Met dit laatste doordeweekse artikel van dit jaar was een terugblik 2017 onvermijdelijk. Onze vooruitblik houdt u te goed tot maandag, hetgeen niet voor niets Nieuwjaarsdag is, en de derde weekenddag van het jaareinde.

Waar te beginnen? In wereldwijd verband gezien was 2017 het jaar van Donald Trump. Nu er moet worden teruggekeken zie je dat zelfs verklaarde vijanden zoals het Nederlandse vanuit de USA corresponderende kliekje – dat zo graag heult met de Democraten – het moeilijk vol te houden vindt dat hun voorspellingen voor dit jaar serieus te nemen waren. Misschien hebben ze het vernietigende stukje van Scott Adams gelezen?

De klappen die Trump de VN gaat geven zijn pas net begonnen, maar zien er veelbelovend uit. Dat zou verstandig zijn, maar laten we onze hoop en verwachtingen niet direct te hoog stellen.

De EU? Ondanks het zelfingenomen geblèr vanuit Brussel dat de populistische lente had gefaald, kwam men er gaande het jaar achter dat er binnen de EU meer scheuren vindbaar waren dan men ooit had durven vermoeden. De Visegrad-landen (waarbij Oostenrijk zich lijkt te gaan aansluiten) trokken diepe scheuren in zowel de hoop als de verwachtingen van een gelopen federaliseringsrace, na de verkiezingen in landen als Nederland, Frankrijk en Duitsland waar voor de EU geen grote ongelukken leken te gebeuren. Dat houdt in dat de klap harder was dan iemand vreesde, want de angstwaarschuwingen voor die populistische lente waren dusdanig opgeschroefd dat het alleen maar kon meevallen. Dat deed het dus achteraf gezien eigenlijk helemaal niet. Veel beter nieuws was nauwelijks denkbaar.

Nederland? De afloop van de verkiezingen in ons land was onbevredigend, maar lang niet zo als de uitkomst van de kabinetsformatie. Met als voorlopig dieptepunt het aantreden van de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken en haar arrogante aankondiging dat men uit alle macht zal proberen het raadgevend referendum om zeept te helpen, zonder zelfs maar de kans te bieden daarover nog een referendum te organiseren. Dat wordt nog wat. De politieke ‘wisseling van de wacht’ heeft nog niet geleid tot fundamenteel heel nieuwe gezichten, maar de afbraak van diverse oude clubs lijkt in een stroomversnelling te komen. Politiek heel bevredigend was bijvoorbeeld de totale ineenstorting van de PvdA in maart.

Economisch gaat het Nederland naar den vleze, de voorspellingen zijn gunstig en de groei lijkt er in te zitten. Desondanks is de economische vooruitgang ook dit jaar teleurstellend gebleken – verbetering betekent niet dat het nu al echt goed gaat.

Terrorisme is nog steeds een groot probleem, ondanks de verwachte ineenstorting van IS in Syrië en Irak. Nog steeds vrijwel net zo’n groot probleem als de verslaggeving van de MSM daarover. Ook over andere zaken lijkt de MSM het afgelopen jaar vaak weer gezwegen te hebben, en daar ligt een mooie taak voor de alternatieve media op internet.  De MSM kreeg afgelopen hardere klappen dan zij toe wil geven, en het wachten nu is op de eerste resultaten daarvan. Ik zie tekenen, maar ook daarvoor moet u wachten tot maandag. 🙂

Over Veren of Lood tenslotte: voor ons was het een jaar van hoogte- en dieptepunten. Het absolute dieptepunt was het vrij onverwachte overlijden van onze vriend en collega van het eerste uur op deze site Erik Driessens – ook bekend als Clark Kent en Erik de Boorman – in september. Dat was een groter verlies dan ik u eenvoudig uit kan leggen, en dat ga ik ook niet proberen.

Het positieve nieuws voor VoL is de entree van een behoorlijk aantal nieuwe auteurs, al zijn sommigen daarvan om diverse redenen al weer vertrokken. Maar de site is in de breedte gegroeid, en dat is altijd goed nieuws. De weekendbijlage op zaterdag heeft dit jaar de formule zien wortelen, en lijkt een begrip te worden. De zondagse economiepagina kan nog wel wat extra aandacht gebruiken, al is de aanpak met drie interviews naast het overzicht van economisch interessante artikelen zowel bevredigend als redelijk succesvol. Maar daar zit nog publicatieruimte, en komend jaar hopen we er extra aandacht aan te kunnen besteden.

Ten slotte nog een paar cijfers: we zitten heel ruim boven boven het miljoen unieke views per jaar, een kwart meer dan in 2016. Totaal vonden ruim 210.000 verschillende mensen de weg naar deze site, in ongeveer een half miljoen sessies. Wat een stijging betekende van circa 40% ten opzichte van 2016. Dat houdt onder andere in dat veel mensen ons weten te vinden, maar niet zo heel vaak terugkeren als we zouden wensen. Afgelopen maanden is daarin wel een verbetering waarneembaar, maar de redactie heeft nog wat mogelijkheden achter de hand die op ander sites al wel succesvol zijn gebleken, maar door ons wegens tijdgebrek nog niet zijn toegepast. De content gaat altijd voor.

En als laatste in dit jaaroverzicht mag de vermelding niet ontbreken dat we dit jaar een absolute klapper hadden. Reeds in februari gepubliceerd werd het stuk in juli door iemand herontdekt en geretweet, en toen brak de hel los, resulterend in bijna 100.000 views (beslist niet allemaal uniek, maar desondanks zeer indrukwekkend) en ruim 7600 Facebookvermeldingen.

Enfin, dat stuk gaat komend jaar de 100.000 nog wel eens over. Veel van de stukken op VoL worden door mensen pas later ontdekt en gelezen, en de terugzoekbaarheid van onze artikelen is een deel van ons succes.

Iedereen bedankt voor bijdragen, steun en andere behulpzaamheid. 2017 was in ieder geval een jaar om niet snel te vergeten.

Iedereen een prettig uiteinde, en mis de weekendbijlage van deze week niet!