie waren, en onvoldoende gehaaid om zich eerder van een lucratieve (neven)bezigheid te verzekeren.

Gaat de ‘nieuwe’ generatie het beter doen? De SP heeft de FNV al zo ongeveer overgenomen, alleen de VARA is nog het domein van de PvdA. Toch vreemd dat de dagelijkse propaganda die over het publiek wordt uitgestort vrijwel geen nieuwe leden oplevert. het is over en sluiten, op alle niveaus.

Om het licht uit te doen heb je toch geen 11 bestuursleden nodig?