DE WERELD NU

Politieke preoccupaties

hoe een parlement de democratie af schaft

Als je zegt: Politieke preoccupaties, dan impliceer je daarmee blinde vlekken, en vooroordelen. Er waren vandaag in de nationale media weer een paar pronkstukken te bewonderen.

De politiek is met reces, maar voor politiek gevoelige onderwerpen dienen Kamerleden natuurlijk op afroep beschikbaar te zijn. De media zoeken maar al te graag mensen die ook zelf belang hebben bij een duiding die weliswaar de werkelijkheid geen geweld aan doet, maar er toch wel zover van afwijkt dat er een ander beeld ontstaat. Vandaag in de schijnwerpers: Sjoerdsma (D66), Marcouch (PvdA), Azmani (VVD).

Marcouch en Azmani hadden het makkelijk: volgens De Telegraaf staan ze beiden pàl tegen extremisme. Het is niet eenvoudig een obligater statement te bedenken – als Azmani geen VVD’er was geweest hadden ze er vast van gemaakt: schouder aan schouder tegen extremisme (Preoccupatie1). Of zoiets. Hoewel de voetnoot die VVD-Kamerlid Malik Azmani er bij zette dan wel weer interessant was. Hij constateert onder de autochtone bevolking steeds meer een ’ik ben het zat’-gevoel:

„Ik ben niet zo sceptisch dat ik denk dat er een burgeroorlog komt, maar dan moet je wel met elkaar de schouders eronder zetten en niet naïef zijn.”

Marcouch was als altijd Marcouch. Niet alleen PvdA’er, maar ook nog de man die altijd heeft gepleit voor aparte moslimgemeenschappen die zichzelf reguleerden (zoals een soort vrijstaat Amsterdam-West). Dat is uit de aard der zaak volledig onverenigbaar met de door hem vandaag geuite woorden, maar slechts een kniesoor (zoals ik) die daarop let. De media slurpen het op – missie weer volbracht, en dat midden in de vakantie.

Sjoerdsma mocht op Radio1 opdraven over het onderwerp Turkije, en wat te doen aan wat Erdogan beoogt. Géén geld meer aan Turkije geven, zei Sjoerdsma dapper. Klinkt goed, maar de echo’s daarvan zullen hem nog wel een tijdje achtervolgen vrees ik voor hem. Hoewel je om te beginnen kunt noteren dat Nederland niet zo gek veel geld direct aan Turkije geeft. Het meeste loopt tegenwoordig via de EU. Zou Sjoerdsma de regering nu gaan oproepen aan de EC voor te stellen dat de “Turkendeal” over asielzoekers wordt afgeblazen, en het restant van de nog niet uitgekeerde 3 miljard euro in de diepvries gaat? Zodat hij een schuimbekkende Sophie in ’t Veld op de stoep kan verwachten? Nul kans. Sjoerdsma:

“We zitten in de tang bij de onbetrouwbare Erdogan”.


Vertaling: het is vervelend, maar we zullen niet anders kunnen dan toch maar betalen.

Als troost verzekert hij ons dat als Turkije alles doet wat Erdogan heeft aangekondigd, een EU-lidmaatschap er niet meer in zit voor Turkije. Hoewel je met D66 altijd maar afwachten moet wat de partij vindt als Erdogan alles min één puntje doorvoert.

Dat brengt me terug bij die tang waarin we zouden zitten. Hoezo, eigenlijk? Vanwege die stroom asielmigranten? De EU wil niet de grenzen sluiten, maar dat is mede doordat ze door mensen als Sjoerdsma daartoe wordt aangemoedigd. Deze D66’er zit dus vast in een tang van eigen maaksel (Preoccupatie2). Sowieso wringt D66 zich sinds jaar en dag in de vreemdste bochten (Armeense genocide? Dat noemen we liever anders – genocide is zo stigmatiserend! Preoccupatie3) om Turkije maar niet voor het hoofd te stoten. En zo wijst men elkaar aan als schuldige, en gaat alles door zoals voorheen.

2 reacties

  1. carthago schreef:

    Schitterend kniesoordeel over het linkse bezettingsleger!

  2. - schreef:

    Ik hou ook niet van extremisme, maar leegheid en lafheid vind ik nog erger.