Er zijn termen die je niet graag gebruikt. Godwins die je vermijd omdat ze je argumentatie ondergraven. Maar als je iets benoemen moet, kun je je niet veroorloven termen te gebruiken die omfloerst alleen goede lezers duidelijk maken waar je het over hebt. Soms moet je duidelijk zijn.

De nieuw bruinhemden bestaan eigenlijk al een hele tijd. Waarover heb ik het precies, welk fenomeen? Dat van de rondreizende activist, die er zijn beroep van heeft gemaakt geen demonstratie of manifestatie over te slaan en iedereen luidruchtig kennis te laten maken met zijn of haar mening. Of die van hun (geestelijke) sponsors, als hun eigen gedachtewereld niet verder gaat dan gevoelens van onrust en onvrede.

Hert zijn mensen die zich Internationaal Socialist noemen, Anti-ZwartePiet activist of gewoon Occupier. Ook de mensen die op dit moment op grotere schaal demonstreren in de Amerikaanse staten Oregon en Californië vallen er onder. 60% van de ‘activisten’ die al dagen de straten van Portland onveilig maken komen niet uit de staat Oregon, en hebben er nog nooit gestemd. Beetje vreemd als je bedenkt dat ze er voor kiezen dáár te protesteren tegen de keuze van Donald Trump tot president van de USA.

Al wat minder vreemd als je je realiseert dat het een plek is waar een bloeiende economie veel jonge mensen in staat stelt zich enige tijd onledig te houden met gedachteloos protesteren tegen wat hen niet zint. De beroepsactivisten kunnen er zeker van zijn dat er mensen rondhangen die de tijd en de hysterie kunnen veroorloven een tijdje met hen mee te doen. Die, als ze niet teruggaan naar hun schoolboeken, zelfs de rangen van de beroepsactivisten zouden kunnen gaan versterken. Voor de kameraadschap, de gezamenlijkheid en de schijnbare opoffering die ze hun daden toeschrijven.

Zonder dat ze beseffen tot het kanonnenvoer van revoluties te zijn opgezweept.

Veel rassenrellen van afgelopen blijken – na onderzoek – afgelopen maanden eveneens te zijn opgezweept door activisten van buiten de plaats waar iets gebeurde.

Wat we maar al te vaak vergeten zijn, is dat de bruinhemden van weleer óók idealisten waren voor een betere wereld. Dat we hun wereldbeeld intussen hebben verketterd maakt dat niet minder waar. Maar het is iets dat de activisten die vandaag de dag proberen vuurtjes te stoken namens onfrisse clubjes als de Internationale Socialisten weigeren te erkennen, hoewel ze hetzelfde doen. Krijsen over de gruwelen die de ‘nieuwe joden’ wordt aangedaan, terwijl ze intussen ouderwets antisemitisme prediken. De rellen die voortdurend worden aangestookt zijn daar een volgende, zoveelste voorbeeld van. Of je dat de veelgesmade Soros aan kunt rekenen? Wellicht, maar niet de essentie op dit moment.

Het is de omzichtigheid die we aan de dag leggen in de omgang met dit tuig die democratisch gezien het meest ondermijnend is. Rellen ontstaan nooit vanzelf, wie de aanstichters weg laat komen met een vermaning een volgende keer op te passen heeft niet begrepen wat er speelt, en is rijp voor de slacht.