Sinterklaas en Zwarte Piet, Carnaval en Shoa-lessen zijn haram, maar handen af van ramadan en Suikerfeest. Staatssecretaris Dekker wil van het Suikerfeest een vrije schooldag maken. O ironie! Op de dag nadat minister Schippers de oorlog verklaarde aan de overdaad aan suiker in onze voeding.

Alle gekheid op een stokje, het Suikerfeest als vrije dag ligt gevoelig. En terecht. Een onnozele ChristenUnie-staatssecretaris stootte er al eens haar teen aan. Auw.

Sanders plannetje is een verkeerd signaal. Deze spin past binnen een context van destructieve tolerantie, die van ‘weg met ons’. Nederlandse kinderen worden geconfronteerd met ramadan en Suikerfeest, die heilig zijn en niet bekritiseerd mogen worden; tegelijkertijd staan Kerst en Pasen onder grote druk, omdat die kwetsend zijn voor de tere moslimzieltjes. De Nederlandse schooljeugd leert over het ontstaan de islam en Mohammed volgens de islam zelf, inclusief de onwaarschijnlijke details (en dan druk ik me voorzichtig uit). Maar het geven van geschiedenisles over de feiten van de Shoa is op sommige scholen domweg onmogelijk. Vraagt iemand zich nog af wat die ‘islamisering van de samenleving’ nu toch inhoudt? Wie tijdens een demonstratie een varkensmuts draagt, wordt opgepakt door dezelfde politie die kritische twitteraars thuis opzoekt, in uniform. Maar hun kinderen moeten tijdens schoolkampen eten wat de halal pot schaft. Herstel, dit is zelf-islamisering. Nog erger dan islamisering.

Het is onkies om over het Suikerfeest als vrije schooldag te beginnen, nu de strijd om Zwarte Piet in de grote steden zo goed als verloren is. Dat wringt aan alle kanten. We stellen ons terughoudend op. Gaan de confrontatie uit de weg. Nieuwkomers krijgen eindeloos de tijd om te integreren. Alsof Ella “Knettergek” Vogelaar nog aan de macht is. We duiken. We kijken weg. Wij doen aan zelfcensuur, en we zijn er nog trots op ook. En wég zijn we, om de lieve vrede wil. De ernstige waarschuwing van Karl Popper slaan we in de wind.

Toch gaat het me niet om die vrije dag op zichzelf, en zelfs niet om het Suikerfeest. Mohammedanen de gelegenheid geven hun Suikerfeest te vieren — hoe verknipt en ongezond die hele ramadan ook is — is een kwestie van godsdienstvrijheid. Het past in een omgeving waarin men beseft wat reciprociteit is: leven en laten leven. Maar ik geef grif toe: met het (extreem dieronvriendelijke) offerfeest worstel ik wel.

Multiculturele samenlevingen elders in de wereld onderhouden alle denkbare vrije dagen. Ik werk met leveranciers die dicht zijn met Kerst, tijdens Oud & Nieuw, op Chinees Nieuwjaar, op Witte Donderdag en Goede Vrijdag (maar niet speciaal met Pasen, want dat valt op zondag en Tweede Paasdag kennen ze niet), aan het einde van ramadan (het Suikerfeest), voor het offerfeest, op diverse hindoe-feestdagen, met Maria Hemelvaart, rond Allerheiligen/Allerzielen en tijdens enkele seculiere gedenkdagen, verspreid over het jaar, die de regering van hun land belangrijk vindt. Daaronder zijn pendanten van onze Koningsdag en Bevrijdingsdag, zeg maar.

Schrik niet: ons arrangement aan vakantie-, snipper- en ATV-dagen is in het land van deze leverancier onbekend. Veel meer dan al die nationale en multiculti feestdagen zit er niet in de vrije-dagenpot. Het grote voordeel daarvan is dat ze de Hollandse miezerigheid over Bevrijdingsdag niet kennen. Ik begrijp de vaderlandse werkgevers wel een beetje die zeggen dat we 5 mei er niet óók nog eens bij kunnen hebben — het personeel heeft buiten de nationale feestdagen alles bij elkaar opgeteld nog vijf tot zes weken per jaar vrij. Het huidige alternatief is echter erger en niet uit te leggen. Hiervoor bestaat een eenvoudige oplossing, maar ons ontbreekt een overheid met lef. Dienstmededeling: ook in 2016 (niet deelbaar door 5) valt Hemelvaartsdag alweer op 5 mei. Ik begrijp ook niets van die focus op Tweede Pinksterdag; Hemelvaart is veel beter geschikt als ‘ruilgoed’. Met Bevrijdingsdag, wel te verstaan.

Terug naar Sanders suikerspin. Het moge duidelijk zijn dat ik een lans breek voor een verbreding van het debat, en dat moet leiden tot een concreet beleid van roll-back en de-(zelf)islamisering. Laat het afgelopen zijn met onze destructieve tolerantie. Voor een helder geluid is wat meer nodig dan de uitspraken van VVD-fractieleider Halbe (“Wilders Light”) Zijlstra. Die lijken inhoudsloos, goedkoop en opportunistisch. Hoezo, besef van de onze joods-christelijke geschiedenis met Tweede Pinksterdag? Zelf hobbel je waarschijnlijk achter je kiezers aan richting meubelboulevard. Voor een helder geluid

Geen Shoa-lessen, geen Suikerfeest? Zó ver zou ik liever niet willen gaan. Maar het zijn barre tijden. En barre tijden vragen om rabiate maatregelen. Voorlopig moet het welletjes zijn met onze vele eenzijdige concessies aan de islam; die gaan de spankracht van de samenleving te boven.